Chapter One

202 3 2
                                    

Napadilat ako sa sikat nang araw na tumatama sa mukha ko. I roamed my eyes around to the room. I noticed that it's not my room. I checked my body and I noticed that I'm now wearing a read nightie. I panicked but then my head hurt like hell kaya't napahawak ako roon. May tela akong nakapa roon, kinapa ko ang ulo hanggang sa likod at napagtanto kong nilagyan ang ulo ko ng benda.

Sa kanan ko ay naroon ang mga aparatus at dextrose. Napatingin ako sa pinto nang biglang bumukas iyon. I saw Jaime standing there, looking majestic. I scanned his face and I realized that the scar on his left cheek was gone. My forehead knotted and looked at him straight on his eyes.

"Are you okay now?" malamig niyang sambit habang humahakbang papalapit sa akin. My whole system became alert by his gestures.

Nakapantalon na lang siya ngayon: low pants barely hanging on his hips, his v line is visible and that made him sexier. His six pack abs was showing like it's craving for attention. I can even smell his scent here. His masculine scent cover my nose like it wants to lure me to this demigod in front of me.

Sumiksik ako sa kama ko para ipakita ang pagtutol ko sa presensya niya. He sighed then sat on the edge of the bed. The bed was spacious, enough to give distance between us. Hindi ako nagsalita at lumayo nang bahagya sa kaniya.

"You're asleep for three days. I just want to make sure you're alright,"

"I'm well." I said with finality. Napabuntong hininga ulit siya at lumapit sa akin para kunin ang kamay ko. Iniiwas ko 'yon kaya't napahinga muli siya ng malalim.

"Wala ka bang natatandaan?" tanong niya. I tried to remember what happened, ngunit kumirot lang ang ulo ko kaya't napahawak ako roon. Naramdaman ko naman ang kamay niya sa aking ulo. Napatingin ako ulit sa kaniya.

He's serious on what he's doing. His brows furrowed while he was checking my head. "Mahiga ka muna at magpahinga, dadalhan kita ng pagkain dito," malamig niya ulit na sambit.

Napatango na lang ako na tila nahipnotismo niya. Tumayo siya at naglakad paalis ng silid. I sighed in contentment. Palagay ko'y ngayon lang ako nakahinga ng maayos dahil sa paglalapit namin kanina.

Sinubukan kong alalahanin ang nangyari. I remember myself scared on what was happening and then the loud crash happened and my vision went dark. Iyon lang ang naalala ko. Ang ipinagtataka ko naman ngayon ay kung bakit ako nasa kwarto ng butler ko. Bakit wala ako sa ospital? Ano ba talagang totoong nangyari?

Bumukas muli ang pintuan. Iniluwa niyon si Jaime. He's now wearing a white shirt na bakat na bakat sa katawan niya. I sighed at that. I feel comfortable now that he had his shirt on. I was too distracted by his body and I can't concentrate.

Again, I'm not attracted to him. I'm just... I don't know, bothered?

Inilagay niya ang pagkain sa tabi ko. I bent my knees and hug them. I reached for the spoon but he immediately took it. Napakunot ang noo ko.

"I can eat. I have my own hands," I said looking straight into his eyes.

"Just rest and let me do this," umirap ako. Nang tangkain niyang isubo sa akin ang kutsara na may lamang pagkain ay iniiwas ko ang bibig ko.

Sinabi ko naman kasing may kamay ako, ayaw pa rin makinig.

"C'mon, Brie, don't be so hard-headed," his voice pleading ngunit hindi ko iyon pinansin. I heard him sighed at walang nagawa kundi na ibaba ang kutsara at inilagay ulit iyon sa mangkok.

"I told you I have hands," malamig kong sambit. Tumango na lang siya sa akin.

Kinuha ko ang kutsara at naglagay doon ng pagkain. The bowl was full of fried rice eggs and bacons on top. May baso rin ng tubig doon at gamot.

Dark Desires (Vicious Series 1) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon