Chapter (91) Arc 4
အံ့ဖွယ်လူသားကျောင်းကျန့်မှာ အမှန်တကယ် သူ့ကိုယ်သူ ဘာဖြစ်ချင်မှန်း မသိတော့ပေ။ သူဒီ ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီးရဲ့ အမြင့်ကို မသိတဲ့ လူငယ်လေးကို လှောင်ပြောင်လိုက်ချင်သည်။
သူ့ဘဝမှာ အတက်အဆင်း အတက်အကျတွေ ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဖြတ်သန်းခဲ့ရလဲ၊ ဒုက္ခတွေ ဘယ်လောက်တောင် ခံခဲ့ရလဲ၊ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုတွေကို ဘယ်နှကြိမ်တောငိ ရှောင်ရှားခဲ့ရလဲ။ ဒါတွေကို ဘယ်သူက နားလည်မှာလဲ။
ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး နေထိုင်လာခဲ့ပြီး ဓားတွေ လှံတွေကြားမှာ ဒီနေ့အထိ အသက်ရှင်လာခဲ့တာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားပြီလဲ။
သူ့ထက်ငယ်တဲ့ လူငယ်လေး တစ်ယောက်ဟာ အရှက်မရှိဘဲ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် စကား ပြောရဲပြီး သူ့ကို လက်အောက် ငယ်သားအဖြစ် သိမ်းသွင်းချင်နေတာပေါ့လေ။
သို့သော် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောရလျှင် ကျောင်းကျန့်သည် သူ့နှလုံးသားထဲတွင် တုန်လှုပ် ခြောက်ခြားနေသကဲ့သို့ ခံစားနေရသည်။ သေသေချာချာ မရှင်းပြနိုင်ပေမယ့် ဒါက အခွင့်အရေးတစ်ခု ဖြစ်နိုင်ပြီး ကောင်းကင်အထိလည်း ပျံတက်သွားနိုင်သည်။
ကျင့်ကြံခြင်းလောက ဆိုတာ ကျယ်ပြန့်လေ သတ္တိနည်းရလေပဲ။ ကျောင်းကျန့်မှာ မရယ်နိုင်တော့လောက်အောင် ကြောက်လန့်သွားတော့သည်။
သူ လုရွှမ်၏ မျက်လုံးများတွင် တစ်စုံတစ်ခုကို မြင်လိုစိတ်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့နှလုံးသားထဲတွင် မျှော်လင့်ချက် အလင်းတန်းများ သမ်းလာတာကိုတော့ တားမရနိုင်တော့ပေ။
ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာတော့ သူ လုံးဝဂရုမစိုက်ဘဲ မဆိုင်းမတွဘဲ လျောက်ပတ်စွာ လမ်းလျှောက်ပြီး မြေကြီးပေါ်သို့ ဆင်းသက်လိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။
သူက သူတော်စင်တစ်ပိုင်းလေ။ အနည်းဆုံး လေးစားမှု အနည်းငယ်လေးတောင် ပေးသင့်တယ် မဟုတ်ဘူးလား?
"အရိပ်လူသတ်ခန်းမရဲ့ ခန်းမသခင် လုရွှမ်ကို ဂါဝရပြုပါတယ်!"
လုရွှမ် ဆင်းသက်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်နှင့် မြို့တော်တံခါး အပြင်ဘက်တွင် စုရုံးနေသော သေမျိုး အသွင်ပြောင်းခြင်း နယ်ပယ်မှ ကျင့်ကြံသူများအားလုံး ဒူးထောက်ကာ တညီတညွတ်တည်း အော်ဟစ်လိုက်ကြသည်။
YOU ARE READING
ပြန်လည်မွေးဖွားလာသောဧကရာဇ် (book 3)
FantasyArc 3 chapter (160) ရဲ့ အဆက်ပါ Arc 3 chapter (160) ရဲ႕ အဆက္ပါ