Yanlış Seçimle Gelen Mutluluk

Seçim

Multimedya: Yüzyüzeyken Konuşuruz ~ Dinle Beni Bi'

Bölümü şarkı eşliğinde okuyun...

Kulaklıkla dinlemeniz tavsiye edilir...

Düşünmek, insanı ne kadar yoruyor öyle değil mi? Bazen kafayı yiyeceğimi zannediyorum. Düşünüyorum düşünüyorum ama bir işe de yaramıyor.

Peki neden tam hayatımız düzene girince bütün her şey alt üst oluyor? Bir şeyler rayında kalsa olmaz mı? Bu hayatta biraz biz de gülsek...

Günlerdir tek yaptığım şey düşünmek. Çağan'ı affetsem mi, diye düşünüyorum ama içimdeki çocuk susmuyor. Hepsi onun yüzünden diyor. Onu dinlemiyorum ama bu sefer okulda öldürülen çocuklar aklıma geliyor.

Evet o kişileri Çağan'ın öldürdüğünü biliyorum. Kendisi bana mesaj atıp itiraf etti. Yüzüme karşı söyleyememiş.

Yapamıyorum, bir karar veremiyorum! Ben onu istiyorum ama içimdeki çocuk ve vicdanım susmuyor!

Olmuyor. Gerçekten bıktım. Bir de bir yerden Leya da sıkıyor. Karar ver artık diyor. Sanki çok kolaymış gibi. Bu seçim hayatımı etkileyecek. Ve ben doğruyu, beni mutlu edecek şeyi seçmek istiyorum.

Yatağımdan kalktım. Gidip elimi yüzümü yıkadım. Çok kararlıyım. Bugün seçimimi yapacağım. Kendimi çok yıprattım. Çağan'ı da çok yordum. Bugün son olsun istiyorum.

Çağan'dan

Bugün 15 gün oldu. Ama Tuana'dan ses seda yok. Onu çok özledim. Vereceği karar beni çok korkutuyordu. Bu kız her şeyi ile beni korkutuyordu.

Ya beni istemezse? Gidip başkasını severse? Bana bakınca parlayan o gözleri bir başkasına parlarsa? İçinde kaybolduğum kahve gözlerinin içinde bir gün başkası kaybolursa?

Bugün karar verir miydi acaba? Bu mutsuzluğum son bulur muydu?
Gerçekten yorulmuştum. Her mesaja her aramaya o diye bakıyordum ama Tuana dışında herkes arıyor ya da mesaj atıyordu.

Telefonumu da yanıma alarak yavaşça aşağı inip dışarı bahçeye çıktım. Biraz hava almak istiyordum. Her sabah bunu yapıyordum.

Bahçede kocaman bir salıncak vardı. Onun üzerine oturdum. Telefonumu da ekranını görebileceğim şekilde kucağıma koydum. Evet hala bekliyordum. Bir mesajdı sadece istediğim. Bir mesaj çok değildi.

Tuana'dan

Yatağıma oturdum ve düşünmeye kaldığım yerden devam ettim. Artık sadece mantıklı düşünecektim. Hatta kendime soru sormaya başladım.

Ben ne istiyordum?

Mutlu olmak.

Çağan'ı istiyor muyum?

Evet.

Küçük Tuana istiyor mu?

Belki.

Peki eğer Çağan'ı seçmezsem mutlu olabilecek miyim?

Hayır.

Kalbim de kim var?

Çağan.

Beynim sürekli kimi düşünüyor?

Çağan'ı.

Çağan'ı seçmezsem geçmişim değişecek mi?

Hayır.

Peki o olanlar Çağan'ın suçumu?

Hayır.

Kimin suçu?

Babasının ve benim ailemin.

Peki sırf babası suçlu diye Çağan da suçlu mu?

Hayır.

Çağan'ı seçmezsem arkamda yıkık birini mi bırakırım?

Evet.

Arkamda yıkık biri bırakmak istiyor muyum?

Hayır.

O zaman son kararım nedir?

***

Evet biraz kısa oldu. Farkındayım ama burada bitmesi gerekiyordu.

Bir kaç bölüme final olur. Ama yeni bir hikaye yazıp yazmama konusunda kararsızım.

İyi akşamlar... 🫶