Zeus: Zemsta #1 Trylogia Noc i Dzień# ZAKOŃCZONA # PRZED KOREKTĄ

Rozdział 1 - Pierwsze spotkanie

... przypadkowe spotkanie jest czymś najmniej przypadkowym w naszym życiu ...

~ Julio Cortázar ~

Zeus

Siedzę w swoim biurze w jednym z moich hoteli. To właśnie ja, Aleksander Leśniewski, jestem właścicielem sieci Leśniewski Business Hotel. Mam trzydzieści lat, jestem bogaty, potężny i odnoszący sukcesy. Mam wszystko, o czym mógłby marzyć mężczyzna. Tylko nie osiągnąłbym tego wszystkiego, gdyby nie moje ciemne życie. Życie, na które nie miałem wpływu. Tak zostałem wychowany, by być pieprzonym władcą tego przestępczego świata. Odziedziczyłem go wraz z chwilą, gdy wydałem pierwszy krzyk, rodząc się na tym świecie.

Na moim biurku znajdują się dwie koperty. Pierwsza to zaproszenie na coroczny bal charytatywny, na który nie mam zamiaru iść. Zapraszani są ci którzy są współpracownikami oraz osoby, które miały wkład w rozwój Szpitala Specjalistycznego w Utopiskach, gdzie co roku przekazuje niezły datek charytatywny. Nie nawiedzę tych snobistycznych spotkań na których każdy wystawia pierś do przodu mówiąc zobacz ja włożyłem w ten szpital więcej kasy. Prawda jest taka, że owszem dokonali ale ile z tego maja zysku.

Druga koperta rozerwana a treść aż mrozi mnie w środku. Czytam raport już, nie wiem który raz i mam wrażenie, że wszystko jest jakimś pieprzonym snem.
Otwieram raport i zaczynam czytać.

· Imię i nazwisko: Natalia, Julia Brzezińska

· Data urodzenia: Dziewiętnasty kwietnia tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego trzeciego roku

· Nazwisko panieńskie: Brzezińska

· Rodzice: ojciec Paweł Brzeziński, matka Halina Brzezińska.

· Rodzeństwo: brak.

· Stan cywilny: panna

· Dzieci: brak.

Ukończone szkoły:

· Szkoła Podstawowa nr 6 w Utopiskach

· Technik administracji w Utopiskach

· Pięcioletnie studia wyższe na kierunku administracja i zarządzanie w Krakowie

· Zatrudnienie: Hotel Brzeziński

· Stanowisko: Asystentka dyrektora do spraw zamówień i administracji

· Wzrost: 172 cm

· Oczy: zielone

· Włosy: rude

· Znaki szczególne: znamię na łopatce

Przewracam kartki w raporcie jeszcze raz. Nie mogę w to uwierzyć. To naprawdę ona. Patrzę na twarz kobiety na zdjęciu dołączonym do akt. Kobiety, która może sprowadzić na mnie jeszcze większy mrok, w którym się znajduję. Zbyt dobrze pamiętam te dłonie na sobie, które mnie dotykały. Tylko jak to możliwe, że w aktach tego skurwysyna nigdzie nie było wzmianki o niej?

To był jeden pieprzony raz, kiedy zabawiłem w Extazie legalnej części. Pamiętam, jak przykuła moje oko tańcząc tam wtedy na środku parkietu. W ciemnym klubie, w rytm głośnej muzyki, tańczyła ona. Jej ciało poruszało się z gracją i lekkością, jakby unosiło się w powietrzu. Była wysoka i szczupła, z długimi, rudymi, kręconymi włosami, które tworzyły na jej głowie lekką burzę. Jej skóra była blada, a oczy zielono-niebieskie. Była piękna i zmysłowa, a jej taniec hipnotyzował wszystkich, którzy na nią patrzyli.

Była ubrana w czarną obcisłą sukienkę z dekoltem odsłaniającym jej pełne piersi. Jej ruchy bioder powodowały, że faceci w tym klubie zwracali na nią uwagę, lecz ona nie reagowała na ich zaloty. Coś w jej wyrazie twarzy kazało mi wtedy zwrócić na nią uwagę. Niebyła jak pierwsza lepsza napotkana kobieta lub te które pieprzyłem na tyłach Extazy. Tańczyła jakby była pogrążona w swoich myślach, w swoim świecie. Jakby chciała zapomnieć się w tym tańcu.