REINCARNATED AS A WORTHLESS PRINCESS

CHAPTER 18

"Ayan na sya erica.." Rinig kong bulong ni tanda. Tsk. Matapos ang naganap kagabi ay nag pasya akong dalawin itong lalaking pinakay ko ngayon.

"Oh" Sabay hagis nito sakin ng mga litratong black and white lng ang kulay. Paanong nagka roon sya nito.

Tinaasan ko sya ng kilay. "Ang asawa ko ang may ari nito na pwedeng maka kuha ng litrato." Sagot nito sakin.

Tinutukoy nito ang camera na meron tayo pero iba ang sakanila. Hindi ko na kelangan pang i explain kung iyon dahilam nyo naman kung ano ang mga sina una nating camera.

alam kong sa ibang bansa pa lamang ang merong ganito at isa pa, napaka mahal nito sa ganitong panahon.

"Sino-sino ang mga ka sabwat?" Tanong ko kahit ang totoo ay kilala ko na kung sino ang mga yon. May ibinigay muli syang mga larawan.

Napapa ngisi ako ng palihim. Ganap na magaling nga sya dahil na laman nya agad kung sino sino ang mga kasabwat.

Na tutuwa din ako dahil may mga sapat na ebedensya din na meron sakanya. Kasama na ang sulat na naka ipit sa diary ng ina ni Louisiana.

"Ayan ang mga nakuha ko. Ngayon sapat naba ang mga iyan para sabihin saakin kung sino ang pumatay sa mag ina ko?" Halata ang ka seryosohan at galit doon.

sumandan ako sa kawayan nyang sofa at dumikwartro. Alam kong ikina taka nga kung bakit ganito ang ini asta ko bilang isang Prinsesa at babae.

"Sino pa ba kundi ang mga anak ng aking ama." Naka ngising sabi ko.

Totoo ang sinasabi ko. At iyon ang rason kung bakit mamamatay ang tatlong iyon.

Wala nga silang kinalaman sa pagka matay ng aking ina at sa pagka hulog ko sa bangin.. May kinalaman naman o mas magandang sabihing.. May pinatay naman sila.

Sa sinabi kong iyon ay mabilis ako nitong tinutukan ng baril. Maka sinaunang baril ito.

Imbes na matakot ay isang mapanuyang ngiti ang ipina kita ko sakanya.

Nag sisilabasan na din ang mga ugat nito sa leeg at noo. Pati narin sa braso nya ay ganoon din. Pinanlilisikan ako nito ng nakaka matay na tingin, pero hindi ako nag pakita ng takot.

"Lapastangan ka." Mariing sabi nito. "Ang lakas mong humingi ng tulong saakin!? Gayong mga kapatid mo naman ang pumatay sa aking mag ina!" Galit na galit ito.

"P-parang awa mo na! W-wag ang prinsesa!" Humarang sa harapan si tanda at babae. Kahit takot na takot ang dalawanb ito ay nag lakas loob parin silang dipensahan ako.

"As i told.." Panimula ko na ikina tahimik nila. Napa tingin saakin sya pero nanatiling naka tutok ang baril. "My father killed my mother and i almost die because of Glorina." paliwanag ko.

"Nais mo bang ipahiwatig sa aakin na mag tulungan tayo?"

"Of course. After all.. i want them die, and i know you'd gonna kill my steb sibling." Nag titigan pa kami.

"Paano mo naman nakaka sigurong papatayin ko ang mga kapatid mo?" Hamon nito.

"Well.. i have my own reasons. Hindi kita pipigilan sa gusto mo. Dahil alam kong walang ni isang makaka isip na ikaw ang pumatay sa tatlong iyon." Ngumiti ako. Ngiting syang dahilan para mapa luhod ang dalawa kong kasama. Mala demonyong ngiti ang ibinigay ko. Malapit ko na rin mawakasan ang mga walang kwenta.

Unti-unti na ring ibinaba nya ang baril at saka humihikbing napa upo. Mas lalo lng akong napa ngiti sa nakikita ko.

"Nag bago kana talaga.." Rinig kong bulong ni Tanda pero di ko iyon pinansin.

"Let's just say.. it's for our sake, tanda."
___

JADE|J.J