Yanlış Seçimle Gelen Mutluluk

Sen De Kimsin?

✨Gözlerin gizliyor zihnini, o son sözlerini, kararmış kalbini...✨

Beni çeken eller yavaşça beni duvara yasladı. Karşımdaki kahverengi gözlere bakıyordum. Evet kahverengi gözleri ve sarı kahverengi karışık saçları vardı. Benden uzundu. Sessiz ol işareti yapıp elini ağzımdan çekti.
Sessizce sordum:

"Sen de kimsin?"

"Ben Can. Can Kara. Senin burda ne işin var?"

"Asıl senin ne işin var?"

"Yerde yatan çocuk benim arkadaşım. Senin adın ne?"

"Tuana ben."

"Sen bugün Mert'in bahsettiği Tuana'sın. Ayrıca o gün Eray'da senden bahsetmişti. O da öldü. Tuana ne oluyorsa bana hemen anlat."

Daha yeni tanıştığım birine güvenemezdim. O yüzden başımı iki yana salladım.

"Ya katil sen isen? Nereden bilebilirim Can?"

"Ben neden arkadaşlarımı öldüreyim?"

"Seni tanımıyorum!"

"Senle uğraşamam."

"Of! Ben sana çok meraklıyım!"

Hemen sınıftan çıkıp aşağı indim. Sınıfta Çağan dışında kimse yoktu. Ben böyle şansı... Hemen yerime oturdum. Kulaklığımı takacaktım. O sırada Çağan konuştu:

"Senin neyin var Tuana?"

Off özür dilerim Çağan...

"Sanane Çağan?"

"Merak ettim. Kötü gözüküyorsun."

"Seni hiç alakadar etmez."

Normalde olsa herşeyi anlatırdım. Özür dilerim Efe.

"Sen bilirsin."

Tam o sırada bir şeyler anons edildi:

"Herkes aşağı! Herkes."

Sınıftan çıkacakken Çağan tuttu.

"Ne var Çağan?"

"Benimle niye konuşmuyorsun?"

Sesimi Çağan'a değilde katile duyurmak ister gibi konuştum:

"Sevmediğim insanlarla konuşmam."

"Peki."

Oradan uzaklaşıp ağlamaya başladım. Koşarak tuvalete gittim. Hala ağlıyordum. Kendi kendime konuştum:

"Özür dilerim Çağan. Seni çok seviyorum. Bu yaptığım sırf sana zarar gelmesin diye. Çok özür dilerim."

Ağlamamı bastırınca yüzümü yıkayıp aşağı indim. Müdür konuşmaya başladı:

"Arkadaşlar öncelikle geçen neden iki gün tatil verdiğimi merak etmişsinizdir. Arkadaşlar okulda bir katil var."

Herkesten şaşkınlık dolu sesler çıkarken müdür tekrar konuştu.

"Evet pazartesi Eray arkadaşınız bugün ise Mert arkadaşınız öldü. Polisler hala olayı araştırıyor. Bu sefer okulu tatil etmeyeceğiz. Ama şimdilik eve gidin. Yarın okul vardır."

Herkes gidiyordu. Biz de gitmeye başladık. Yolda Leya sordu:

"Tuni söyle artık senin neyin var?"

"Tamam söz eve gidince söyleyeceğim."

"Peki."

Eve vardık. Rutin işleri hallettikten sonra Leya ile oturduk.

"Eee dökül bakalım."

Leya'ya baştan sona herşeyi anlattım. Hatta bugün ki Çağan ile konuşmamı bile.

"Nasıl yaa? Kim takmış ki sana?"

"Bilmiyorum Leya."

"Tamam takma kafana. Her şey hallolur. Ben sana bir şeyler yapayım. Sen git dinlen."

"Olur."

Deyip yukarı çıktım. Odama girip yatağa yattım. Leya'nın sesi ile uyandım.

"Kuzum kalk artık. Akşam yemeğini ye."

"Tamam kalkıyorum."

Deyip kalktım. Ellerimi yüzümü yıkadım. Yemekleri yiyip mutfağı topladık. Leya'nın telefonu çaldı.

"Efendim Yağız?"
"İyiyim sen?'
"Olur bir Tuana'ya sorayım."
"Tuana Yağız beni evine davet ediyor. Gidebilir miyim?"

"Tabi ki Leyoşum gidebilirsin."

"Tamam. Yağız ben geliyorum."
"Tamam o zaman bekliyorum."

"Ne oldu?"

"Beni arabayla alacak."

"Araba mı?"

"Evet ehliyeti var. 18 yaşında o."

"Çağan gibi."

"Evet. Neyse ben giyinmeye gidiyorum."

Leya da gidince sıkıldım. Yanıma telefonumu ve paramı alıp çıktım. Yolda yürürken bir adam yolumu kesti. Mükemmel bir şansım var!

Başka yoldan geçmeyi denedim ama izin vermedi. Adamın hareketlerine bakılırsa sarhoştu. Adam elini bana doğru uzatınca adamı tüm gücümle ittim. Ama çok bir işe yaramamıştı.

Geri geri gidince bir el beni tutup arkasına aldı. Adama attığı yumruk ile adam sendeledi. İkinci yumruğuyla yere yığıldı. Bana dönünce onun Can olduğunu anladım.

"Tuana iyi misin?"

"İyiyim Can çok sağol."

"Rica ederim de senin burada ne işin var bu saatte?"

"Dolaşıyordum."

"Anladım. Kendine dikkat et."

"Sağol."

"Ne oluyor burada?"

Sesin sahibine dönünce içimi bir korku sardı. Gelen kişi Çağan'dı.
Can konuştu:

"Hoşgeldin Çağan. Şu yerde yatan adam Tuana'ya saldırdı. Bende Tuana'yı korudum."

"Teşekkür ederim Can. Tuana'yı koruduğun için."

"Rica ederim Çağan. Tuana sen Çağan'a emanetsin. Hadi görüşürüz."

"Görüşürüz."

Çağan bana döndü.

"Tuana iyi misin?"

"Evet iyiyim. Çağan git buradan."

"Neden?"

"Ölmeni istemiyorum."

Sıkılınca bölüm yazdım. İyi okumalar...