Dark Desires (Vicious Series 1)

Chapter Nineteen

Lily and I spent our day on my room telling our stories, but mostly ako lang ang nagsalita dahil ako raw ang nawala. And of course, I gladly told her what happened but not some parts. 

She also asked about the father of my child. Alam niya na agad kung sino pero tinanong niya kung nasaan na. I didn't tell her that he shot me on the leg just to get rid of me. Ang sinabi ko na lang ay ako ang lumayas nang hindi niya alam. At hindi ko na alam kung nasaan siya ngayon, that's what I told her. 

Napanood niya siguro ang news dati kaya hindi na siya nagduda na kung sino pa. Pero tinanong niya pa rin ako, baka raw sa iba, pero ang sabi ko ay tama naman siya.

My kidnapper got me pregnant. Fucked up, I know.

She also asked me if he cheated, kung iyon ba raw ang dahilan kung bakit ako naglayas, but I said no. Hindi ko rin alam kung anong gagawin kong excuse kaya natahimik na lang ako. She understood that at hindi na nagtanong pa. 

I honestly have no answer. Kasi hindi ko talaga alam kung anong rason kung bakit kinailangan niya pa akong barilin. 

The wound on my leg eventually heal after three weeks. Noong bumisita rito si attorney. Pero hindi pa rin nawala ang paminsan-minsan na pagkirot. 

"I don't know about what's happening to you. But you're too young, Samara. Hindi ba niya kilala ang condom? At saka bakit hindi ka uminom ng pills? Jusko ka talagang babae ka," sermon niya na parang nanay. 

I pouted at her. 

"Ewan ko sa 'yong babae ka. Basta alagaan mo sarili mo. I'll be here everyday to monitor you." she said before she leaves the mansion.

Uuwi na raw kasi siya dahil hinahanap na siya ng mommy niya. 

Lily's first year of college now, and if I didn't get pregnant, maybe I'll be at the same grade as her. 

Pinanood ko lang ang sasakyan nila na umalis. Sinundo siya ng driver nila rito, utos din ng mommy niya. Malungkot na lang akong napangiti. 

I also want a mom like that. 

Manang Rosa, from what I heard, she retired because of old age. Nasa pangangalaga na siya ngayon ng mga anak niya. Ang pumalit naman sa kaniya ay ang apo niya na first year college na rin, si Annita. 

Annita and I are in the same age. Nakikita ko siya na naglilinis ng mansyon minsan, dahil may pasok siya tuwing umaga at tuwing hapon ay narito siya para maglinis. I admire her kasipagan. 

However, Manang Rosa's retirement saddens me. As I've said, siya ang tumayong nanay ko noong wala ang tunay kong nanay, kaya hindi ko napigilan na malungkot noong nalaman ko 'yon. 

I am, once again, alone in my room. I'm watching different cartoons to pass time. Gabi na rin, alas-otso. Nakakain na rin naman ako kanina kaya rito na ako sa kwarto tumambay. 

Damian, I assumed, is on his condo right now. Probably resting his ass. Tuwing may check-up lang naman ako siya dumadalaw dito. At isang beses lang 'yon, at saka noong pumirma ako. 

But I suddenly craved for dried mangoes. Napahawak ako sa tiyan ko at inikot-ikot ang kamay doon. 

Wala akong mapag-utusan dahil panigurado ay tulog na ang mga maids. Si Damian naman ay marahil na nagpapahinga na. 

I pouted when I realized na sarili ko na lang ang aasahan ko. 

It's already evening and I can't go out to buy dried mangoes, gusto ko pa naman sana na sa Pampanga bilhin ang mga mangga, kaso paano ako makakakuha roon? Buti kung malapit lang ako.

Napagpasyahan ko na lang na tiisin ang gutom ko. Wala rin naman kasi akong mapag-uutusan dahil mukhang lahat ng taong kilala ko ay busy at ayaw kong makaistorbo. Napaluha pa ako bago ako makatulog dahil feeling ko ay ako na lang ang mag-isang nabubuhay.