فى بيت غاليتنا صاحبة العقل الرزين الهادئة نجد صدمة حلت عليهم جميعا
فتحية : اه يانى يا مرارتى اه
حسين : يا بنتى انتى مش مكفيكى اللى قاعد معانا ليل نهار ولا كأنه واحد من العيلة
هاجر: بابا ايه كأنه دى سيد أوردى واحد من العيلة دى مفيش فيها نقاش وبعدين أنا جبتله سندس تونسه بدل ما هو قاعد لوحده
أحمد : انتى كمان اديتلها اسم
هاجر : اومال ، بس قولى ايه رأيك سيد وسندس لايقين على بعض صح
لسه أحمد هيرد :..
هاجر : ايه ده ايه ده انا مبكلمكش اصلا
سورى يا جماعة هاخد سندس عشان اعرفها على سيد
شالت هاجر القفص ودخلت أوضتها
هاجر : واد أسيد جيبالك ضيف لذيذ ظريف
طلعت هاجر الفارة وحطتها مع سيد فى قفص واحد
هاجر : عوزاكم تبقوا أصدقاء لطاف عشان منزعلش من بعض
نسيبها تكمل كلامها معاهم
فى الخارج ، لمياء : مش هتصدقوا اللى أنا شوفته انهارده ، صاحبة هاجر دى نسخة منها اللى يشوفهم يقول توأم مش أصحاب
أحمد : للدرجة دى
لمياء : انت لو كنت شوفتها كنت هنقول للدرجة دى جدا و اوى ، هوريكى يا ماما صورتهم و لو عرفتى تطلعلى اختلاف ما بينهم يبقى انا غلطانة
لمياء : بصى
فتحية لمحت الصورة من هنا واتوترت وده بان عليها أول ما رفعت وشها وبصت لحسين وهوا فهم
حسين : ورينى كده يا بنتى
ادت لمياء الفون لحسين اللى نفس النظام أول ما شاف الصورة اتوتر لكن مظهرش ده
وأحمد واقف مستغرب رد فعل أبوه وأمه ، راح وقف جنب أبوه واتصدم من التشابه ده
وقف حسين وهو شارد : أنا نازل تحت شوية
أحمد : استنى أنا جاى معاك يا بابا
نزل حسين وأحمد وفضل لمياء وفتحية
لمياء : العيال دول اتشاقوا ولا عملوا حاجة
فتحية بابتسامة لكن عقلها مش مبطل تفكير : دول حبايب تيتى ، قاعدين بيلعبوا مع بعض من ساعة ما نزلتى
لمياء وهيا بتبصلهم : صليتوا الظهر ؟!
مازن : ايوة صليت أنا و مؤمن مع جدو وهاجر مع تيتى
لمياء : يا حلاوة عالشاطرين
فتحية : ربنا يحفظهم يحميهم من كل شر و يعينك على تربيتهم يا بنتى
لمياء : اللهم آمين يا رب
هاجر من خلفهم : مفيش الله يبارك فى هاجر ولا أنا شفافة
فتحية : ازاى ده ربنا يديمك ليا ويباركلى فيكى انتى وأخوكى وأشوفكم مبسوطين دايما
هاجر : لالالالا انت مش أمى ، رجعيلى أمى اللى بتهزقنى لو سمحتي
فتحية أول ما سمعت جملة هاجر الأولى عنيها دمعت
هاجر بخوف قعدت جنب فتحية ومسكت ايديها : ايه ده ماما انتى زعلتى منى انتى عارفه انى بتكلم بهزار حقك عليا
حضنتتها فتحية تحت استغرابها هيا و لمياء
هاجر : اه قولى بقه انك عامله ده كله عشان تحضنينى
ابتسمت فتحية
هاجر : ايوة كده اضحكى يا توحة
بقولك ايه خدى بالك من سيد وسعد على ما انزل صد رد اجيبلهم جبنة
مدت فتحية تجيب الشبشب بتاعها وهاجر طلعت تجرى خرجت
لمياء بضحك : الصراحة كان الله فى عونك
عدلت الطرحة و نزلت تحت عند حسين ولقته قاعد مع عم شوقى وأحمد
هاجر : وحدوه
عم شوقى بضحك : لا إله إلا الله
هاجر: مالكم ساكتين ليه كده ليه أنا كنت بنزل بلقيك انت وبابا فاتحين 100موضوع فى نفس اللحظة
أحمد : ما هو قرك ده اللى جابهم ورا
هاجر : ملكش دعوة يا رخم ، قبل ما انسى يا عمو شوقى عاوزة انهارده طبقين جبنة
عم شوقى : استر يارب
هاجر : هوا انا بقولك هاخد المحل
عم شوقى: أهون والله من حتة الطبقين دى
هاجر : واخد عنى فكرة مش ولا بد يا عمو شوقى
عم شوقى : لمين الطبق الزيادة
هاجر بابتسامة : لمراته
عم شوقى باستغراب : مرات مين ؟!
هاجر : سندس مرات سيد
حسين : اتفضل أهى دى اللى بتقولى براحة عليها عايزة تجننى مش مكفيها واحد ، راحة جيبالى كمان واحد تانى
هاجر : بابا واحدة مش واحد
حسين : بالله عليك يا شوقى لتمشيها بدل ما يجرالى حاجة
هاجر: أنا مش عارفه مضايقين ليه
أحمد : لا ملناش حق ده ايه قلة الأدب دى
حسين : خدى حاجتك وواخفى من وشى مش عاوز ألمحك قدامى انهارده
هاجر : ماشى يا حاج حسين
عدت و دخلت لكن رجعت تانى عضت أحمد فى كتفه وطلعت تجرى
أحمد و هو بيمسك كتفه بوجع : اه يا مجنونة
قام طلع وراها جرى
حسين : اتنين أتفه من بعض مش عارف هيعقلوا امتى
عم شوقى بضحك : ربنا يحفظهملك و يباركلك فيهم
حسين : آمين يا رب
عم شوقى : قولى مالك من ساعة ما نزلت حاسس إنك فيك حاجة
حسين : شكل الايام اللى جاية هيتقلب فيها المواجع
عم شوقى : يا ساتر يارب ليه كده فضلوا يتكلموا مع بعض
أحمد وهو بيطلع السلم جرى ولحقها قبل ما تدخل الشقة ومسكها
هاجر : مش طريقة تفاهم دى علفكرة
أحمد : أنا هوريكى التفاهم اللى على حق
ومسكها أحمد وفضل يوديها شمال ويمين بايده
انتى محدش مالى عينك يا بت
أنت تقرأ
وقعت فى مجنونة
Diversosفتاة لا تعرف للهدوء طريق مشاكسة ومجنونة لا يمكنها الصمت ، تربى حيوانا تفتعل من أجله المشاكل بسبب طعامه ، تعيش فى بيت يملؤه الدفء والحنان ولكن فجأة تقع فى موقف غريب مع شخص بغضته من أول مرة ولكن جمعتهم طرق الحياة مرة أخرى ليتحول هذه البغض لحب وعشق بين...
