وقعت فى مجنونة

{ الفصل الثامن عشر }

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته  ، بعتذر عن تأخير نزول البارت كان بسبب النت 💜

قضت اليوم و هى تايهه و قلبها مش مطمن من ساعة ما كان زين موجود  خلصت شغلها و رنت على أحمد
كان أحمد فى الشركة بتاعته بيشوف الترتيبات عشان معدش حاجة ويفتحها ، لقى فونه رن فرد
أحمد باستغراب : ايه يا بنوتى
هاجر بصوت ضعيف و بتحاول متبينش حاجة : مفيش لقتنى فاضية قولت اشوفك بتعمل ايه
أحمد : مفيش انا فى الشركة بشوف الحاجات اللى ناقصة
هاجر : هتفتحها على نفس المعاد برده
أحمد : لا
هاجر : ليه ؟
أحمد : مش هفتحها الا و زين موجود معانا وهوا طالع مأمورية فأنا يدوب هجهزها وتكون واقفة على الافتتاح
اتنهد وكمل كلامه : انا خايف اوى يا هاجر اول مرة أودع حد قريب منى وعزيز عليا ما بالك ده صاحب عمرى مش اى حد
جمعنا انهارده وكان قاعد بيبصلنا وبيتكلم بطريقة غريبة ولما جينا نسلم عليه مكناش عاوزينه يسبنا ويمشى رغم انى كنت موجود معاه فى المأمورية اللى قبلها وسلمت عليه بس المرة دى غير
هاجر كانت بتبكى و هى بتسمع أحمد حاولت تبين صوتها عادى و بتتكلم : باذن الله هيروح ويرجع بالسلامة وسطكم تانى
أحمد : يا رب يا هاجر يا رب
هاجر : لسه قدامك كتير فى الشركة
أحمد : أيوة احتمال اطول شوية عالمغرب كده عشان عاوز اخلص فيها حاجات
هاجر : ربنا يعينك يا حبيبى و يكرمك
أحمد : آمين يارب انا و انتى
هاجر : خلاص هقفل انا وسيبك عشان معطلكش
أحمد : ده يولع الشغل واقعدلك
هاجر : طيب يلا على شغلك بلاش مرقعة
أحمد : أدى أخرة اللى يقول لصنفكم كلمة حلوة
هاجر : اه طالما قلبت كده يبقى شديت مع لمياء
أحمد : .....
هاجر : يبقى شديت معاها ما انتو الاتنين عبط اصلا
أحمد : بقى كده
هاجر : وأبو كده كل مرة بتشدوا قصاد بعض على حاجات تافهه
أحمد : اقفلى يا هاجر
هاجر : خليك فاكرها
أحمد : هفتكرها حاضر
هاجر : ده انت رخم
قفلت معاه وخلصت شغلها وخرجت من المكتب
الممرضة : دكتورة هاجر
لفت هاجر ليها : أيوة يا بسمة
الممرضة : انتى كويسة دلوقتى بقيتى احسن من الصبح
ابتسمت هاجر وطبطبت على كتفها : أيوة يا حبيبتى الحمد تسلميلى يا بسمة كفاية بس انك فضلتى جنبى لحد ما هديت دى عندى كبيرة اوى
الممرضة : احنا كلنا بنحبك يا دكتورة هاجر انتى الوحيدة اللى بتتعاملى معانا كأننا اخواتك  على اغلب باقى الدكاترة
هاجر : انتم فعلا اخواتى يا بسمة ربنا يعلم انا بحبك انتى وباقى البنات قد ايه
بسمة بابتسامة : واحنا كمان بنحبك اوى
هاجر : ربنا يفرح قلوبكم جميعا ويجبر بخاطركم
بسمة : تسلمى يا دكتورة ، معلش عطلتك
هاجر : ولا اى حاجة يا حبيبتى يلا سلام عليكم
بسمة : وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
نزلت هاجر وركبت تاكس و قالتله عنوان شركة أحمد
وصلت و حاسبت التاكسي و وقفت على باب الشركة
هاجر فى نفسها : انا ارن على أحمد اول اعرف هوا فين يا اما ينزلى مش هينفع اطلع وفيه رجالة بتشتغل
طلعت فونها و رنت على أحمد
كان واقف جنب شباك ازاز بيطل عالطريق قدام الشركة : هاااا افتكرتى حاجة تزويدها فى تهزيقك
هاجر : لا
أحمد : اومال بترنى عليا ليه
هاجر : غلاسة ، قولى انت فين
أحمد : منا قولتلك فى الشركة
هاجر : يوه أقصد فى أنهى دور فى الشركة
أحمد باستغراب : فى الرابع اشمعنا يعنى
رجعت هاجر تبص عالشركة من بره وبترفع وشها لفوق لمحها أحمد : انتى بتعملى ايه هنا !!
هاجر : هوا ده الترحيب اللى بترحبهولى باول مرة اجى
أحمد : ترحيب ايه يا بنت العبيطة استنى عندك متدخليش الا أما انزلك لان فى رجالة تحت
هاجر : اوكى متطولش عشان أنا واحدة ثحتى على قدى ركبى متستحملش الوقفة
أحمد : استنى بس اما نزل وانا مش هخلى فيكى لا صحة ولا ركب
هاجر : أ...
لسه هتتكلم قفل فى وشها
هاجر : ماشى وانا اللى كنت ناوية أصالحك عالبت لمونة  انتو صنف يعشق النكد والمرمطة
كان نزل ولقته جاى عليها بسرعة فجات تجرى لحقها ومسكها
أحمد : راحة فين ها
هاجر : ابدا كنت هاخد لفة حوالين الشركة
أحمد. : ده انا اللى هلففك حوالين نفسك بس الصبر
هاجر : على فكرة مش أسلوب تعامل ده
أحمد : اطلعى قدامى يا أخرة صبرى اطلعى
هاجر : طالعة اهو
دخلوا الشركة من جوه
هاجر : اللهم بارك بسم الله ما شاء الله
أحمد : ده الدور الارضى لسه هضبط فيه بس شوية حاجات ويخلص
هاجر : على خير باذن الله
أحمد : تعالى اوريكى باقى الشركة
طلعت هاجر معاه وكان بيوريها كل حتة لحد ما وصلوا لآخر دور واللى فيه المكتب بتاعه
أحمد : ها عجبتك
هاجر : تحفة ما شاء الله ربنا يجعلها فتحة الخير عليك يا حبيبى
ابتسم أحمد : تسلميلى يا بنوتى
هاجر : وسعلى عشان من زمان ونفسى اجرب كرسى رجال الأعمال ده
أحمد : المكتب كله تحت أمرك