ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေ ကျွေးနေတယ်တဲ့ [ ဘာသာပြန် ]

Chapter-13.2

[ Unicode ]

အခန်း-၁၃.၂။

------------

စားပွဲတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ သို့သော် ပထမဆုံးစကားပြောလာသည့်သူမှာ ရှစ်ယွမ်ဟောက်ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု မည်သူမျှမထင်ခဲ့ကြပေ။

"အဲ့တော့ ငါတို့လုတော့ရော ဘာဖြစ်လဲ ဒါက မျှမျှတတတိုက်ခိုက်တာပဲ"

သူက ဝင်ရောက်လာကတည်းက သူ့ဒေါသအားထိန်းချုပ်ထားခဲ့ရသည်။

ပြော၍ပြီးသွားသည့်အခါ၊ သူက ရွှီလော့ယန်အား မလိုတမာစိတ်ဖြင့် အထင်သေးစွာကြည့်လိုက်ကာ "ဒီလောက်ထိ စိတ်ပျက်စရာအရှုံးသမားဖြစ်ပြမနေစမ်းပါနဲ့"

သူ့အစားအသောက်ကိုသာ အသေအချာစားသုံးနေတဲ့ ရွှီလော့ယန်က ထိုစကားများကိုကြားသည့်အခါ၊ ဝူပိအစားသူ့သွားများပင် နာကျင်လာရသည်။

ဒီရှစ်ယွမ်ဟောက်က ရူးများရူးနေတာလား...ချီချန်အန်းက သူ့ကို ပြဿနာရှာဖို့ ဒီကိုခေါ်လာတာ အသိသာကြီးပဲလေ...။ ပြီးတော့ မစ္စတာဝမ်နဲ့မစ္စတာဟယ်က့လည်း သူတို့သဘောထားကို သေချာပြပြီးပြီးလေ။ ဝူပိတောင်မှ ဇာတ်ကောင်အကြောင်းစကားမဟရဲတာကို...ရှစ်ယွမ်ဟောက်က စကားတစ်ခွန်းထဲနဲ့ မျက်နှာဖြတ်ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်ပေါ့လေ...အံ့ပါ့။

ဝူပိမှာ ရင်ထဲမီးတောက်နေသော်ငြား၊ သု့အမူအရာက ယခင်အတိုင်း မပျက်မယွင်းရှိနေဆဲ။ ယခုလေးတင် သူကမည်ကဲ့သို့ပြန်ဖြေရမည်ကိုစဉ်းစားနေရကာ၊ ရှစ်ယွမ်ဟောက်အား တားရန်အချိန်မရလိုက်ပေ။ ပြီးတော့ ထိုသူက ပြဿနာရှာလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

ထင်ထားသလိုပင်၊ ဝမ်လင်းရှန်က ချက်ချင်းပင်မျက်နှာပျက်သွားကာ သူ၏ဖော်ရွေသောအပြုံးကို ဆက်မပြုံးထားတော့ပေ။

"အစကတည်းက ဒီချင်းချောင်ရဲ့ဇာတ်ကောင်က မစ္စတာရွှီနဲ့ပဲသက်ဆိုင်တာ ဒီတော့ ကျေးဇူးပြုပြီး မင်းရဲ့စကားတွေကို ဂရုစိုက်ပေးပါ"

ရှစ်ယွမ်ဟောက်၏မျက်နှာမှာ ဖြူလျော်သွားသည်။ သူက ဆက်လက်ပြောဆိုချင်သေးသော်လည်း ဝူပိက သူ့အားဆွဲထားလေသည်။ ထို့နောက် ဝမ်လင်းရှန်၏စကားများအား ပြန်စဉ်းစားကာ သူတို့အပေါ် ထိုလူများရဲ့သဘောထားမှတဆင့် တစ်စုံတစ်ခုအား သတိထားမိလိုက်သည်။