Bir vampirin kucağına düştüm. Burada kalmam için her şeyi yapabilecek bir vampir...
Bir gece ansızın duyulan o ses
Kulağımı tırmaladığında,
Ne olacağını bilemedim
Ve kaçtım kucağına.
Beni kullanıyor, hemde kanımın son damlasına kadar.
Çünkü ben on...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕸
"Çok mu yoruldun?" dedi üzerindeki gömleğinin düğmelerini çözerken. Saraya geri gelmiştik. Aynı odada kalacaktık.
Çok mühim işimin bir parçası buymuş. Sanki onunla berabermiş gibi davranıyormuşum. Karşılığında bana kazdığım o elmaslardan verecekmiş.
Aptal herif. İstesem tek başıma gider istediğim kadar alırım zaten. Psikopatlığına bulduğu isim 'karşılığında alacağım ücret' olmuş.
Bu aynı odada kalma işi de her gün yapmamız gereken bir şey değil, sadece gösteriş içinmiş.
Cidden buradan siktirip gitmem gerekiyor.
Şüphelerim şu yönde ki ben bunu daha önce de muhtemelen denediğim için şuan hiçbir şey hatırlamıyorum.
Bana neler yaptı? Ne kadar acı çektim? Hiçbir şey yok kafamın içinde, reset atılmış gibiyim. O pijamalarını giyerken bende banyodan çıktıktan sonra Manamin'in taradığı saçlarımı giydiğim saten geceliğin üzerine verip ipek çarşafları olan yatağa girdim.
Karşımda giyinmesinden zerre rahatsız olmadım, onu dikkate alınacak bir şey olarak görmüyordum. Hatta mümkünse hiç görmemeyi tercih ederim. Aynadan bana bakıyordu, ama gözlerimi hemen çektim.
Öylesine bakıp ne yaptığını kontrol etmiştim o kadar. Arkamı dönüp yastığa koydum başımı.
Aklıma sadece yaşamak zorunda bırakılacağım hayatım geliyordu.
VIP kölelik. Benim mesleğim buydu.
Bu kocaman, onun boyuna uygun ki bu ölçü için malzemeden kaçmamışlar yaklaşık üç buçuk metre olan yatağıma girip yanıma uzandı. Nedense bana dönük olduğundan emin gibiydim.
"Konuşmuyor muyuz? Halbuki ben senin için nelerle uğraşıyorum..." dedi burnundan gülerken.
Şaka yapmıyordu. Harbiden gerizekalıydı.
Dönüp bir tane yapıştıracağım suratına o olacak! Sinirle aldığım soluklar sözlerim içimde kalsın diye sıkılaştı. Konuşmak falan istemiyorum. Konuşursam olacaklardan korkuyorum.
"Sinirlenme boşuna, sadece yapabileceğinden emin olmak istedim. Seni orada ömür boyu çalıştırmak gibi bir niyetim yok." Dedikten sonra arkasını dönmüştü sanırım o da.
Yatak bir çöküp ardından tekrar düzeldi. Onun kütlesine yakın olsam bu kadar hissetmezdim ama şimdi o her hareket ettiğinde yatağın diğer tarafında inip inip kalkıyordum.
