REINCARNATED AS A WORTHLESS PRINCESS

CHAPTER 08

"Goodmorning People." Bati ko sakanilanat naupo. Ipinag handaan naman ako ng makakain nila tanda. Wala kasing umaasikaso saakin na ibang takapag lingkod dito.

Alam kong masama ang tingin na ipinupukol nila saakin pero ipinag sawalang bahala ko lang iyon. Hindi naman ako matutunaw.

Patapos na ako kumain ng mag salita si Glorina the Witch.

"How's your memory Louisiana?" Pekeng nag bigay pamito ng concern sa pag tatanong.

"Still.." I stopped and drink before i speak smiling. "Nothing change at all, wala paring maalala." Ngumiti rin ito sakin. Ngiting aso na bumagay sa ugali nya.

"Well.. if im you, hindi ko na hihilingin na bumalik ang ala-ala ko. But i am not you.." Lumungkot pa ang boses nya sa sinabi.

"Well too.. magka iba tayo Reyna. Kung ikaw ay mas masahol pa sa hayop, pwes ako mas masahol pa sa demonyo." Then after that tumayo na ako.

"I'm done." Binigyan ko pa ng ngising nakaka insulto ang Hari na umiigting ang panga bago sila talikuran. Sa kabutihang palad ay naka kain ako ng matiwasay sa mesang iyon.

"Gusto kong mag pahangin." Utos ko sa dalawa na mabilis naman akong hinatid sa likuran ng kastilyo. Ang lawak ng hardin.

Ibat-iba ang mga naka tanim at napaka colorful. Masakit man sa mata ay napapa mangha parin ako. Humugot ako ng hangin at mabagal iyong ibinuga. Inhale exhale kumbaga.

Ipinikit ko pa ang aking mata. Gusto kong maipahinga ang utak ko sa nangyayari.

But the truth is.. i want to go home, but i don't have a choice. Nabuhay akong muli sa katawang ito na akala ko ay nasa impyerno na ako habang pinapa hirapan.

Hindi ko alam kung karapat dapat ba ako sa katawang ito. Dahil para saakin ay hindi. Bakit ko ba gustong mag higanti at pabaksakin silang lahat. Tsk.

Kung gusto pala ni Louisiana ipag higanti ang kanyang ina at ang kanyang sarili.. dapat sya iyon. Hindi ako na syang na trap na sa mundong kina gagalawan nya.

Mundong alam kong sa nobela lang nag eexist. At dahil kuntento na ako, nag pasya na akong pumasok sa aking kwarto.

Saktong pag pasok namin ay sya ring pag harang ng Hari at Reyna. Bakas sa mukha ng Hari ang pagka bahala habang ang Reyna naman ay masama ang tingin sakin.

"Hindi ko kaylangan ng pang lilimos nyo para sa attention na gusto nyong ibigay ko sainyo Hari at Reyna." Bigkas ko sa walang emosyon.

"Manahimik ka Louisiana." Gigil na sabi nito. "May bisita ka nga pala." Sabay iwas ng tingin nito saakin at na unang umalis.

Bisita? At sino naman iyon. Hindi na sana ako susunod sakanila ng pigilan ako ng dalawa at pinilit na sundan ang dalawa. Na pipikon akong sinundan yung dalawa.

Ilang saglit lang ay nasa harap na kami. Nandoon silang lahat maliban sa dalawang-

"Nandito na ang hinahanap mo Lord Kudo." Anya ng Hari sa magalang na boses.

Napa lingon saakin ang lalake at tinaasan ako ng kilay.

"Hindi ko bisita ang basurang yan." Dahil sa sinabi kong iyon ay lahat sila gulat na napa singhap lalo na ang lima.

Ngumisi lamang ang lalaking kina iinisan ko. Anong kaylangan ng isang ito. Ni hindi ko nga sya naka usap kagabi tapos nandito sya bilang bisita ko? Tsk, patawa.

"Louisiana!" Nag taas na ng boses ang Hari.

"Isa ka din. Paalisin nyo na ang lalaking iyan, bakit ba takot na takot kayo sakanya?" Asik ko.

Mabilis na lumapit ito sakin at tangka na sana akong sampalin ng saluhin ko ang kamay nya.

"Kapag iyang palad mo dumikit sa mukha ko. Sisiguraduhin kong sa impyerno ang bagsak mo." Banta ko dito. Nag titigan pa kami nito.

