Chapter-15

111 25 0
                                    

[ Unicode ]

အခန်း-၁၅။

------------

ရှုပ်ထွေးစွာနှင့် ရွှီလော့ယန်ကလက်ထဲမှယောင်းမကို နှစ်ကြိမ်မျှဝှေ့ယမ်းလိုက်မိသည်။

"နေပါဦး ကျန်းကော ကျွန်တော့်ကို အလောတကြီးနဲ့ အခြေအနေကိုရှင်းပြနေစေချင်ပေမယ့် ကျွန်တော်က ဘာကိုရှင်းပြရမှာလဲဆိုတာကိုတော့ အရင်ဆုံးပြောပြဦးလေ"

နှလုံးရောဂါရလုဆဲဆဲ ကျန်းသုန့်က အံ့ကြိတ်ထားသည့်လေသံဖြင့် ပြောလာသည်။

"မင်းနဲ့ ချီချန်အန်းလေ"

.....

ရွှီလော့ယန်က သူဘာကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေမှန်းကို နားလည်ရန်ကြိုးစားသော်လည်း နားမလည်နိုင်သည့်အတွက်၊ သူက အခြေအနေကို အမှန်အတိုင်းသာ ပြောပြလိုက်သည်။

"မနေ့က ချန်အန်းနဲ့ကျွန်တော် ချင်းလီမြို့ကပြန်လာပြီး မိစ္ဆာလေးတွေကို တိုက်ထုတ်ဖို့ လျှောက်သွားခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် ချန်အန်းက ညဘက်နေစရာနေရာမရှိတာနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ ညအိပ်ခိုင်းလိုက်တာလေ အဲ့ဒါကဘာဖြစ်လို့လဲ"

ထိုသို့ပြောပြီးနောက်၊ ကျန်းသုန့်၏ 'မင်းငါ့ကိုအရူးလုပ်နေတာ'ဟူ၍ စွပ်စွဲနေသည့်မျက်နှာထားကိုမြင်လိုက်ရသည့်အခါ၊ ရွှီလော့ယန်က ပို၍ပင် နားမလည်နိုင်ဖြစ်သွားရ၏။

တစ်လလောက်ကြာသွားပြီဆိုတော့ သူ့မန်နေဂျာနှင့်သူ့ရဲ့ ဦးနှောက်လှိုင်းက စကြာဝဠာကြီးတစ်ခုလောက် ကွာခြားသွားတာများလား...။

"အဲ့ဒါဆို မင်းရဲ့ကော်လာအောက်က တစ်ဝက်တစ်ပျက်ပေါ်နေတဲ့ အချစ်မှတ်တွေကရော ဘာတွေလဲ"

ခေါင်းမာတဲ့တစ်ကိုယ်တော်ခွေးလေးမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အချစ်မှတ်တွေရှိနေရမှာတဲ့လဲ...။

ရွှီလော့ယန်က ကျန်းသုန့်၏အကြည့်များနောက်လိုက်ကြည့်ရာ၊ သူ့ကိုယ်သူငုံ့ကြည့်လိုက်မိပြီးနောက် ရုတ်ချည်းကြက်သေသေသွားရသည်။

"လခွမ်း...ကျန်းကော ကျန်းကောတော့ ပေါ်သွားပြီ နှာဗူးအတွေးတွေနဲ့ပဲ ပြည့်နေတာပဲ ဒါက ခြင်ကိုက်ထားတဲ့ အရာတွေ"

ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေ ကျွေးနေတယ်တဲ့ [ ဘာသာပြန် ]Where stories live. Discover now