Dark Desires (Vicious Series 1)

Chapter Sixteen

"What the fuck did you just say, Roberts?"

"What? I'm concerned." he shrugged then turned around to sit on the sofa.

"I'm not joking around, Roberts."

"Neither do I,"

Napairap na lang ako sa pagtatalo nilang dalawa.

"Shut up, you two. Sumasakit lang lalo ang ulo ko sa inyong dalawa," sabi ko habang sapo-sapo ang ulo ko.

My knees are still weak from the shit of vomiting. Naramdaman ko naman na may humahagod na malaking kamay sa likod ko. At alam kong si Ezekiel iyon, dahil naaamoy ko ang pabango niya.

"Love, why are you letting him touch you? While me? You're fiancé? I can't? Oh, don't be like this to me," his tone was sassy. I rolled my eyes.

"I already told you,"

"But-"

"Shh, don't talk." sabi ko saka pumikit dahil biglang kumirot ang ulo ko. Napasapo ako ng noo habang nakatukod ang kanang kamay ko sa lababo.

I closed my eyes nang biglang kumirot 'yon.

"Ahh... shit,"

"You sure you're okay?" tinig iyon ni Ezekiel.

"Mukha ba akong okay sa paningin mo?" iritado kong saad habang sapo pa rin ang noo.

"I already called Daniella, she's on her way," si Austin iyon.

Napakunot ang noo ko nang marinig iyon.

"Who's Daniella?"

"She's our family doctor, love. The one who checked on you when you had a laceration. You remember?"

Tumango na lang ako. I remember her name, na mention nga ni Austin sa akin nung nagkaroon ako ng laceration.

Pagkatapos ng ilang segundo ay inalalayan na ako ni Ezekiel na maupo sa couch. Agad naman niya akong tinabihan at saka chineck ang leeg ko gamit ang likod ng palad niya.

"Wala ka namang lagnat. How are you feeling?" tanong niya sa akin.

I'm still closing my eyes dahil hanggang ngayon ay hindi parin naiibsan ang sakit ng ulo ko.

"Masakit ang ulo ko."

Napangiwi ako ng kumirot iyon. Naramdaman ko naman na lumundo ang kanang gilid ng couch. Naamoy ko kaagad na si Austin iyon.

Oh God, help me. Ang kulit niya!

"God, Austin. Mas lalong kumikirot ang ulo ko! Ang baho mo nga!"

"Love, I just want to check on you." he softly said.

"No. Go away." I said while my eyes are closed.

"Damn, bro." si Ezekiel iyon, saka narinig ko siyang tumawa.

"Shut up, Roberts. It's not funny."

"Sure as hell, this is entertaining," and I heard Ezekiel laughed again.

Maya-maya lang ay may narinig akong tunog ng takong. Napamulat ako ng mata para tignan kung sino iyon.

I saw a girl wearing a peach blouse and black slacks with a beige belt snaking on her waist. She's wearing a black stilleto and a red lipstick. She's walking like a runway model towards our direction. May stethoscope din siya na nakasabit sa magkabila niyang balikat.

Sa tingin ko ay kasing edad lang siya ni Austin.

She's smiled at me when she saw me. Ngumiti rin ako ng tipid pabalik.