Doğum Günü:)

128 21 59
                                    

Miran'ların Yalı!

Miran B - Dilek tutun bebekler!

Dedi sırıtarak, kafalarına da parti şapkası takmıştı. Diğerleriyse gülmemek için zor durmuştu, kasıtlı yapıyordu. Ama ikizler umursamıyordu, mutluydular. Yalıyı süslemişlerdi, kısa sürede herşey çok güzel olmuştu. Çakırbeyli'ler ikizler için birşey yapsa bile Orkun bu sefer Miran ile kutlayacağız diyip aramayı sonlandırmıştı. Bu kabaca olsa da umursamamıştı. Hakan Bey'e olan siniri geçmiyordu, babasıyla arayı düzeltse bile eskisi kadar yakın değildi. Çünkü Miran kriz geçirirken onlar şahit olsa bile yardım etmemişlerdi. Orkun kuzenini tek başına kendine getirmeye çalışmıştı. Başarmıştı da ama o an ki hayal kırıklığını unutması zordu, Rüzgar abisi - babası - amcası bu olayı görse dahi yardımdan geri durmuştu. Bu nedenle de kızgındı.

Iskender - Umarım babam Inci hanımla mutlu olur.

Karayel - Umarım ailemiz mutlu vede huzurlu olur.

Dileği dileyip aynı anda mumları üflediler, o an alkışlayan bedenlerle gülümsemişlerdi. 14 yaşına basmışlardı, yeni bir yaş yeni bir yıldı. Pasta tıpkı onların sevdiği gibi bol çikolatalıydı,  güzeldi. Bu arada grupta burdaydı, elbette hediyelerle gelmişlerdi. Doğum günü olduğunu haber etmişlerdi.

Hepsi - Nice yaşlara!

Ikizler - Teşekürler!

Orkun B - Hadi pastanızı keselim, bakalım sevecek misiniz? Bu pastayı yapan...

Tam devam edecekken Miran Bey sırıtarak "Kör oldu" demişti, inadına onunla alay ediyordu. Zaten pastayı da bizzat kendisi yapmıştı, Ediz'se süsleme de yardımcı olmuştu. Baba - oğul güzel bir pasta yapmışlardı, efsane duruyordu. Bol çikolatalıydı, tamda ikizlerin sevdiği gibiydi.

Orkun B - Miran!

Miran B - Tamam birşey demedim.

Orkun B - Çocukluk yapma, uslu dur!

Dediğinde hepsi gülmüştü, onlar burda mutlu mesut doğum günü partisi yaparken Çakırbeyli'ler hüzünlüydü. Boşuna evde parti havası vardı, Orkun geri dönmüş olan kuzeniyle bir kutlamak istemişti. İkizlerse bu durumu zevkle kabul etmişlerdi, Ediz nasıl Orkun Bey'e düşkünse ikizlerde Miran Bey'e düşkündü. Bir baba olarak görürlerdi, severlerdi.

Miran B - Iyi sustum, bu arada o pastanın süslerini Ediz yaptı. Ondan güzel oldu.

Ediz - Babam tamam da!

Miran B - Arkamda dursana çocuğum, burda hakkını savunuyorum.

Ediz - Ama pastayı sen yaptın, hiçte kör olmuş gibi hâlin yok. Gerçi olmaman güzel, Iyisin.

Miran B - Dudak büzme karşımda da gitte güzel bir şarkı aç!

Dedi oğlunun saçlarını düzelterek ama parmağı anlına değince ufak bir ısı hissetmişti. Biraz ateşi var gibiydi, Ediz ise bundan habersizce tamam demişti ama gidemeden babası engel olmuştu. Bunu görenlerde ne olduğunu merak edercesine ona bakmıştı.

Miran B - Sen hasta mı oluyorsun?

Maral H - Nasıl?

Miran B - Ateşi var gibi...

Orkun B - Dur bi bakayım!

Dedi elini yeğeninin anlına kapatarak, o da  biraz ateşi olduğunu fark etmişti. Bunu da dile getirmişti, Miran Bey ise iç çekerek şunu söylemişti.

Miran B - Kötü olursan söyle yada kalk ben seni yatırayım. Dinlen!

Ediz - Iyiyim baba, kötü olursam derim.

Diğer Yarım 2 " Evren Farkı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin