Chapter (172) Arc 3
ရတနာ ပေါ်လာပြီ (ဒုတိယပိုင်း)
နေရာတိုင်းတွင် ရှာဖွေသော်လည်း မတွေ့နိုင်သော လုရွှမ်သည် သံသယများ အပြည့်ဖြင့် သူ့ရှေ့ရှိ ထူးဆန်းသော ကျောက်ပြားကြီးကို စိုက်ကြည့်နေ၏။
ကျောက်ပြားကြီး ဆိုသော်လည်း ကျောက်ပြားကြီးလို မဟုတ်ဘဲ ထွင်းထုထားသော ကမ္ဗည်းပြားသာ ဖြစ်သည်။
စိမ်းပြာရောင် နဂါးတစ်ကောင်ပုံ ဖြစ်ပြီး လူတစ်ရပ် လောက်ရှည်သည်။ စိမ်းပြာရောင် ကျောက်ဖြင့် ထွင်းထားတာကြောင့် ၎င်းသည် အလွန်ထူးဆန်းလှသည်။ ၎င်းပေါ်တွင် အထူးအဆန်းမား မရှိသလို ရတနာများသာ ပိုင်ဆိုင်နိုင်သော ထူးခြားသော ရောင်ဝါလည်း မရှိချေ။
"ဒါ မင်းပြောခဲ့တဲ့ နဂါးကမ္ဗည်းလား?"
လုရွှမ် မျက်တောင်ခတ်လျက် ကျီးကန်းအား မေးလိုက်သည်။
ကျီးကန်းက ရောက်လာတာနဲ့ ဒီအရာဟာ ကောင်းကင်မှာ ရှားပါးပြီး မြေပြင်မှာပင် ရှာမတွေ့နိုင်ဘူးလို့ ပြောခဲ့ဖူးသည်။ ရှေးဟောင်းမြို့ကို ဒီအရာကြောင့် တည်ဆောက်ခဲ့တာလို့တောင် ပြောရမည့်ပုံပင်။
"ဟုတ်တယ်! အဲဒီထဲမှာပါတဲ့ ကြီးစိုးနိုင်တဲ့ စွမ်းအင်ကို မင်းမခံစားမိဘူးလား”
ကျီးကန်းသည် ၎င်း၏ အတောင်ပံများကို လေးနက်စွာ ခတ်လိုက်၏။
"ဒါက ရိုးရိုးကျောက်တုံးပဲလေ... ထွင်းထုထားတဲ့ စွမ်းရည်က အရမ်းဆိုးလွန်းတော့ ပန်းပုဆရာတောင် တွေ့တာနဲ့ ကျော်ချသွားနိုင်တယ်"
လုရွှမ် သံသယတွေ အပြည့်နဲ့ တစ်ဖက်သားကို ကြည့်ပြီး ဆိုလိုက်သည်။
"မေးပါရစေဦး... ကြီးစိုးနိုင်တဲ့ စွမ်းအင်ကို ဘယ်နားက သွားမြင်လဲ"
ရှောင်းချင်ထျန်းက သူ့အား လိုက်သတ်နေသောကြောင့် လျင်မြန်သော ရွေ့လျားနိုင်စွမ်းကို အသုံးပြု၍ မြေပြင်ကို ထိုးဖောက်၍ လူအုပ်၏ ဝိုင်းရံခြင်းမှ လွတ်မြောက်ကာ ကျီးကန်း၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် ဤနေရာသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။
တကယ်တော့ ဒီနေရာဟာ လျှို့ဝှက်နေရာမဟုတ်ပေမယ့် အရှေ့မြို့တံခါးက ကျောက်ဆစ် ရုပ်ငယ်လေး တစ်ခုပဲ ဖြစ်လေသည်။
YOU ARE READING
ပြန်လည်မွေးဖွားလာသောဧကရာဇ် (book 3)
Viễn tưởngArc 3 chapter (160) ရဲ့ အဆက်ပါ Arc 3 chapter (160) ရဲ႕ အဆက္ပါ
