Hiç bir şey tesadüf değildir.

9 bölüm.Beklenmedik misafir.

Biliyorum sizde yaşadınız bunu, biliyorum sizede seçimler verdiler.Ve biliyorum sizide korku sardı. Ona yeni ısınıyordum.Artık otobüte yoktu. Hangi okuldaydı?nerdeydi? bir iz bile bilmiyordum.  Sadece onu,olanları  düşünüyordum. İstemiyordum,ona bağlanmak. Ama onun o gözlerine bakınca ona bağlanmamak günahtır. İyimiyim bilmiyorum. Hiç bir şey bilmiyorum. Tam bir şey oluyor unutuyorum derken aniden aklıma geliyor. Hayatıma devam ediyorum ama qarip işte. Sen de biliyorsun ki mesafeler  iki insanı bir birine dahada çok bağlandırır. Ve sende biliyorsun ki, bir gün o mesafelerde olmuyacak. O yüzden bir insanla aranızda mesafeler varsa, sadece şunu söyleyin.Yada kendinizi öyle kandırın.O sadece tatile gitti. O burada...

Sakince oturuyordum koltukta. Kendime soruyordum. Sen nasıl bu hale geldin? Koltukta oturduğum sırada kapı çaldı. Annem olucaktı gelen. Hemen yüzümü gözümü sildim. Ve kapını açtım. Ama....
BEN:Me.....nasıl ya?
-Merhaba.Nasılsın Melisa?
Ben:Melek....
-İçeri davet etmiyicekmisin beni? Tamam ben geçerim o zaman.
Melek benim iki yıllık arkadaşımdı. Ben onunla artık ne zaman görüştüğümü bile hatırlamıyordum. Sadece yine şok olmuştum. Ama sonradan o şokuda atlatdım. Melekin yanına gittim. Ve ona sıkıca sarıldım. Onu bırakmadım. Sadece sarıldım.
Ben:Senin burada ne işin var? Yani sen...Melek ben seni çok özledim.
Melek: Bende seni. Sizde kalıcam bir kaç hafta. Yani babam beni burada senin okulunda okumam için gönderdi. En azından kendime bir ev tutana kadar sizde kala bilirmiyim?
Ben:O nasıl laf öyle? İstediğin kadar kal. Hem ben çok mutlu olurum.
Bir kaç saat sadece konuştuk.Meleke Batudan bahs etdim. O da bana bir çok şey anlatdı. Eski okulunu, eski erkek arkadaşından.
Melek:Sen çok mu kötü oldun o çocuk gidince?
Ben: (Sustum,ve alt dudağımı ısırdım.)
Melek:Sen... Sen aşıkmı oldun?
Ben:Hayır! Hayır ! Hayır!
Melek:Kızımmm canını almadım soru sordum ama, sen sorunun cevabını çok güzel verdin. Evet olarak.
Ben:Hayır,dedim ya.
Melek:Ama gözlerin öyle demiyor.
Sustum. Sadece sustum.Melek beni izledi . Ve sordu,
Melek:onu göremiyicekmisin bir daha?
Ben:Bilmiyorum ki.
Melekle sonradan giyindik.Makyaj yaptık ve evden çıktık. Bir yerde oturup çay içicektik. Hem bir azda gezicekdik. Genelikle otobüs kulanmıyan Melek bu kez otobüs kulanalım dedi. Hiç bir şey sormadim. Ve otobüse bindik.  Bir kaç dakika sonra.... sonra.... o geldi... bindi otobüse. Gerçekten oydu. Evet oydu. Hayel değildi tam karşımdaydı. Hemen Meleke onun burada olduğunu haber verdim. Ama Melek hiç bir şey olmamış gibi karşıladı. O beni gördü. Ve oda bana baktı. Ve olduğu yerde kaldı.Geldi yaklaştı. O yaklaştıkca Melek gitti.
Batu:Sen... nasılsın?
Ben:Batu. Sen gerçekten görüyormuyum şu an?
Batu:Bak burdayım,sana demiştim. Bir gün görüşücez.
O an ikimizde kendimizi toparlamaya çalıştık. Ve bana okulunu anlatmaya başladı.Anlatı ben dinledim.Ve sonra sordu.
Batu:En sevdiğin organ ne?
Ben:Ne alaka,Batu.
Batu:Benim ki kalp.
Ben:Neden?
Batu:Öylesine.
Ve sonra ben sordum.
Ben:Neden öyle not bıraktın?
Ama başka konu açtı. Gülerek baktım ona. Ve üstüne gitmedim.
Batu:O Alper salağı,seni rahatsız etmiyor değilmi?
Ben:Ne yapıcaksın?Gelip dövücekmisin bir şey yapsa?
Batu:Evet.
Ben:O zaman evet. Beni rahatsız ediyor.Hadi Gel... döv onu. Hadi
Batu güldü ve dedi.
Batu:Sen var ya sen...
Ben: Ne?! Ben var ya ben... devamı yokmu?
Batu: Sen varya...Çok güzelsin.
Ben:Ne? benmi?
Batu:Sen... ne yani sana hiç mi güzelsin demediler?
Ben: demediler.En azından senin gibi demediler.
Batu:Ben inicem bir durak sonra. Kendine iyi bak tamamı.
Ben:Gitmesen olmaz mı?
Batu:Olmaz...
Ben:Numaranı versana bana,nolur.
Batu:Sana numaramı vereceğim, günün bir zamanı var ama , bu gün o gün değil. Kendine iyi bak tamamı kıvırcık. Sakın kimsenin seni üzmesine izin verme.
Ben:Tamam. Seni yine...
Batu:Beni yine görüceksin.
Dedi ve son kez baktı gözlerime,indi. Ben mutluluktan geberirken arkada Melekin gülüşünü gördüm. Ve yanina gittim.
Ben:Bilerek beni buraya bindirdin dimi?ama nasıl? Nerden burda olucağını bildin?
Melek:Çünki o benim arkadaşım..
Şok olmuştum nasıl ya? Dedim o an ve o da bana anlattı. Eski okul,kolej arkadaşıymış bunlar. Melek beni eski okulunda eve gitmek için daima bindiği otobüse bindirmiş.Ve buda demek oluyorki Batu eski okuluna geri dönmüş. O okuldanda Melek gelmiş.Neyse işte siz anladınız.Benim beynim karma karışıktı. Ve o an sadece düşündüm. O bana yine görüşeceğimizi dedise görüşücez. Buna eminim. O bana söz verdi. O benim gözlerimin içine bakarak dedi bunu. Dudaklarından yalan çıka bilir ama,bakışlarından o yalan çıkamaz ki.Onu bir kez görüşüm,tüm dünyaya denkti." Otobüsler çok güzel."
Dedim Meleke....