Luhan sabah uyandığında hemen saate baktı saat 7.45 di. Okula geç kalıyordu ilk defa bu kadar geç uyanmışti yorgun hissediyordu ama hemen yataktan fırladı ve hazırlanmaya başladı. Formalarini giydikten sonra hemen çantasını hazırladı ve odasından çıktı. Aşağıda kimse yoktu..daha doğrusu anladığı kadarıyla evde kimse yoktu o yüzden hemen ayakkabılarını giyip dışarı fırladı. Dersin başlamasına 5 dakika vardı vardı ama luhan anca 15 dakika sonra okulda olabilirdi o yüzden olabildiğince hızla koşmaya başladı. Luhan artık nefes nefese kalmaya başlamıştı. Tam karşıya gececekken önüne birden bir araba çıktı neredeyse çarpıyordu luhan korkuyla olduğu yerde kaldı hicbirsey yapmiyordu.marabanın camı açıldı
-"Eee ne bekliyorsun? Binsene!"
-"S-sehun..?"
-"Neden bu kadar şaşırdın? Hadi bin artık yoksa çok geç kalacaksın!" Luhan birsey demeden arabaya bindi.
-"Ee nasılsın Luhan?"
-"Iyiyim sen?"
-"Bende iyiyim. Dün için özür dilerim öyle gitmemem gerekiyordu!"
-"Önemli değil zaten benim saçma sapan söylediğim şeylerden dolayı oldu..konuyu kapatalım olur mu?"
-"Peki." Luhan cevap vermedi ve yola tekrar baktığında okulu çoktan gecmislerdi
-"Hey! Okulu geçtin!"
-"Biliyorum Luhan!"
-"Nereye gidiyoruz? Durdur arabayı Sehun!"
-"Sakin ol! sadece sakin bir yere gidip birseyler konuşacağız."
-"Bana sordun mu?! Ben istemiyorum! Sehun..lütfen."
-"Hala korkuyorsun değil mi? Bana güvenmiyorsun!"
-"H-hayir..alakası yo-"
-"Sus Luhan!! Seni anlamıyorum! Dün neyi ima etmeye çalıştığını anlamıyorum!"
-"Ben birsey ima etm-" Luhan Sehun'un bakışlarını görünce susmasi gerektiğini anladı ve Sehun'un söylediği yere gelene kadar ikiside sustu ama sehun sinirli görünüyordu. Arabayı durdurdugunda sinirle arabadan indi ve Luhan'ın kapısını açıp inmesini bekledi ve luhan inince kapıyı hızlı bi şekilde kapatıp önünden yürümeye başladı. Luhan'da onu takip ediyordu. Sehun onu sahil kenarına getirmişti etrafta kimse yoktu. Sehun kumlarin üstüne oturdu ve yanına gelmesi için Luhan'a işaret etti. Luhan yanına oturduğunda Luhan'a döndü ve
-"Luhan dün söylediklerini düşündüm de..acaba nasıl bir ayrıcalığın olduğunu düşünüyorsun?!"
-"Nasıl yani..?"
-"Resmen benimle dalga geçtin Luhan! Sana yaptiklarima pişman oldum çünkü gerçekten çok kötü görünüyordun..gerçekten korkmustun ve sen..Diğer insanlardan farklısin Luhan! Ama bence sen bunu farklı bir yere cekmissin ha?"
-"Sehun ne demek istiyorsun?! Ben farklı bir sey ima etmeye calismiyorum! Ha bu konuda ısrar ediyorsan o zaman sende birseyler ima etmeye calistin!?"
-"Benim sorum gayet normaldi luhan! Sen resmen senden hoslandigimi falan dusunmussun Heralde!"
-"N-ne..?! Hayır! Saçmalama!"
-"Hah öyle mi? Peki o sorular neydi öyle?! Resmen bir kız gibiydin!"
-"Sehun suan sacmaliyorsun! Gidelim artık!"
-"Hayır Luhan!"
-"Ne istiyorsun Sehun?!"
-"Benden hoşlanıyorsun Luhan!"
-"Ben gay değilim Sehun! Ayrıca daha dogru düzgün tanımadığım birinden neden hoslanayim ha?!"
-"Benden hoşlanıyorsun çünkü öyle olmasını istiyorsun.."
-"Bay saçmalayan Oh Sehun yeter bu kadar!!"
-"Luhan..sen neden böylesin?"
-"Nasılım?"
-"Bilmiyorum..bakışların, hareketlerin, ağzından çıkan her kelime neden böyle?"
-"Se-sehun..neden bahsediyorsun?!"
-"Luhan gerçekten çok iyisin..senin gerçekten tatlı bir cekiciligin ve ben bunu seviyorum Luhan!"
-"Dalga geçmeyi bırak sehun!"
-"Neden dalga geçeyim Luhan? Şuan sadece sadece senin sorunun cevabını veriyorum."
-"Gidebilir miyiz artık?"
-"Luhan! Sadece bana güven olur mu?"
-"Sehun bak ben.."
-"Luhan!!"
-"Peki..sana güveniyorum Sehun!"
-"Güzel!"
-"Gidebilir miyiz artık?"
-"Luhan hala beklediğim şeyi söylemiyorsun."
-"Ne soylememi istiyorsun Sehun!" Şuan gerçekten kafam çok karışık cidden bu kadar fazla!! Çok fazla!
-"Peki seni evine bırakıcam. Kalk hadi." Luhan Sehun'u ikiletmeden hemen ayağa kalktı ve arabaya doğru ilerlemeye başladı. Şuan ne hissettiğini bilmiyordu. Sehun ilk önce ona kızmış daha sonrada ona güzel şeyler söyleyip çok masum görünmüştü..Luhan suan mutluydu Üzgün değildi..aslında mutluluğu da tuhafti..çok karışık!! Eve gelene kadar susmuslardi..Luhan birsey söylemekten çekiniyordu..sehun ondan hoşlanıyor muydu? Hayır hayır..sehun öyle demek istememisti..hem sadece sorusuna cevap vermişti..yani hoslanmis olsa böyle demezdi..belki de o bunun itiraf sekliydi..ahh!! Gerçekten kafa karıştırıciydi!!
-"Inmicek misin? Arabayı çok sevdin sanırım." Luhan düşünceleriyle boğuşurken çoktan eve gelmişlerdi.
-"Şey tamam..görüşürüz o zaman.."
-"Luhan söylediklerimi umursama. Yani sen bilirsin..ben sadece sorunun cevabını vermek istedim. Sanırım anladın ha? Belki de anlamak istemiyorsun?"
-"Peki..sonra konuşuruz! Dikkatli ol."
-"Peki.."
'Sehun gitmişti ama Luhan eve gitmekten vazgeçmişti..onun suan konuşacak birisine ihtiyacı vardı..belkide Sehun'un arkadaşlarıyla konuşmaliydi..?
Biraz kısa oldu sanırım??
Neyse iyi okumalar!^^
