Hiç bir şey tesadüf değildir.

1.Bölüm

Ben Melisa.Kolej okuyan bir kızım.18 yaşım var. Müzik dinlemeyi çok seven,kitaplara takıntılı bir kızım. Birde at var atları çok seviyorum.Ben Melisayım, ben sadeceyim.İnsanlara güvenmiyordum.Ama üç tane arkadaşım olur oda en iyisinden.

Bu gün okuldan çok yorgun çıkmıştım, eve gidip bir an önce dinlenmek istiyordum.Hani söyledim ya insanlara güvenmiyordum ama arkadaşım olsura en iyisinden. İşte bu gün o en iyi arkadaşımla okuldan eve dönüyorduk.Çok yorgundum,çok yorgunduk.Otobüsdeydik ve yer yoktu.
-Doğruluk Cesaret oynayalımı?
-Olur.
-O çoçukla konuş.
Yanımızda bir çoçuk vardı kahve renkli gözlere,uzun boylu,kıvırcık saçlı bir erkekdi bu.Çok güzeldi.
-Ne?! nerden çıktı Leyla.Neden böyle bir şey istedin?
-Çünki deminden ona bakıyorsun.
-Hayır. Öyle bir şey yok.Uydurma.
-Tamam canım.Tamam.
Bu Leylaydı.Onun iyi bir kalbi vardı.Genelikle okuldan arkadaşlar edinmiyordum ama Leyla digerleri gibi değildi.
Leyla:Ama fena çoçuk değil ya.Çok güzel.
Ben:Bumu güzel.Bunun nesi...
Leyla:O yüzden mi deminden ona bakıyorsun.Acaba hangi okuldan.
Ben:Leyla seni pataklarım şimdi.Ben kimseye bakmadım.
Leyla:Bir dur telefonu çalıyor.Kız bu bizim okuldan değil.Şansına küs.
Ben:Leylaaa.Of.
Bir az durduktan sonra dayanamadım ve sordum.Hangi okuldan? Nerden bildin bizden değil.
Leyla:Telefondakı kimse ona söyledi.Yeni okulum Egemen Koleji.Hani merak etmiyordun.
Ben:Çok konuşma çanranı al vardık .
Leylayla ben otobüsden inmeyimize çok az kalmıştı.Ona çaktırmadım ama yinede gözüm o çocuktaydı.Otobüsten indiyimizde son kez baktım ona.Tabi böyle bir tip son kez görüyordum bence.Ama onunda bana baktığını gördüm.Evet gözlerim gözleriyle buluştu.Kahve rengi gözler onda.Yeşil gözler bende.Sanki o toprak ben ağaç.Gözleri bana bunu anımsatı.Leylayla otobüsten indik.Ve evlerimize doğru ayrıldık. Gözleri aklımdaydı.Ve sonra kendi kendime söylendim.Kendine gel,kendine gel.İlk lez gördün onu ve bu sondu.Kendine gel.Of Leyla hep sen sokuyorsun bu fikirleri benim aklıma.Ve bir gün böyleydi.Sonrasında pek şey olmadı eve godip dinlendim.Ve birde gözler.Kahve rengi gözler.Gözümün önünden gitmiyordu.....