"လီယို...လီယို ထတော့လေ၊ မနက်တောင်မိုးလင်းနေပြီ။ " အိပ်ပုတ်လေး အလုပ်သွားရအုံးမယ်မဟုတ်ဘူးလား။ "
လီယိုလဲမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ နီးကပ်နေသော မျက်နှာနှင့်အတူဝိုင်းစက်နေသောမျက်လုံးတစ်စုံ...ဒီမျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေကို အကြည့်လွှဲဖို့မကြိုးစားမိနိုင်ခဲ့ပေ။
"လီယို....ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ၊ထတော့လေ အလုပ်သွားရအုံးမယ်လေ။"
"အာ့!!! ဟုတ်...ဟုတ်တယ်၊ အလုပ်သွားရအုံးမယ်၊ ထတော့မယ်။ "
"ဟုတ်ပြီ" ထတော့ ပေါက်စ။ "
"ဟမ်!!! ဘယ်သူကပေါက်စလဲ၊ "
"ဘယ်သူကမှာလဲ၊ မင်းလေလီယိုရဲ့...."
"ဘယ်သူကပေါက်စလဲ၊ သူ့ကြည့်တော့ ယုန်ရုပ်နဲ့ သူကမှတကယ်ပေါက်စအစစ်ကို ဘယ်ကိုလာပြီး ပေါက်စလာခေါ်နေတာလဲ။ "
" အမလေးဗျာ၊ စွာစိကိုလန်နေတာဘဲ....ကိုက ဒီတိုင်းခေါ်လိုက်တာပါ။ "
"နေပါအုံး၊ ဒါနဲ့ မင်း ငါ့အခန်းထဲဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ၊ ငါအခန်းတံခါးလော့ချထားတယ်လေ။ "
"ကို ပြောတယ်လေ၊ ဒီထက်ပိုတောင်လုပ်နိုင်သေးတယ်၊ လုပ်ပြရမလား။ "
ထိုသို့ပြောပြီး လီယို့အနားသို့ကပ်လာသော ဂျွန်....
"မင်းး...မင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ၊ ဘာလို့အနားကပ်လာတာလဲ။ "
ထို့နောက် လီယို ဆံပင်ပေါ်က အမှိုက်စအားဖယ်ပေးလိုက်ပြီး
"ဒီမှာလေ....ခေါင်းမှာ အမှိုက်ကပ်နေတယ်၊ အဲ့တာဖယ်ပေးတာ။ "
"ဟူးးးတော်ပါသေးရဲ့..."
"ဘာပြောတာလဲ လီယို...."
"မင်းကိုပြောတာမဟုတ်ဘူး၊ ငါအလုပ်သွားဖို့ပြင်ဆင်တော့မယ်၊ မင်းအခန်းအပြင်ထွက်တော့။ "
"ကောင်းပါပြီ၊ ကိုအပြင်ကစောင့်နေမယ်၊ မနက်စာလဲ ပြင်ထားပေးမယ်။ "
"မင်းက ဒါလဲတတ်တာဘဲလား။ "
"ဘာလဲ၊ လီယို က မယုံလို့လား၊ ကို မနက်စာသေချာပြင်ပေးထားမယ်၊ မြန်မြန်ပြင်ဆင်ပြီးဆင်လာခဲ့။ "
YOU ARE READING
ဓာတ်ပုံထဲကလူ (completed)
Romanceငါတို့ကဘဝချင်းမတူဘူး၊ ဟုတ်တယ်!! ဒါပေမဲ့ငါတို့ချစ်ခွင့်ရှိတယ် Jeon....
