Bir sonraki gün benden önce gelmişti.
Saat 11.53PM'de.
Bu onunla geçireceğim fazladan 2 dakika ediyordu.
Yavaşça yanına oturdum.
"Merhaba."
Kafasını bana doğru çevirdi.
"Merhaba Lee."
Gülümsedim.
Ve o söylemese de onun da gülümsediğini umdum.
"Nasılsın?"
"Her zamanki gibi. Sen?"
Nasıl olduğumu bilmiyordum bile.
Kaybolmuştum.
Umutsuzdum.
Berbat bir haldeydim.
"İyiyim."
Aniden vücudunu bana dönük olacak bir biçimde çevirdi.
Maskesinin altındaki koyu gözlerini görebiliyordum.
Gözlerime bakıyordu.
Ve birden bana sarıldı.
O'kadar güven vericiydi ki.
"İyi olmadığını biliyorum. Güven bana."