"Ako parin ang Hari dito Louisiana, kayang jaya kitang ipapatay sa pagiging lapastangan at walang modo mong ugal-" I cut him.

"Edi gawin mo, hindi ako na tatakot." Pagka sabi ko non ay marahas kong binitiwan ang kamay nya.

"Ikaw na babae ka! How dare you to do that! Matapos ka naming palamunin at patirahin sa kastilyong ito iyan pang pag uugali mo ang isusukli mo sa Ama mo!?" Galit na sigaw ni Glorina.

"Shut your filthy mouth b*tch. Kahit kaylan ay hindi kayo naging mabuti saamin ng Ina ko, ngayon ay sinusumbatan nyo ako? Na rarapat lang naman sa mga katulad nyong basura ang ginaganyan kayo. Mga walang kw*nta." Tatalikod na saka ako ng mag salita sya.

"Oh wow family problem? Nandito pa ako.." Sabay senyas nya sa sarili nya. Napa kunot ang noo ko.

"P-pasensya na kayo Lord Kudo sa pagiging bastos nitong si Louisiana.." Paumanhin ni Glorina. Tumango lamang ang lalake.

"Ano bang kaylangan mo?" Salubong ang kilay na tanong ko. Bahagya pa itong pumustora ng nag iisip.

"Hmm.." Then tinignan nya ako ng poker face. "Gusto ko lang maka siguro na may anak panga talaga si Heston." Aniya nito.

"Hindi ako na niniwala na iyan lang ang dahilan." Maotoridad kong sabi na ikina seryoso nya.

"He got crazy about you." Seryosong sabi nito. He? Anong pinag sasasabi nito.

"Wala akong kilalang He. Makaka alis kana." Then tinalikuran ko na sila at nag umpisa nang mag lakad.

Narinig ko pa ang sinabi nito.

"You don't know Levi is.. Louisiana, be careful binibini!" Napa palatak(tsk) ako sa sinabi nya. What a crazy one too.
Chapter 19

Kinabukasan ay maaga akong muli nagising. Binasa ko ahg libro.

"Lumipas ang mga taon at ngayon ay limang taong gulang na ang anak ko. Pinangalanan ko nalamang syang Louisiana dahil sa iyon na lamang ang pangalan na naisip ko. Hindi kasi ako tinulungan mag bigay ni Heston ng ipapangalan namin sakanya pero alam kong mas lalo pang na dismaya sya saakin dahil hindi lalake ang inanak ko kundi babae.

Pero dito sa kastilyong ito ay inaapi na ang anak ko. Hindi lang sya kundi ay ako rin. Hindi manlang kami magawang maipag tanggol ni Heston mula kay Glorina at sa mga anak nito.

Hinihiling ko palagi sa langit ay sana dumating ang panahon na matanggap kami ni Heston at ituring nya ring pamilya." Nag basa lang ako ng nag basa hanggang sa may naka kuha ng pansin ko.

"Isusulat ko na ito ngayon. Pakiramdam ko ay nasa panganib ang buhay ko. Hindi ko alam kung bakit pero iyon ang lagi kong na raramdaman. Hindi naman ako nantatakot mamatay pero takot akong madamay ang aking nag iisang anak.

May gustong pumatay saakin pero hindi ko alam kung sino. Sinabi ko ang kutob ko kay Heston pero hindi sya na kinig kaya naman ay hindi ko sya maaasahan. Naging maingat ako sa mga araw na nag daan. Wala namang nangyari kaya naka hinga ako ng maluwag.." Hanggang doon na lamang ang nabasa ko.

Pinag lilipat ko ng pahina ang libro pero wala nang laman. Anong.. bakit wala!? Kung kaylangan ay kaylangan ko saka wala!

Malakas na naihampas ko ang mesa ko. Hindi ako na tutuwa. Bakit ba kasi puto pa! Hindi nya pa tinapos.

Dahil sa galit ay ibinato ko ang libro. Ihinilamos ko ang palad ko sa aking mukha at napa buntong hininga. Pinapa kalma ko ang sarili.

Ilang muto lang din ay naging okay na ako. Nilingon ko ang librong binato ko. Pero bahagyang na ngunot ang noo ko. Mabilis ko iyon nilapitan para maka sigurado.

Isang papel na naka tupi. Mabilis ko iyong dinampot at binuklat.

(Hello binibini, hindi na ako mag papakilala pero itong mga mansanas ay para sa iyo.

-Your anonymous.)

JADE|J.J.T.H