Hiç bir şey tesadüf değildir.

7 bölüm.GİTTİ.

3 hafta sonra:
Gidicekmiydi o? Onu bir daha göremiyicekmiyim? Evet her şey bitiyordu. Bu kez hiç bir şey düşündüğüm gibi olmadı. Bu gün çok qarip olaylar oluyordu. Okulumuza Burslu gelen çocukların hepsi gidiyordu. Başka okullara gidiyordular.Bu o demek oluyordu ki, onu göremiyicektim. Kendimi o kadar kötü hiss ediyordum ki. Amma son kezde olsa bunu yapıcaktım o çocukla konuşacaktım. Hemen sınıftan çıktım ders başlıyıcaktı amma düşünmeden gittim.Onu bulmaya, onunla konuşmaya. Hemen Alperin olduğu sınıfa girdim. Orda olmasını istiyordum.Ama yoktu.Nerdeydi? Kantine baktım yoktu. Bahçeye baktım yoktu. Ne olur gitmiş olma....
-Melisa....İyimisin?
Ben:Sen....Burdamısın?
-İyimisin? Ne bu halin?
Ben:Ne olur,benimle gel dinle beni.
-Amma ders başlıyıcak.
-Lütfen....
Evet bu oydu,ben onu değil o beni bulmuştu. Benimle boş bir sınıfa girdi.Ve sustu. Benim konuşmamı bekledi.
Ben:İsmin ne senin?
(SESİZLİK)
Ben:Kimsin sen?
(SESİZLİK)
Ben: Beni neden Alperden koruyorsun?Neden konuşmuyorsun?
(GÖZ YAŞLARIM YANAĞIMDA)
-Melisa....Neden ağlıyorsun?İyimisin?
Ben:Değilim!Hiç iyi değilim.(Bağırarak söyledim)
-Neden iyi değilsin?Neden bağırıryorsun?
Ben: Söyle bana! Beni tanımazken,neden bana bunu yapıyorsun?Neden beni bu hallere salıyorsun?
-Ben sana ne yaptım ki?Gel bir otur,öyle konuş.
Onun dediğini yaptım.Oturdum. Bir az geçtikten sonra konuştum.
Ben:Gidicekmisin?
-Evet....
Ben:Hangi kolleje,hangi okula?
-Neden soruyorsun? Seni neden ilgilendiriyorum?dedi sırıtarak.
Sustum o an.Ne diyicektim şimdi? Ben sana ,ben sana...mı diyicektim?
Ben:Öylesine,sen  bana yardım etmişdin şey ,yani ben, o ....şimdi...
-Geveleme prensen.Ben anladım.
Ben:Sen...sen ne anladın pardon? Ne gülüyorsun?
-Hiç bir şey.Yanaklarına kadar kızardın. Ama merak ediyorsan ismimi söylerim.
O an durdum.Mutlu olmuşdum.İsmini duyucaktım. Onun ismini bilicektim.
-Benim ismim...
O an kalbim durucaktı.
-Benim ismim Batu.
Batu... Batu... onun ismi.Beynimde dolandı.Kalbim hızlandı.
Ben:Eşi benzeri olmayan,güçlü.
Batu:Ne?!
Ben:İsmin anlamı. Yani eşsiz.
Yine güldü, neden bilmiyordum ama sırıtıyordu.
Ben:Niye gülüyorsun?
Batu:Bana iltifat ediyorsun.
Ben:Hayır etmiyorum.Yani o anlama geliyor diye söyledim.....Gülmeee,sana gülme dedim. Of! Gidiyorum ben!
O an ayağa kalktım. Ama Batu hemen kolumdan tutdu.Ve kendine çekti.
Batu:Beni buraya getiren sen.Zil çalmış,derse gec kaldık.Ama sen trip atıp gidiyorsun.Ne yapicaz şimdi prensen?
Sustum.Baktım gözlerine.Ama bir tane çocuk girdi sınıfa.
-Abi,siz gidiyormuşsunuz sizi çağırıyorlar.
Baktım ona.
Ben:Gidicekmisin Batu?
Batu:Gidicem Melisa.
Ben:Seni bir daha...
Batu:Beni görüceksin.
Dedi ve elimi bırakarak gitti. Gitti.O artık gitti.GİTTİ...