Ertesi gün olayın şokuyla tepeye gitmemeye karar verdim.
Saat 11.55PM olduğunda yatağımda uzanmış , tavanı seyrediyordum.
Niye , niye o'nu aklımdan çıkaramıyordum? Kalbim evden çıkıp onunla buluşmamı emrederken , yorganıma biraz daha gömüldüm. Evet ağlıyordum.
Sadece saniyeler sonra penceremden sesler gelmeye başladı. Gözyaşlarımı hızla yorganıma silip yataktan çıktım.
Kalbim deli gibi atarken penceremin perdesini yavaşça araladım. Görebildiğim tek şey siyah bir figürden ibaretti. Yerden aldığı taşı camıma fırlatmak üzereyken beni fark edip taşı yere attı.
Pencereyi aralayıp yüzüne daha dikkatli baktım.
"Masky?"
Ensesini kaşıyıp bir iki adım daha yaklaştı.
"Bu gün gelmedin."
"Evet. Peki sen niye geldin ?"
"Seni özledim."
