KARANLIK ORMAN

BÖLÜM 28.

İYİ OKUMALAR CANLARIM!!❤️❤️❤️

Gözlerimden süzülen yaşlar,yüzümde izler bırakıyordu.
-"Ağlama Melisa!İyi olucak!"
-"Olmazsa?!"
-"Olucak,Asıl çok güçlü biri!"
Telefonum sabahtan beri çalıyor.
-"Abim bak telefona"
Ayağa kalkdık.Arayan Emir'di.
-"Alo,Emir!"
-"Alo,Melisa nerdesiniz?!Arıyorum,açmıyorsunuz?!Evinize geldim,yoksunuz?!"
-"Emir,biz hastanedeyiz!"
-"Nee?!İyi misiniz ne oldu?!"
-"Asıl...!"
-"Noldu,Asıl'la?!"
-"Anlatamam!"
-"Konum att,geliyorum!"
Telefonu kapatıb,konum attım.1 saat olmuşdu ve hala ameliyyat bitmemişdi.Sadece kendimi içeriden mahv ediyorum!Asıl'la bakamıyorum!Koruyamıyorum!
-"Abim,ağlama!"
Gözyaşlarımı sildi,abim.
-"Melisa,Emir geldi!"
Gözyaşlarımı sildim.
-"Kara,Melisa ne oluyor?!"
-"Asıl,ameliyyatda Emir!"
-"Nee?!Kara ne konuşuyorsun?!"
-"Asıl,küçükken silahla vurulmuştu,ce dikişleri vardı,hepsi açılmış!Şu an ameliyyatda!"
Emir,korkarak bize bakıyordu.
-"Kaç gündür,bunun için iyi değil!Kanıyormuş dikiş yerleri!Bize söylemiyordu.!"
-"İyi ki,getirdiniz!Yoksa damarlarına kötü yansardı!"
-"Zaten bir az yansımış!"
-"Sakinleşin iyi olucak!"
Emir yanımıza oturdu.
-"Kaç saatdir?!"
-"1 saat 30 dakika!"
Hemşire çıktı.
-"Kardeşimiz nasıl?!"
-"Kan gerek******* bu kan kiminle uyumlu ve sigara,alkol,ilaç kullanmamış biri!!"
Ama bizimki,uygun değildi!
-"Hemişere hanım,bizim ki,tutuşmuyor!"
-"Ben veririm!Benimki,uygun!"
-"Gel hadi!"
Emir'den beklenmiyecek haraket!Gitti!Şoktaydım!Nasıl Emir'mi vericek?!
-"Abim,üzülme!"
Sarıldım.20 dakikadan sonra Emir geldi!
Koşarak sarıldım.
-"Çok teşekkür ederim Emir!"
O da karşılık verdi.
-"Rica ederim!"
Elini kafama koydu.Abim bir şey söyleyemiyordu,çünki Asıl'ın hayatını kurtardı.Ayrıldım.Abim yanımıza geldi.O da Emir'e sarıldı.
-"Teşekkür ederiz Emir!"
-"Abi doktor çıktı!"
-"Doktor bey nasıl durumu?!"
-"Hayatta sizin kardeşiniz kadar güçlü hasta görmedim!Başardı,şimdi çok iyi!"
Abime sarıldım!Beni kucağına aldı.
-"Şükürler olsun!"
Bir birmize sarıldık.
-"Peki,göre bilirmiyiz!?"
-"Şimde değil!"
-"Tamam"
-"Bakıma alalım sonra,bi de 2-3 gün burada kalmalı,dikişler açıla bilir.Ve tam zamanında geldiniz yoksa,bağırsaklarına zarar vurabilirdi.Çok yorulmasın,çok haraket etmesin!"
-"Tamam doktor bey,elleri ne olucak?!"
-"O da bir kaç güne düzelicek!"
-"Teşükkür ederiz!"
-"Siz bekleyin!"

