ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေ ကျွေးနေတယ်တဲ့ [ ဘာသာပြန် ]

Chapter-4

[ Unicode ]

အခန်း-၄။

------------

သူတို့နှစ်ဦးအတူတူနေထိုင်သည်မှာ တစ်ပတ်မျှကြာမြင့်ခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ချီချန်အန်း၏အိပ်ခန်းထဲသို့ ရွှီလော့ယန် ဝင်ရောက်ခြင်းမှာမူ ယခုက ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။

သူက အတွင်းထဲတွင်ကြိတ်ကာ ရင်တုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။ သို့သော်လည်း သူက ချီချန်အန်းအနောက်မှလိုက်လာပြီး အထူးသဖြင့် သူ့စပ်စုချင်စိတ်ကြောင့် ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်မကြည့်မိရန် အတော်လေး ထိန်းချုပ်ထားရသည်။ သို့သော် ကုတင်ဘေးရှိ စားပွဲအသေးလေးပေါ်တွင် ရွှေရည်စိမ်ထားသည့် ကတ်ထူစာအုပ်နှစ်အုပ်အား တွေ့လိုက်ရသဖြင့် စပ်စုချင်စိတ်အား ထိန်းမထားနိုင်တော့သဖြင့် ရွှီလော့ယန်နှစ်ကြိမ်မျှ ခိုးကြည့်မိသည်။ ထို့နောက် စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ လက်တင်ဘာသာစကားဖြင့်ရေးသားထားကြောင်း သိရှိသွားပြီး ကျန်တစ်အုပ်မှာတော့ မည်သည့်ဘာသာစကားကိုအသုံးပြုထားမှန်း နည်းနည်းလေး‌ပင် မသိတော့ချေ။

ရွှီလော့ယန်က သိချင်စိတ်ပြင်းပြစွာနှင့် ထိုစာအုပ်နှစ်အုပ်အား လက်ညှိုးထိုးပြကာ မေးလိုက်သည်။

"ဒီစာအုပ်နှစ်အုပ်မှာ တစ်အုပ်ကတော့ လက်တင်စကားနဲ့... နောက်တစ်အုပ်က ဘာစကားလဲဟင်"

ချီချန်အန်းက အံဆွဲထဲဆေးရှာနေရင်း သူညွှန်ပြ‌သည့်နေရာအားကြည့်ကာ ဖြေလာသည်။

"တခြားတစ်အုပ်က ရှေးဟောင်းဂရိဘာသာ ကိုယ့် ကိုယ်ပိုင်ဝါသနာလိုဆိုရမှာပေါ့"

"အဲ့ဒီနှစ်ခုလုံးက ရှေးဟောင်းဘာသာစကားတွေချည်းပဲ" ရွှီလော့ယန်ကတွေးမိသည်။

"အင်း..အဲ့ဒါကြောင့်မို့ ခဏလောက်မဖတ်လိုက်တာနဲ့ ဘာတွေသင်ထားလဲဆိုတာမေ့သွားနိုင်တာမို့ ခဏခဏပြန်ကြည့်နေရတယ်လေ"

ပုလင်းထဲမှ အဖြူရောင်ဆေးနှစ်လုံးအား လက်ထဲသို့ထည့်ကာ ရေဖြင့်မျော၍သောက်လိုက်ပြီး လိမ်းဆေးတစ်ဘူးအားယူကာ ရွှီလော့ယန်ထံ ကမ်းပေးလိုက်သည်။

ထိုဆေးဘူးအား လှမ်းယူပြီးသည့်အခါ ဆေးဘူးအခွံမှာ ပုံမှန်မြင်နေကျလိမ်းဆေးဘူးအခွံများနှင့်ကွဲထွက်နေကြောင်း ရွှီလော့ယန်သတိထားမိလိုက်သည်။ ဘူးခွံပေါ်တွင် ချီ ဟူသည့်စာလုံးတစ်လုံးတည်းသာရိုက်နှိပ်ထားကာ နံပါတ် 01 နှင့်ပင်တူနေလေသည်။