Kardeşinin parlayan ve sevinç akan gözlerine baktı Felix.
"Hoşbuldum Olivia'm." Abisinin sözü üstüne kardeşi, tam sarılacakken kucağındaki kediyi görüp duraksadı.
"Abi bu ne böyle?" Parlayan gözleri bir anda daha da parlamaya başlamıştı.
"Tanıştırayım, kedim Miles." Gülümsedi.
"Yaaaa! Bana neden önceden haber vermedin?! Çok tatlış ya buu!" Elini yumuşak tüylerin arasına daldırıp okşamaya başladı Olivia.
"Evet öyle de acaba içeri geçsekte öyle mi sevsen? Yoksa saatlerce kapıda kalacağızda."
"Oh, doğru. Hadi buyur!" Geri çekilip abisi için yer açtı, çok beklemeden içeri geçince ise kapıyı kapatıp salona ilerleyen Felix'i takip etti.
"Çoğu şeyi değiştirmişsin." Koltuğa otururken aynı zamanda etrafı inceliyordu.
"Hmhm değiştirdim birazcık. Çok koyu renkler vardı boğuluyor gibi hissediyordum bende dedim az açayım şunların renklerini böyle oldu." Diğer koltuğa geçti Olivia.
"Güzel olmuş."
"Sağol, şimdide gökkuşağında boğuluyorum ama olsun." Dedikten sonra gülmüştü.
Eh o gülünce Felix'te güldü tabii.
"Ee ne var ne yok? İyi misin? Okulun nasıl gidiyor?"
"Valla hiçbirşey yok inanki, okula git gel git gel bezdim ya çok yoruyor beni dersler."
"Yapacak birşey yok abin gibi affedersin götünü parayla silmek istiyorsan çalışacaksın."
Olivia tekrar güldü, "Terbiyesiz terbiyesiz konuşma, senin çocuğun ve kardeşin var burada!"
"Çocuğum mu?" Tek kaşını kaldırdı.
"Kucağında." Kendinden emin bir şekilde söyledi.
Felix yeni anlamış olacakki "Haa.. doğru." Dedi.
"Neyse verde seveyim azıcık!" Ellerini abisine doğru uzattı.
"Tamam fakat çok sıkma bak Hanji ve diğerleri yeteri kadar sevgiye boğdu zaten." Miles'ı kardeşine uzatırken sitem ederek söyledi.
Aynı zamanda kedisinin Yardım Et Bakışlarını görmüyordu.
Olivia Miles'ı alıp yumuşak tüylerin arasında neredeyse gözükmeyen gözlerine baktı.
"Tanrım, ilk defa senin kadar güzel bir kedi görüyorum. Çok tatlısın!" Burnunu elleri arasında çokta büyük olmayan bedenin burnuna sürttü.
Miles bununla gözlerini kapatıp hâlinden memnun mırıltılarını istemsizce çıkartırken Olivia onu kucağına yatırıp sevmeye başladı.
"Yumuşacıksın.. ya abi sen nerden aldın bunu?"
Mutlu bir şekilde kardeşi ve kedisini izlerken geleceğini bildiği soru ile konuşmaya başladı Felix.
"Almadım, sokakta buldum." Mecburen yalan söylemesi gerekiyordu, şimdi ona söyleyemezdi zamanı gelince öğrenirdi.
"Sokaklarda bu kadar güzel kediler var mıydı? Bizim buradaki tüm kediler aynı." Miles'a bakarak konuşmuştu.
"Bende çok şaşırmıştım ilk gördüğümde, ve biliyorsun bizim ordada çok yok insanlar sürekli kovma peşinde."
"Biliyorum, aptal insanlar.." Sırtını okşamayı bırakıp kulağının arkasını okşamaya başladı.
Bu Miles'ın oldukça hoşuna gitmişti, kafasını Olivia'nın eline bastırmıştı.
Olivia gülerek abisine baktı, konuşacakken Felix açık ve net bir şekilde ondan önce davranarak konuştu.
