Do i care? No i don't.

565 67 53
                                    

***

Hyunjin'in anlatımıyla

Gözlerimi yavaştan açtım ve gerildim yanıma baktığımda Felix yoktu, oturur pozisyona geldim saat kaç bilmiyordum fakat sanırım çoktan öğlen olmuştu eh Felix'te her sabah erkenden fırladığı için pek şaşırmamıştım.

Vakit kaybetmek istemediğim için kalktım, hiçbirşey yapmadan direkt odadan çıkıp aşağı indim sonuçta ne yapabilirdimki?

Mutfağa gittim olabileceği en mantıklı yer olarak orası gelmişti, doğruydu da kahvaltı hazırlıyordu.

Azıcık piçlik yapsaydım birşey olmazdı bence hemen pozisyonumu aldım ve hızlıca koşup sırtına atladım.

Tabii ki bunu beklemiyordu bu nedenle irkilip bağırmıştı. Çok eğlenceliydi be!

"Günaydın!"

Sesimi duyduğu gibi kafasını yana çevirip bana baktı, derin bir nefes alarak konuştu "Güne enerjik başlamışsın bakıyorum?"

Kıkırdayarak cevapladım "Evettt!"

Buna karşılık gülümsedi ve kahvaltı hazırlamaya devam etti ben buradayken neden kahvaltı hazırlıyordu bu adam? Dalga geçiyor olmalıydı! Daha büyük tepki bekliyordum ayrıca!

"Hey, adamım! Bırak kahvaltı hazırlamayı!" Derken saçlarını çekiştirip yanağını ısırmıştım.

"Hyunjin, uslu dur."

Gıcık herif.

"HyUnjİn UsLu DuR."

Dediğimi duyunca duraksadı nefes verişi duymuştum hatta sonra tekrar devam etti. Boşuna mı diyorum gıcık diye?

Dikkatini bana vermesi lazımdı bu yüzden dikkatini çekecek birşey yapmalıydım. Düşündüm ve buldum!

Ellerimi yanaklarına koyup bir hamur misali yoğurmaya başladım.

"Oyyyy yumuşacık yumuşacıkkkk" Gülerek söylemiştim buda dikkatini üstüme çekmesini sağlamıştı. Görev başarılı!

Ama hiç beklemediğim birşey oldu beni sırtından indirip tekrar ve tekrar umursamadan devam etti..

Kulaklarım düştü, çok mu rahatsız etmiştim onu?

"Özür dilerim." Diyip arkama dönmüştüm salona gidip arkadaşlarım ile oynasam daha iyi olacaktı.

Tam gidecekken geri çekilmem ile kendimi bir adet tezgah aynı zamanda bir adet henüz adını bile söylemediğim şahısın arasında bulmuştum. Klasik.

Hafif yaklaşıp yanağımı öpmüştü daha sonra bir elini kulağımın arkasına götürüp okşamaya başladı, şuanlık gıcık herif olmaktan çıkmıştı!

"O tatlı kulaklarının düşmesini istemiyorum, özellikle benim yüzümden."

Benim içim bir garip olmaya başladı sizde de oluyor mu?

"Sadece seni denemek istemiştim ne kadar daha devam edeceksin diye.'

Vay şerefsiz..

"Anlayacağın.." yavaşça okşayarak söylemişti bu defa.

"Ben ne yaparsam yapayım sen pes etme ve yapmakta olduğun şeyi sürdür. Eğer ben inatlaşıyorsam sende inatlaş, tamam mı?"

"Hmhm tamam, görürsün sen."

"Görürüm ben."

"Sus ya!"

"Susmuyorum."

Birtane geçirmiştim. Dayanamıyorum ama benimde sabrım var canım!

A Kitty? / ☆Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin