Hiç bir şey tesadüf değildir.

14bölüm: Bul bizi

Her şey istediğim gibi gidiyordu. Sevgilim, Batum yani başımdaydı artık. Ama  eksikti. Hep bir şeyler eksikti,düşünüyordum ve sonunda buldum. Batunun mutluluğu... o mutlu olmuyunca bende olmuyorum. Batu gülmeyence bende gülemiyordum. O sanki bir kuyunun içinde, ve ben onu o kuyudan çıkartamıyorum. Onunla konuşamıyordum. Benim yanımda hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu. Ama vardı, bir şey vardı. Bana anlatmasada her şeyi, ama yine sorunun babası olduğundan emindim. Ama bende Melisayım, başkası acı çekerken ben mutlu olamazdım. Ve bu kişi de benim sevdiğim çocuksa asla mutlu olamam. Ya onunla o kuyuya atlarım, ya da ikimizde çıkarız o kuyudan.
4 haftaydı artık. Hayatım Batu sayesinde iyiye gidiyordu. Her gün onunla konuşuyorduk. Bana her gece, iyi geceler prensesim yazarak uyuyordu. Her şey onunla güzeldi. Ağlamakta gülmekte, her duygu. Bu gün eylenmek için bir yere gidicektik.Batu, Milana, Leyla,Ateş, Melek hepimiz orada olucaktık.Bir birimiz tanıyıcaktık. Batumda kendi arkadaşlarını davet edicekti.
Ben:Gelicekmisin ?
Batu:Gelicem Prenses. Alıyım mı seni de?
Ben:Ben gelirim, sen merak etme.
Batu:Melisa, itiraz etmede gel seni de alıyım, bir de bu gün Aylinde bizle olucak.
Ben:Tamam gel.
Bu gün Aylini de tanıyıcaktım. 1 saat sonra evden çıktım. Batu gelmişti. Ona bakarak gülümsedim. Bu gün onun arabasına binecektim. İlk kez. Sevdiğim çocuğu otobüste görüyordum sadece, ama şimdi arabasına binicem.
Ben:Mehraba, sen Aylin olmalısın.
Aylin:Merhaba, evet nasılısınız?
Ben:İyiyim. Teşekkür edirem.
Arabada konuştuk,yol boyu konuştuk. Susmadık. Ama aniden konu döndü dolaştı,babalarına geldi. Aylin yüzüme kırgınlıkla baktı.  Gerçekten hayatı bendende kötü olanlar varmış. Batu hemen ortamı gerginliğini azaltmak için, başka konu açtı.
Batu:Melisa, şey canım.... Senin yeni okulda konuştuğun kimse yok mu?
Ben:Var.Bir tane kız var. Batu o kadar tatlı ki, o kadar güzel ki. Yani kız benim o sınıfa alışmam için her şeyi yapıyor.
Batu:İsmi ne? Belki tanırım.
Ben:Milana.İsmi Milana. Batu kız çok güzel.
Batu:Tanımıyorum.
Ben:Aylinnnnn sende ne işler var? Yanı erkek falan.
Batu:Yok öyle bir şey! Olmaz ve olmuyucakta!
Ben:Aaaaa  nedenmiş o? Hem ben seninle sevgiliyim diye kötü bir şey mi yapıyorum?
Batu:Ama güzel im, sen ve ben ayrıyız.
Aylin:yok zaten,Melisa. Benim işim olmaz.( Dedi gülerek)
Ben:Ben de yok benim sevdiğim derken gülerdim hep. Yani ben o gülüşü biliyorum canım.
Batu: Ben bir şarkı açıyım en iyisi.
Batu bir şarkı açtı. Kafamı cama yaslayarak her şeyi düşündüm. Tesadüfle  başladı benim hikayem. Tesadüflere inanırmısınız? Ben inanıyorum artık. Batunun açtığı şarkı o kadar güzeldi ki. İçimden şarkını okurken. Batunun arabanın ön camından beni izlediğini gördüm. On dakika sonra varmışdık. Arabadan iner inmez,Milananın  gelip gelmediğine baktım. Yani gözlerim sadece onu arıyordu. Ordaydı gördüm sonunda. Birisi ile konuşuyordu.
Batu:Kime bakıyorsun?
Ben:Milana bak, o kız. Ama yanında birisi var. Kim acaba?
Batu:Utku.... Milana....Milana tabi ya, Milana. (Dedi Batu, gülümseyerek)
Ben:Ne oldu?
Batu:Melisa, Milananın yanında kı o çocuk benim kaç yıllık arkadaşım, o bana bahs etmişti. Ben de düşünüyordum böyle bir kızı nereden tanıyorum? Bunlar sevgili.
Ben:Milana bana bahs etmemişti. Gidelim mi yanlarına?
