Unicode
နေဥတ္တရာ မှာ စိတ်ထဲ အတော် ကို ရှုပ်ထွေးနေကာ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေလှ ။
ပေါက်ကွဲပစ်လိုက်လို့လည်း အခြေနေတွေက အားလုံး အဆင်ပြေသွားမှာ မဟုတ်တာမို့တွေးရင်းတွေးရင်းနဲ့ပင် မွန်းကြပ်မှုကိုစပြီးခံစားလာရသည် ။
တစ်လမ်းလုံး ဟိုငေးဒီငေး ဟိုတွေးဒီတွေး နဲ့ အိမ်ကိုတောင် ဘယ်လိုပြန်ရောက်လာလဲ မသိတော့ ။
အလုပ်ထွက်လာပြီဆိုတာကိုလည်း အိမ်နဲ့ဝီရဦးခေါင်ကို အကြောင်းပြချက် ဘယ်လိုပေးရမလဲ ။
အိမ်ထဲ ခြေချလိုက်တာနဲ့ ညှော်နံ့က နှာခေါင်းထဲ အလိုလိုဝင်လာတာမို့ နေနေ လက်ထဲက စက္ကူပုံးကြီးကိုပစ်ချကာ မီးခိုးတွေထွက်နေသည့် နေရာကိုပြေးသွားလိုက်သည် ။
" ဝီရဦးခေါင် မင်း ! ဘာလုပ် "
နေနေ့မှာ ဆုံးအောင်တောင် ထပ်ပြီးမမေးနိုင်တော့သည်အထိ ဆွံ့အသွားရတယ် ။
မီးရှို့နေတာ ဝီရဦးခေါင် က အင်္ကျီ တစ်ထည်ကို တမင်တကာကို မီးရှို့နေတာ ။ ပြီးတော့ အဲ့ဒီ့အင်္ကျီက အစောကလေးတင်မှ သူပေးထားတဲ့အင်္ကျီလေး ။
" ခိုးရာပါ ပစ္စည်း ကို ကျုပ်ကို ကောက်ရတာလို့ပြောပြီး ညာပေးရဲသေးတယ်နော် နေဥတ္တရာ "
" မဟုတ်ဘူး "
တစ်ထည်လုံး ပြာအတိဖြစ်သည်အထိလောင်မကျွမ်းသွားခင် နေဥတ္တရာ မီးသတ်ဆေးဗူး ပြေးယူကာ ဖြန်းချလိုက်ရသည် ။
ပြီးမှ တစ်ပိုင်းတစ်စကျန်တဲ့အင်္ကျီအပိုင်းအစလေးကို ယူကာ လက်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တယ် ။
" ကျုပ်ကို မျက်နှာလုပ်ချင်တာနဲ့ ကုမ္ပဏီ ကငွေကိုတောင် ခင်ဗျားမချန်တော့ဘူးပေါ့ နေနေ "
ပြောတဲ့သူကတော့ မျက်နှာတစ်ချက်မပျက်ပေမဲ့ အပြောခံရတဲ့နေနေ့မှာတော့ ငိုချင်လာတာ ထိန်းမရတော့ ။
မဟုတ်သေးပါဘူး သူ့ကိုဆိုရင် ဘာလို့ဒီလိုတွေလုပ်နေကြတာလဲ ။
" ရွံလို့ ဆက်မဝတ်ချင်တော့လို့ ခိုးရာပါပစ္စည်းကို ကျုပ်မသတီလို့ မီးရှို့ပစ်တာ "
BẠN ĐANG ĐỌC
CEO's Possessively Boyfriend
Lãng mạnThe entire story line and character names are just the imagination of the author.
