ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေ ကျွေးနေတယ်တဲ့ [ ဘာသာပြန် ]

Chapter-16

[ Unicode ]

အခန်း-၁၆။

------------

"ချန်အန်း.."

စန္ဒယားနံဘေးတွင် အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ ချီချန်အန်းရပ်နားထောင်‌နေတာကို သတိထားမိသဖြင့် ရွှီလော့ယန်က စန္ဒယားခလုတ်များကို တီးခတ်နေရာမှရပ်တန့်လိုက်ပြီး စိုးရိမ်စွာမေးလာသည်။

"မင်းနည်းနည်းလောက် ထပ်နားချင်သေးလား"

[ T/N - သူတို့ကအရမ်းရင်းနှီးနေပြီဖြစ်တာမို့လို့ အခုကစ မင်းလို့ပဲသုံးတော့မယ်နော် ]

သူက ချီချန်အန်း၏မျက်နှာအား ညွှန်ပြရင်းနှင့် ဆက်ပြောသည်။

"မင်းကိုကြည့်ရတာ တော်တော်ဆိုးဆိုးပဲ"

သူ့ရဲ့ဆိုးရွားသည့်ကျန်းမာရေးကြောင့် ချီချန်အန်း၏နှုတ်ခမ်းများမှာ အမြဲလိုလိုဖြူဖျော့နေလေ့ရှိသည်။ သို့သော်ယနေ့တွင်မူ၊ သူ့မျက်ခုံးများကပို၍နွမ်းနယ်နေဟန်ရှိပြီး သူ့ရဲ့စူးရှသည့်မျက်ဝန်းထောင့်များပင်လျှင် အနည်းငယ် အရှိန်အဝါလျော့ကျနေလေသည်။

သို့သော်ယခုကဲ့သို့ကျိုးပဲ့လွယ်သည့် ပုံစံမျိုးအား ရွှီလော့ယန်က အင်မတန်မှ လှပသည်ဟုမြင်မိလေ၏။

"ဖျားနေတဲ့အလှလေး"ဟူသည့် တင်စားမှုမျိုး အဘယ်ကြောင့်ရှိနေရသလဲဆိုတာ နောက်ဆုံးတော့ သူနားလည်လိုက်လေပြီ။ ယခုကဲ့သို့ချီချန်အန်းနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ရသည့်အခါ ရွှီလော့ယန်ရဲ့လေသံပင် ပျော့သွားရသည်။

သူက သူ့ရဲ့အသက်ရှုထုတ်သံကြောင့် ချီချန်အန်းလွင့်ထွက်သွားမည်ကို အမှန်ပင်စိုးရိမ်နေမိသည်။

"ကိုယ် ဆေးသောက်ပြီးသွားပါပြီ မစိုးရိမ်နဲ့တော့"

ခေါင်းကိုအသာယမ်းခါလိုက်ရင်း ချီချန်အန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်များက ကွေးတက်သွားလေ၏။

ရွှီလော့ယန်ကထိုအပြုံးလှလှလေးနှင့်ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်ခံလိုက်ရသဖြင့် လက်ရှိအချိန်၌ ချီချန်အန်း၏အပြုံးမှာ မနက်စောစောမြူထနေသည့် အယ်လ်ပိုင်းတောအုပ်ငယ်ထဲမှ မြူခိုးများကဲ့သို့ ထင်မှတ်မှားမိသွားရသည်။