-Wooyoung
San'ın üstüne düştüğümden bana hiçbir şey olmadı. Ama San yere sert bir şekilde düşmüştü.
Hemen üstünden kalkıp elimi uzattım. Elimden destek alarak ayağa kalktı. Benim sakarlığım yüzünden bir şey olmamasını umarak sordum.
"Bir yerin acıyor mu?"
"Ahhh sırtım, sırtım acıyor.",
Böyle demesiyle panikledim. Sırtına bakmak için hareket ettiğimde beni kollarının arasına alıp "Şaka yapıyorum. İyiyim ama şu sözünü tutarsan daha da iyi olucam. Bir kerecik bari Sannie de bana noluurrr."
"Hayır San saçmalama o kadar samimi bile değilken niye sana Sannie diyeyim."
"Ahaaa az önce dedin bile ehehehe."
Daha fazla konuşursam daha çok dalga geçmeye devam edecek diye sustum.
San sıkıldığını söyleyince gitmeyi sevdiğim bir yer var oraya gidelim mi diye sordu. Gezmeyi sevdiğim için kabul ettim.
...
Motorla tepe gibi bir yere geldik. Etrafımızda hiç insan yoktu. Biraz daha ilerlediğimde Seul ayaklarımızın altında kalıyordu. Manzara o kadar güzeldi ki saatlerce burada oturup Seul'u izleyebilirdim.
Manzaranın büyüsüne kapılmıştım ki San konuşmaya başlayınca tüm dikkatimi San'a verdim. Ciddi şeyler söyleyecek gibi görünüyordu.
"Nasıl manzarayı beğendin mi?"
"Beğenmek mi? Bayıldım resmen. Sen nerden buldun burayı ya. Çok güzel burası San."
"Beğenmene sevindim fakat buraya seni bunun için getirmedim. Aslında burası benim kaçış yerim, sığınağım. Geçen gün tanıştığın kişi benim babam değil. Benim babam ben daha doğmadan ölmüş. Şuan babam sandığın Kwang Ho anneme aşıkmış. Annem evli olduğundan başta bir şey yapmamış. Bi gün Kwang Ho denen herif -yani üvey babam- içmeye gitmiş. Zil zurna sarhoş gece eve dönerken annemle ve babamla karşılaşmış. Doğum yaklaştığı için bana kıyafet, bez falan almaya gitmişler. İşte orda annemi babamla görünce belindeki silahı ile öldürmüş orda. Sonra annemle evlenmiş. Babam aldırmak istemiş ama annem ısrarla doğurmak istediğini söyleyince aldırmaktan vazgeçmiş. Bu yüzden babam bana hep kötü davranıyor istemiyor beni. Hep durduk yere dövdü beni. En son düşük not aldığımdan dövecekti son anda kurtuldum. Kaçış yeri ile demek istediğim babam beni her dövdüğünde buraya gelirim. Burası bana çok iyi geliyo. Biraz ileride de babamın mezarı var. Eve gitmediğimde babamın yanında kalıyorum. Dertleşiyorum onla."
Bu kadar zor bir hayat yaşadığını bilmiyordum. Anlattıklarına hiçbir şey diyemedim sadece ağladım ve San'a sarıldım. Bir süre öyle kaldık.
"Beni babanla tanıştırır mısın?"
"Tamam ama babamın adını bilmiyorum. Mezarına da rahatsız etmesinler diye isimsiz yapmışlar ve bulamasınlar diye böyle pek insanın olamadığı yerde."
...
Babasıyla tanıştıktan sonra babasına "Artık San yalnız değil ona bir şey olmayacak onu gözüm gibi bakacağım. Endişelenmeden uyuyun oğlunuz artık bana emanet." eğilip vedalaştık.
Hava kararmaya başladığından eve dönmeye karar verdik. Bugün San'a ders anlatmadım. Biraz dinlense iyi olur. Dersle kafasını bulandırmak istemiyorum.
Akşam yemeğinden sonra duşa girdim. Duştan çıktığımda San'ı etrafta göremediğimden odasına gittim. Odasına girdiğimde uyuduğunu gördüm. Işığı kapatıp odasından çıktım.
Bugünü de böylece bitirmiş oldum...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sınavlar yüzünden yeni bölümün gelmesi uzun sürdü üzgünüm 😭😭
