Chapter 23

61.5K 2.9K 378
                                    

Unicode

နေနေ ဝီရဦးခေါင်ကို စောင့်နေရင်းနဲ့ကို စိတ်ကမရှည်တော့ ။ လူက အိပ်ပါ ငိုက်လာသည် ။ ကား ဆီ သွားထည့်မယ်ပြောပြီး နှစ်နာရီကြာတဲ့ထိကိုပြန်မလာသေးတာတော့ မဟုတ်သေးပါဘူး ။

beeeeeeeeeeeee

ဖုန်းကို ringtone မထည့်ဘဲ vibrate သာ လုပ်ထားတတ်သူမို့ အခုလို အတွေးကောင်းနေတဲ့အချိန် ထမြည်လာသည့်အခါနေနေ့မှာ ထတောင်ခုန်မိတော့မလို ဖြစ်သွားရသည် ။

" ဟယ်လို "

" -------- "

" ကျွန်တော် အခုချက်ချင်း လာခဲ့မယ်နော် ခဏလောက် ကြည့်ပေးထားပါဦး "

တစ်ဖက်က ဆက်လာသူမှာ အကိုရည်ရွယ်လင်းသစ် အတွက် ငှားပေးထားခဲ့တဲ့ nurse-aid ညီမလေး ဖြစ်ပြီး အစောကလေးတင် အကိုသတိရလာပြီဖြစ်ကြောင်း လှမ်းပြောပေးတာပင် ။

နေနေ့မှာလည်း အကို ပြန်သတိရလာပြီဆိုတော့ လူကငိုချင်ရက်လက်တို့ဖြစ်လာသည် ။

ဒီလို ပျော်စရာကောင်းတဲ့ အချိန်မျိုးမှာ ဝီရဦးခေါင်ဆိုတဲ့ကောင်ဘာလို့ သူ့အနားမှာ မရှိနေတာလဲ ။

သတိရရခြင်း အကို အရင်ဆုံးမြင်ချင်လောက်မဲ့ သူက အန်ကယ်ဖြစ်နေမှန်း သိတော့ အန်ကယ့်အခန်းဆီသွားရသည် ။ မနေ့ကဆေးရုံသွားတုန်းကလည်း သူအန်ကယ့်ကို မခေါ်သွားဖြစ်လိုက်ဘူးလေ ။

" နေနေ သား ဘာတွေစဥ်းစားနေတာလဲ "

အခန်းထဲ မဝင်ဘဲ အဝမှာ ရပ်နေသည့်သူ့ကို အန်ကယ် က အရင်မြင်သွားသည် ။ အရင်ကထက်ပိုပြီးတောင် ညှင်းသိုးသိုးဖြစ်သွားသည့်ပုံကိုမြင်တော့လည်း စိတ်ထဲမကောင်း ။ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အခုတော့ အရာအားလုံး အဆင်ပြေသွားတော့မှာပါ ။

အန်ကယ်နဲ့ အကိုရော ။ သူနဲ့ ဝီရဦးခေါင်ရောပဲ ။

" ကျွန်တော် နဲ့ တစ်နေရာ သွားရအောင် အန်ကယ် "

နေနေလည်း အန်ကယ့်လက်မောင်းကို သွားဆွဲကာ အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာလိုက်တယ် ။

" ဘယ်ကို "

" လိုက်ခဲ့ပါ အန်ကယ့်အတွက် တအားကိုမှ ပျော်စရာကောင်းတဲ့ ကိစ္စလေးရှိနေတယ် "

CEO's Possessively Boyfriend Where stories live. Discover now