وقعت فى مجنونة

{ الفصل الثانى عشر }

وقفت هاجر أول ما الباب اتفتح وكان الدكتور يوسف
عدلت الحقنة فى ايدها وابتسمت : كويس إن حضرتك جيت يا دكتور
دكتور يوسف : خير
هاجر وهى بتضغط على الحروف : حضرة الضابط مش عاوز ياكل عشان العلاج اللى بياخده
دكتور يوسف و هو بيتكلم براحة : لا ازاى الكلام ده يا حضرة الضابط ده انت وراك مسئولية وحماية بلد يعنى عايزينك تقوم بالسلامة إن شاء الله
وكمان العلاج اللى بتاخده مينفعش يتاخد كده من غير غذا عشان ميأثرش على صحتك
زين : ولو انى مبحبش أفطر الصبح بس حاضر
رفعت هاجر حاجبها وبصتله بغضب
الدكتور يوسف : أنا كنت جاى أطمن عليك بس طالما الدكتورة هاجر موجودة ف انت فإيد أمينة على رغم صغر سنها الا إنها دكتورة متميزة فى مجالها
هاجر باحراج : شكرا لحضرتك يا دكتور دى شهادة أعتز بيها
الدكتور يوسف : هستأذن أنا
خرج الدكتور يوسف من هنا وعيون هاجر كان بتطلع شرار
زين : بتبصيلى كده ليه
هاجر : ابدا لأول مرة فى حياتى ابقى عاوزة اضرب مريض
زين : طيب كنى اقعدى فى جنب يا قطة
هاجر : ايه كنى دى
زين : لسانك المبرد ده لو اتلم هتبقى زى الفل
لقته هاجر بالمخدة الصغيرة اللى كانت جنبها
زين : اه
جرت هاجر بخوف : أنا آسفة اسفة بجد مقصدش انها تخبطك جامد انتى اللى عصبتنى
زين : برده أنا اللى عصبتك
هاجر : أيوة بتعصبنى ما لو تتكلم بأسلوب محترم مكنش ده حصل
زين : أسلوب محترم معاكى انتى
هاجر : ومالها أنا يعنى مش فاهمة
لسه هيتكلم اتوجع تانى
هاجر بدموع : اركز بقه وبطل حركة الجرح بينزف
استغرب زين بكاها ، و هى غيرت عالجرح تانى وضبطه
هاجر : حاسس بوجع دلوقتى
زين : لا حاجة بسيطة يعنى
هاجر : أنا بجد أسفة أنا السبب المفروض متجهدش نفسك بالكلام أنا قامت معصباك
زين : اهدى فى ايه الموضوع مش مستاهل كل ده
هاجر : مش مستاهل ازاى الجرح دلوقتى عرضة للتلوث فى اى وقت و لقدر الله لو ده حصل هيسبب مشكلة كبيرة
زين : ومحصلش حاجة الحمد لله ممكن تهدى بقه
هاجر : انت شايفنى بشد فى شعرى
زين بضحك : أنا معدتش فاهملك حال
هاجر : وانت تفهم ل ايه وبعدين انا بكلمك ليه انت بتتكلم معايا ليه اصلا
زين : أنا كده اتأكدت ان عندك انفصام فى الشخصية
هاجر : قصدك اننا مجنونة يعنى
زين : جنان ايه بس لسمح الله
هاجر : أنا خارجة بدل ما اعمل فيك حاجة وانت اصلا مش ناقص
خرجت و رزعت الباب وراها
ضحك زين و هو بيرجع راسه لورا : مجنونة
راحت هاجر مكتبها وتابعت الكشوفات اللى عندها وكان اليوم ده مليان حالات معرفتش تخرج من مكتبها
ضغطت عالزار الموجود عالمكتب وردت الممرضة : أيوة يا ، دكتور
هاجر : معلش يا لين ربع ساعة بس ودخلى الكشف اللى عليه الدور بس الحقينى ب مج قهوة مش فنجان ابعتهولى لأن الصداع هيموتنى
الممرضة: ثوانى وتلاقيها قدامك عالمكتب
هاجر : ربنا يسعدك ويجبر بخاطرك
فونها لقته رقم فمردتش ، رجع رن كذا مرة فردت
هاجر : السلام عليكم
ابتسمت هناء لما سمعت صوتها : وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته ، دكتورة هاجر صح
هاجر : ايوة
هناء : أنا مامت نهاد
هاجر : اه اهلا وسهلا يا طنط معلش مأخدتش بالى من صوتك
هناء : ولا يهمك يا حبيبتى ، طمنينى على زين اخباره ايه انهارده ؟!
هاجر بصوت واطى : زى القرد
هناء : بتقولى ايه ..
هاجر : بقول لحضرتك انه لحد الصبح من ساعة ما كنت كشفت عليه فالامور مستقرة وتمام الحمد لله لكن الل تابع معاه باقى اليوم دكتور يوسف بس متقلقيش احنا لدينا مرحلة الخطر خلاص هيا كلها اسبوع ويقدر يخرج
هناء : ربنا يجازيكى خير على تعبك ويوفقك
هاجر بابتسامة : تسلمى يا طنط
الباب خبط ودخلت الممرضة و هى بتحرك القهوة عالمكتب : اتفضلى يا دكتورة
جات تخرج شاورتلها هاجر متخرجش
هناء : طيب اسيبك انا دلوقتى يا حبيبتى عشان معطلكيش عن شغلك
هاجر : لا عطلة ولا حاجة
وقفلت هناء
هاجر : انتى تعبت نفسك وجيباها لايه يا ابنى اومال انا كنت بقولك ابعتهالى ليه
الممرضة : دى قهوة يا دكتور هاجر مش حاجة يعنى
هاجر : جيتى لنصيبك أنا كنت محتاره هقسم الشكولاتايه مع مين و اديكى جيتى
طلعت هاجر شوكولاته من درج المكتب وناولتهالها
الممرضة : شكرا لحضرتك يا دكتور بس لايه كل دى أنا مباكلش فيها كتير
هاجر : هيا طلعت خلاص ليكى حطت معاكى فى الدرج وكل ما تلاقى نفسك قاعدة فاضية طلعت حتة اتسلى فيها
ضحكت الممرضة عليه : تصدقى فكرة أنا بقعد اكلم نفسى لو مفيش حد موجود
هاجر : شوفتى
الممرضة : شكرا يا دكتور ، اسيبك تشربى القهوة
خرجت الممرضة ومسكت هاجر قهوتها وبدأت تشربها و جه فى بالها زين
هاجر : ضابط معتوه بس قمر
بعدت فنجان القهوة عنها بسرعة لما لقتها سخنة
هاجر : شوفتى أدى أخرة التفكير فى حاجة غير شغلك ركزى فى شغلك اللى هينفعك ركزى