Batu:Aylin.... Melisa.... Melisa, Aylin nerde? (Bağırarak söyledi)
Ben:Batu sakin ol, bak orda.
Batunun ne kadar korktuğunu, endişelendiğini gördüm o an. Her an böyle mi olucaktı? Sonra onu sakinleştirmek için. Ona sarıldım....
Ben:Merak etme, bu gün çok güzel olucak. Merak etme bu gün hiç kimse bizi rahatsız etmiyicek.İyimisin? Gidelim mi?
Batu:Gidelim...
Batuyla,Milananın yanına gittik. Utku çok iyi çocuktu. O, Milana ya bakarken öyle derin bakıyordu ki, bunu sizlere anlatamam. Ama benim gözüm hep Aylin deydi. Bu gün güzel olucaktı dedim. Ama gerçekten bu gün güzel olucakmıydı? İki dakika sonra. Aylinin yanına, bir  mafya tipli erkeyin yaklaştığını gördüm. Aylin orada, bir arkadaşı ile sohbet ediyordu. Ama arkadaşı gitmişti. Ve bu adam şimdi geldi. Gözlerimi onlardan çekmedim. Bu adam, Aylini kolundan tutarak çektiştiriyordu.
Ben:Ben bir elimi yıkayayım.
Batu:Canım iyi misin? Solgun gözüküyorsun.
Ben:İyiyim.
Melek:Gelmemize ihtiyaç var mı?
Ben:Hayırrr,  gelicem şimdi.
Dedim ve ayrıldım oradan. Aylinin yanına gittim....
Ben:Buyurun kime bakmıştınız?
-Hanım efendi, arkadaşımısınız?
Ben:Evet, arkadaşıyım. Siz neyisiniz?
Aylinin gözlerine baktım, sakin olmasını işaret etdim. Evet, artık bu adamın kim olduğunu biliyorum. Bence siz de bilmişsinizdir.
Ben:Siz kimsiniz? Ben size soruyorum. Aylin gidelim.
- Hanım efendi, kızın abisi gönderdi beni, evine götürmem gerek.
O an artık, bu adamı baba ları gönderdiğine daha emin olmuştum. Aylini bir az daha arkama almağa çalışıyordum. Ama adam da, Aylini almadan gitmiyicekti. Batudan uzaktık, bizi göre bileceğini sanmıyordum. Ama bu adamda Aylinin kolundan tutarak. Kendinde çekti. Hiç bir şey yapamadım. O  an Batunun beni görmesini istedim.
-Siz işinize  gidin, ben kızı götürür gidicem.
Ben:Oldu yaaa, bana bak bırak kızın kolunu.
O an Aylin sadece duruyordu. Adamı birisi aradı. Patron dedi.... Sanırım patron babaları oluyordu. Ne söyledi babaları bilmedim. Ama adam konuşması bittiği an  beni de kolundan tutdu.
Ben:Ne yapıyorsunuz? Bırakın! Bırakın dedim! Aylin!
-Susun ve  gelin!
O an bende korkuyordum. Her tarafta insanlar vardı. Eylenmek için bir yerdi bura, şarkının sesi çok yüksekti.
Ben:Batu..... Batu....
Dedim son kez, umutsuzca, duyar diye... Ama duymadı.... Beni dumadı. Kapıdan çıkar çıkmaz bir araba geldi. Aylinde bende ellerinden kurtulmaya çalışıyorduk . Arabadan bir tane adam yine çıktı. Aylini de beni de arabaya bindirdiler.
Ben:Korkma Aylin... Bak Batu gelicek bizi kurtaracak, tamam mı? (Sakinlər söyledim, arabada.)
Aylin:Abimin geliceğinden hiç bir şüphem yok ama... O zamana kadar iş işten geçmiş olursa?
Ben:Ne demek o? Sakın düşünme böyle...

Ne düşünmesin... Ben bile bu işin sonunun iyi gitmiyeceğini biliyordum. Ben bile çaresizdim şu an. Nereye gidiyorduk bilmirdum. Ama yanımda sevdiğim adamın kardeşi vardı. Ne olursa olsun, kendi canım bile söz konusu olsa da..... Onu koruyacaktım. Bu gün güzel olucaktı. Olmadı.   Korkuyordum! Batu bul bizi dedim içimden. Bak prensesini kurtar... Sonra Aylin baktım. Kız ne  haldeydi.  anlatamam. Dışarıya bakıyordu, çaresizce ağlayarak. Benim de başka seçeneğim yoktu zaten. Bende dışarıya baktım camdan. Batu bul beni... Batu bul bizi... Bu gün güzel olucak....
Yazarın dilinden;
Bul onları Batu...
Bul prensesini...
Bul sevdiğim kadını...
Bul kardeşini...
Bul senin için bir taneçik kardeşini...
Onların dilinden;
Bul bizi...