Dark Desires (Vicious Series 1)

Chapter Eleven

That day, Austin decided to move to 'my mansion'. His reason? I don't know.

Nanatili akong tahimik sa loob ng sasakyan. Austin's sleeping on my shoulder with his right hand on my left leg. We are on his limousine, we are at the back. Si Manong Victor ang nag-ddrive.

Pagkatapos noong tagpo namin sa red room niya ay pinagpahinga niya na muna ako bago siya nagdesisyon na umalis.

I sighed then lean my head on his head that was on my shoulder.

He looked like an angel while sleeping, contradicting his aura when he's awake. He was like a beast attacking anytime.

Noong butler ko pa siya ay natatakot na ako sa kaniya, pero hindi naman na takot na takot talaga. I'm just scared of how he looks. Lalo na nung may peklat pa siya sa mukha. It looked hot but scary at the same time.

Masakit pa rin ang ibabang bahagi ng katawan ko. Ikaw ba naman kasi birahin nang birahin, hindi ba sasakit ang katawan mo? I can still feel my feminity ache. He's a monster in bed.

But I'm still wondering. I'm feeling this warm feeling whenever I'm around him. Especially noong butler ko pa siya. I tried to ignore that feeling, pero bumabalik lang nang bumabalik.

It seems like it's getting deeper day by day. But not that I don't like it, I actually did like it. I don't know. I keep denying it, pero kapag mas lalo kong dinedeny, mas lalo lang lumalalim.

Tinapik tapik ko ang pisngi niya ng tumigil ang sasakyan. Unti-unti naman siyang nagmulat at tumingin sa akin. His brown orbs met mine; it smiled at me. He kissed me on my cheek before he sat properly.

"Narito na tayo, Senyor," rinig kong sambit ni Victor sa unahan.

"Okay, please tell them to carry our luggages to our room. Thank you," sambit ni Austin.

Lumabas na kami ng sasakyan saka naglakad sa mahabang pasilyo papunta ng mansyon.

Loob lang ng mansyon ang nakita ko, mas maganda ang nasa loob kaysa sa labas. Pero kung titignan mo sa labas, mukhang simple lang siya na bahay. Medyo malaki naman, pero mas malaki ang loob.

Naghahalong itim, pula at ginto ang kulay ng mga pader. Victorian style ang mansyon. Ang gate naman ay kulay itim at ginto. Napapalibutan ang mansyon ng mga bulaklak at mga dwarf trees.

I can't help but to be mesmerized with the scenery in front of me. It's like I'm in a magical movie. Ang mga paru-paro na nagliliparan sa paligid ang nakadadag sa atraksyon ko sa mansyon.

"Wow..." I trailed.

"Did you like it?"

"Like is an understatement, Austin. I really, really, really love it,"

I heard him chuckled behind me then kissed my hair.

"I'm glad you did. Let's go inside, madam," saad niya saka ako hinapit sa bewang para alalayan sa paglalakad.

Gosh, I'm not crippled?!

Hinayaan ko na lang siya hanggang sa makatungo kami sa loob ng mansyon.

Pagkapasok namin ay nakita ko kaagad ang mga maid na nakahilera sa paligid ng lamesa. Naroon na rin ang mga pagkain namin.

"Uhh... hindi ko pa naman huling araw, Austin. Ang dami ng pinahanda mo,"

I looked at him but he just glared at me.

He rolled his eyes. "Don't say that. At saka kaya ko 'yan pinahanda kasi baka gutumin ka sa gagawin natin mamaya,"

I scoffed then hit him on his shoulder. "Seriously?!"