Denekten insana |SasuNaru|

Bölüm 31 -Ayrılan sevgililer*DeixTobi*

İnce uzun parmakları titriyor gözlerinden uyku akıyordu ama uyuyamıyordu onun güzel kokusu olmadan, onun neşesi olmadan ne uyuyabiliyor ne de yiyip içebiliyordu. Onsuz hayatı durmuş gibiydi bedeni çürüyor ruhu ise onun tekrar onu görmek için çırpınıyordu. Her gece ağlamaktan gözlerinden kan gelmişti belki ama yetmiyordu. Ne kadar ağlarsa ağlasın yetmiyordu. Rahatlayamıyordu. Günler akıp geçiyor o ise geçmişte kalmıştı. Onun gitmesi bir tek onu değil herkesi etkilemişti. *sasukeden bahsediyom burada*

Kawaki ilk günler ağlayan Haru'ya destek çıkıyordu ama şuan asıl destek alması gereken kendisiydi. İki kardeş her gün evden kaçıp annelerine ait başka eşyalar ile geri geliyrlardı. Onun kokusu olmadan uyuyamıyorlardı. Haru'nun uyku problemleri geri gelmişti. Kawaki ağlamaktan hastalanmış ve ateşler içerisinde yanıyordu. Obito her gün sevdiğinin yanına gidiyordu. Giiyordu çünkü Deidara evi terk etmiş ve eskiden kendi ailesiyle kaldığı eve geri dönmüştü. Acı içinde kıvrandığı o eve geri dönmüştü. Her gün yaşadığı onca şeye rağmen geri dönmüştü.

Burası ona iyi gelmişti. Kardeşi ile geçirdiği zamanlar, anılar bu ev hepsini içinde barındırıyordu acısıyla, tatlısıyla...

Deidara sadece evi terk etmemişti. Obitoyla arasına görünmez bir duvar örmüştü ve Obito ne kadar uğraşırsa uğraşsın o duvarı kıramamıştı. Bu gün yine onu görmek çin erkenden evden ayrılmıştı. Yol boyunca onun nasıl olduğunu merak edip duruyordu. Aklından bin bir türlü şey geçiyordu; kendisine bir şey yapmamıştır değil mi?  İki katlı evin bahçesinin içerisine girmişti. Açılmayacağını bildiği kapıyı bu günde nazikçe tıklatmıştı.  Sessizlik... bu sessizlik ölüm sessizliğinden  daha  da beterdi. Kısa bir bekleyişin ardından evin içinde adım sesleri yankılanmaya başlamıştı.

''Eğer benden bu kadar çok nefret ediyorsan,  o zaman  bunu yüzüme söyle. Kapalı kapıların arkasında saklanma...''  Titriyordu sesi ,gözleri yaşlı bekliyordu. Bir ses ,bir seda bekliyordu. ''Benimle konuşmayacak kadar mı o kadar ı sevmedin beni?'' arkasına dönüp hızlı adımlarla ilerlemeye başlamıştı. Kapının açılma sesi ile daha da hızlanmıştı. İstemiyordu onun kendisini böyle en acınası şeklinde görmesini istemiyordu. Hemen arkasından gelen adım sesleri daha yaklaşmıştı. ''Yanılıyorsun...'' Eser oğlan duyduğu şeyle hızını arttırmıştı. ''Yalancı'' diye bilişti hıçkırıklarının arasında...

''Dur lütfen ... obito''

''Yalvarırım dur..''

Sarışın tuttuğu bileği kendisine çekmiş ve dudaklarını birleştirmişti.  ''Özür dilerim'' dudaklarının arasından sadece bu iki kelime dökülmüştü  sarışının. Obito kendisini tutan sarışını ittirmişti.  ''obito'' sarışının sesini duymamazlıkdan gelmişti  ''Kırılan şeyleri 1 özürle tamir edemezsin Deidara''  Deidara? Sempai'ye ne olmuştu. O kadar mı kırılmıştı kalbi? ''Obito sen iyi misin?'' Karşısında ki solmuş teni mosmor göz altı morlukları olan sevgilisine. ''Bu seni ne kadar ilgilendirir?''

''Çok...çok fazla ilgilendirir. Senin iyi olup olmaman beni ilgilendirir sevgilim. Ben...ben korkuyorum. Kardeşime bir şey olacak diye korkuyorum. Lütfen beni de anlamaya çalış''

''Sen konuşmadıkça sen anlayamam, günlerdir aynı saatte çaldım ben bu kapıyı ama sen bir kez bile açmadın''

Gözünden akan yaşlar hızlanmıştı. o sildikçe daha fazlası gelmişti...

Kısa oldu üzgünüm ama sebeplerim var sabahın b körü misafirliğe gittik öğlen geldiğimizde mat ödevini yarıladım amk 300 soruyu neremle çözücem ben? sınavlarıma ne zaman çalışacam mat hocası salak ya her neyse Bay Bay