15 dakikadır,bekliyoruz!Doktor geldi.
-"Göre bilirsiniz!"
Üçümüzde gittik,abim kapıyı açdı.
-"Asıl!"
-"Sesiz olun!"
İyiydi!Başarmıştı!Yanına gittim.
-"Abim,kıpırdatma!"
Yanında yerde oturdum.Damarlı ellerini öptüm.
-"Yaşadın ablam!"
Abimde yanıma geldi.
-"Başara bildin abim!"
Gözyaşalarımızı tutamadık.
-"Gel abim,oturalım koltukta!"
Kalkdım ve yan koltukta oturdum.Emir'de kapının ağzındaydı.
-"Ben gideyim artık!"
-"Durr!Emir!Gitme,senin sayende!"
Gitmedi.Gözüm Asıl'la kaçtı.Uyanıyordu.
-"Beni bırakmayın abi!Sizi çok seviyorum,bırakma beni abla!"
Sayıklıyordu.
-"Kurban olurum sana....!"
Abimle yanına yaklaştık.Ellerini tutdum.Asıl'da sıkıca tutdu.Gözlerini açıyordu yavaş-yavaş!
-"Abla,abi!"
Açdı,gözlerini bize baktığı sırada yüzünde gülümseme oluştu.Bırakmadım,elini!
-"Abla,abi...!"
-"İyiysin abim,bak yaşadın!"
-"Sizin sayenizde!"
Kalkmaya çalışıyordu.
-"Ablam,kalkma!"
Yatağa yatmasına yardım ettim.
-"Emir!O neden burada?!"
-"Asıl,sana...!"
Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum?!
-"Kan verdi!!"
-"Nee?!"
-"Sana kan verdi!"
-"Gerçekten mi?!"
-"Evet!"
-"Emir abi,buraya gele bilirmisin?!"
Emir kapının yanından Asıl'ın yatağına yakınlaştı.Gözlerime inanamıyorum!Asıl,sarıldı Emir'e!
-"Çok teşekkür ederim Emir abi!"
Gözlerinden yaşlar süzülüyor.
-"Teşekkür ederim!"
-"Rica ederim Asıl!"
Gerçekten bunu beklemezdim Asıl'dan.Ayrıldılar.
-"Ben artık gideyim!"
-"Kalsaydın Emir abi!"
-"Yok Asıl,yeniden geçmiş olsun!"
-"Teşekkür ederim!"
Emir gitti.Yeniden Asıl'ın yanında oturdum.Abimde geldi.
-"Abla,şuradan bana su vere bilirmisin?"
-"Tabii ki!"
Bardağa su döktüm.
-"Al ablam!"
Elleri her zamankinden çok titriyordu.Bardağı eline verdim.Verdiğim sırada elinden kaydı.
-"Allahkahr etsin yaa...!"
-"Tamam bir şey olmaz ablam"
-"Bekle abla ben temizlerim!"
-"Durr!"
Hemen odadan çıkıb.Temizlikçilerden birini sesledim.
-"Şey buraya baka bilirmisiniz?!"
-"Geldim!"
-"Bardak kırıldıda?!"
Sinirli halde girdi içeriye.
-"Bıktım bu hastalardan,her dakika bir şey kırıyorlar!Hatta siz kaçıncı defadır geldiniz!Kardeşiniz hasta anlayın!!"
-"Düzgün konuş teyze!O hasta değil!"
-"Ehh,yeter be!Kendiniz temizleyin!"
Abim kadının arkasınca gitti.
-"Abi durr!"
-"Bir daha kardeşime bir şey söylersen...!!!"
Kadın korkudan kaçıb,gitti.Hemen yeniden içeriye keçib,temizlemeye başladım.
-"Abla durr yapma!!"
-"Bekle Asıl!"
Asıl kalkmaya çalışıyordu.Abim de geldi.
-"Dur Melisa!"
Abimle beraber temizledik.
-"Ablam ellerin neden bu kadar çok titriyor?!"
-"Bilmiyorum!"
Doktor geldi.
-"Asıl nasılsın!?"
-"İyiyim doktor bey"
-"Asıl 3 değil,2 gün kalmalısın.2 gün zamanında dikişler açılmazsa,mükkemmel!"
-"Peki,doktor bey biz kala bilirmiyiz yanında?"
-"Tabi ki!"
-"Geçmiş olsun Asıl"
-"Teşekkür ederim doktor bey"
-"Doktor Asıl'ın elleri neden çok titriyor?"
-"Ola bilir bu.İyleşicek korkamıyın"
Doktor çıktı.Asıl'ın yanına gittim.Ellerini elime aldım.Çok titriyordu.Ellerini okşadım.Asıl'da bana bakıyordu.
-"Abi,abla çok özür dilerim tatili....!"
-"Abim,özür dileme sen her şeyden önemlisin!"
-"Tabi ki ablam,sen daha önemlisin!"
Yemyeşil gözleriyle bakıyor,acı çekiyor.
-"Aşkım,bak sen istersen yat uyu!Saat çok geç,düzenli uyuman gerek"
-"Uyurum abla,ben bir lavaboya gifib,üzümü yıkamak istiyorum"
-"Tamam hadi yardım,edeyim"
Yardım etdim,Asıl gelene kadar yatağını düzeltim ve yavaşça yardım etdim.
-"Ablam,biz burada kalıcaz"
-"Abla gerek değil,hem nerede uyuyucaksın?!"
-"Koltukta uyuruz"
-"Olmaz,evde kimse yok"
-"Olsun"
-"Hayır abla"
-"Kalıcaz Asıl!"
-"Ama abi..."
-"Konuşma!"
-"O zaman biriniz kalın"
Abime baktım.
-"İkinizdemi kalmak istiyorsunuz?!"
-"Evet"
-"Zaten 2 gün burdayım,1 gün abi sen,1 günde ablam"
-"Olur, o zaman abi bu gün ben kalıyorum"
-"Tamam kal"
Abim,Asıl'ın yanında oturdu.
-"Acıyor mu dikişler?"
-"Yok abi,iyiyim"
Abim sarıldı Asıl'a.
-"Asıl!"
Asıl'ın yüzünde gülümseme oluştu.
-"Ağlamayın tamam"
-"Asıl,Melisa ben eve gidiyorum ama arayıp sorucam"
-"Görüşürüz abi"
Abim Asıl'ı öptü ve odadan çıktı.
-"Asıl,sen de uyu hemen!"
-"Tamam abla ama sana rahat olmaz koltuk!"
-"Olur Asıl!"
Yanına gitib,üstünü örtdüm ve yanağından öptüm.
-"İyi geceler ablam"
-"İyi geceler abla"
Yanında oturdum ve saçını okşamaya başladım.Gerçekten kardeşimiz olduğuna inanamıyorum.Aklıma böyle bir gelmezdi hatta özel kardeş olucağı hiç aklıma gelmezdi.Onun geçmişi bizden çok acı verici geçmiş.Allah'ın bize gönderdiği bir hediye.İyi ki,de kardeşimiz var.
Telefonum zil çaldı.Abimdi.
-"Nasılsınız Melisa,Asıl uyudumu?"
-"İyiyiz abi,uyudu"