{ الفصل الثامن }

3.8K 134 0
                                    

نزلت هاجر وبصتله لف وشه الناحية التانية سابته وطلعت تجرى على فوق وهى بتبكى خطبت على الباب فتحتلها لمياء
لمياء : انتى فين كل ده بابا قاعد بيزعق من ساعتها
سابتها هاجر ودخلت تجرى على أوضتها و قفلت الباب وراها
قفلت لمياء باب البيت وراحت وراها وفضلت تخبط الباب : هاجر افتحى الباب ، يا هاجر ردى عليا
جرت لمياء عالمطبخ : ماما
فتحية : ايوة يا لمياء
لمياء : هاجر جات من بره بتعيط ودخلت أوضتها و مبتردش عليا
حطت  فتحية  المعلقة اللى فايديها عالرخامة وخرجت بسرعة  : خير يا رب ايه اللى حصل؟!
 خبطت على الباب : مالك يا قلب أمك 
لا رد ،  فتحية : هاجر يا حبيبتى افتحى الباب ونتكلم
لمياء : نسيبها و شوية كده نرجعلها
فتحية : أسيبها ايه بس دى أول مرة تحصل ، تليفونى فين
كانت الأطفال واقفين مش عارفين ايه اللى بيحصل جرى مؤمن جاب التليفون و ناوله لجدته
فتحية : تسلم يا حبيبى
طلعت رقم حسين ورنت
حسين :سلام عليكم
فتحية : وعليكم السلام عليكم و رحمة الله وبركاته
حسين : خير يا فتحية
فتحية : هاجر جات من شوية
حسين ببعض الغضب : متتنقلش من مكانها لحد ما أجى
فتحية : هاجر جاية معيطة من بره ودخلت الأوضة ومش راضية تفتح لحد
حسين : حصلها حاجة ولا ايه
فتحية : محدش عارف حاجة لا راضية ترد عليا ولا على لمياء
حسين : طيب سبيها لحد ما أجى أنا يدوب خمس دقايق هخلص مع الراجل وجاى
فتحية : أمرى لله حاضر
قفلت فتحية مع حسين وهيا زعلانة عليها ودخلت المطبخ تانى
كانت فى الأوضة قاعدة على الأرض بتعيط زعلانة من زعل اخوها منها كانت سامعه صوت لمياء و والدتها بس مش قادرة تقوم ترد على حد كل اللى شاغل بالها ازاى هتصالح أخوها وتحكيله اللى حصل ، قامت بدلت هدومها وخرجت تغسل وشها وراحت المطبخ لقت مامتها و لمياء بيعملوا الاكل
هاجر : اومال كتاكيتى فين
فتحية : أخيرا خرجتى
كملت كلامها لعاب : كده تقلقينى عليكى يا هاجر وكمان مترديش عليا
قربت هاجر منها وهيا بتحضنها : حقك عليا يا ست الكل
لمياء : ايه اللى حصل وخلاكى تبكى كده
بصت هاجر لفتحية : أحمد عرف بموضوع الخطف
فتحية : واللى عرفه ايه
هاجر : اهو اللى حصل بقه يا ماما
لمياء بصدمة : خطف انتى اتخطفتى ، امتى ده حصل ؟! وازاى ؟! وليه محدش قالنا؟!!!
قعدت هاجر عالكرسى وشدت طبق الخضار قدامها : والله ما نقصاكى يا لمياء
لمياء : سيبى اللى فى ايدك ده و احكيلى حصل امتى الكلام ده
هاجر : لا منا معنديش خلق احكى مرتين استنى أما جوزك يجى واحكيلكم مرة واحدة مش ناقصة فرهدة
و وسعى كده خلينى أكل
بصت لمياء لفتحية : شايفة بنتك
فتحية بضحك : معلش استحملى زى ما أنا بستحمل
هاجر : شوفتى أهى نبع الحنان جابتلك الخلاصة ، كنى فى جنب بقه لحد ما جوزك يجى
دخلت هاجر الصغننة : عمتو عمتو
هاجر : ايه يا جميل
هاجر الصغننة : عالى العبى معايا
هاجر : بس كده يلا بينا
أخدت وخرجت على اول الباب ورجعت تانى أخدت طبق الخضار
فتحية : الله يهديكى يا بنتى
دخل حسين البيت لقاها بتلعب مع حفيدته الصغيرة و مازن ومؤمن حواليها
لفت هاجر لما سمعت صوت الباب : حمد الله عالسلامة يا بابا
حسين : الله يسلمك
جرى عليه أحفاده فتح ايده وحضنهم
حسين : خد يا مازن الشنطة دى ليك انت وأخواتك
هاجر الصغننة : جبتلى الثوكبون يا ددو
شاله حسين وباسها من خدها : أيوة يا حبيبتى هتلاقى مع مازن
هاجر الصغننة : طيب نزلنى بقه
نزلها حسين : بتبصيلى كده ليه
هاجر : وانا ؟!
حسين : انتى ايه ؟
هاجر : فين حاجتى اللى بتجبهالى  كل مرة
حسين بلا مبالاة : مكنش معايا فلوس تكفى
هاجر : يعنى مش عشان مضايق منى
حسين : وانا هضايق منك بتاع ايه انا بس عاوز اضربك
هاجر : الاه وانا عملت ايه يعنى
حسين : عملتى ايه !!! و بالنسبة للقسم اللى انتى جاية منه ده ايه
برقت هاجر : مين اللى قالك ؟
حسين : هوا ده اللى همك مين اللى قايلى ، اللى قال. يا اختى ابو اللى انتى فاتحه راسه
هاجر : يعينى يا نوغه هوا كمان باعتلك ابوه
حسين : انتى يا بنتى عاوزه تعملى فيا ايه
هاجر : علفكره بقه هما اللى بيجروا شكلى
حسين : اه واللى يجر شكلك تبطحيه مش كده
هاجر وهى بتقعد عالأرض قدامه وهو قاعد عالكنبه : بص هفهمك ، هوا واد مشافش بربع جنيه رباية اصلا
وساق قلة الأدب و خبطنى عايزنى أسكتله
حسين وهو بيضرب بايده على رجله : لا ازاى موتيه وجيبى لنفسك ولينا مصيبة ونفضل نلف عالمحاكم بقه
هاجر : واللا كبرت الموضوع يا حاج حسين
حسين : تصدقى فعلا ، فيها ايه يعنى لما تفتحى دماغ الراجل ويخيطها 15 غرزة
هاجر : 15 غرزة بس ، ده انا مفكراهم اكتر من كده

وقعت فى مجنونة حيث تعيش القصص. اكتشف الآن