FİNAL
Ve bir daha da gelmedi.
İşte bizim de hikayemiz böyle.
Bazen düşünüyorum da keşke o kalan son 3 dakikayı sessizce geçirmeseydik.
Şimdi gece yarısına beş dakika var. Elimde sigaramla aynı tepede oturuyorum , yerde dakikalardır izlediğim o şey var.
Maske.
Sigaramı yere atıp maskeyi elime alıyorum.
"Bu bir çeşit şaka mı? Tanrım!"
Derin bir nefes alıp maskeyi takıyorum.
Ayağa kalkıp önümde uzanan kasabaya bakıyorum, herşey normal sıradanlığı ile devam ediyor. Bir adım atıp kendimi uçurumun kenarında buluyorum.
"Elveda Maskeli Çocuk."
Bedenim hızla düşerken kendimi daha özgür hissediyorum. Ufak bir tebessüm yerleşiyor suratıma. Maskeden ötürü görülmediğini varsayarak mırıldanıyorum.
"Gülümsüyorum."
SON
