:}
***
Gözleri şokla açılırken kendinin aksine Felix'in gözlerini kapattığını görmüştü.
Bir süre öylece donup kalmıştı, Felix ise bu hâline dayanamayıp dudaklarını hareket ettirmeye başlamıştı. Bununla birlikte Hyunjin de gözlerini kapatmış, ne yapacağını bilmeyerek karşılık vermeye çalışmıştı ilk defa öpüşüyordu sonuçta.
Bir süre tutkuluca öpüştükten sonra Felix geri çekilmiş, Hyunjin'in tapılası yüzüne bakmıştı. Dudağı, burnu ve yanağı kızarmıştı, kulakları düşüktü, nefes nefese kalmış utanç ama aynı zamanda sevgiyle kendisine bakıyordu. Çok tatlı gelmişti bu yüzden dudağına tekrar fakat küçük bir öpücük kondurdu.
"Seni seviyorum Hyunjin." En içten ve samimi şekilde söylediği şey ile Hyunjin, daha çok kızararak kısık sesiyle "Bende seni seviyorum Felix.." demiş kafasını büyük bedenin boynuna gömmüştü.
Felix hâline kıkırdarken saçlarını okşamaya başlamıştı.
"İlk başlarda hiç emin olamıyordum, korkuyordum ancak zamanla bu korkumu yenmeye başladım. Ve seni tanımak, kendime güvendirmek, güven sorunu yaşatmamak istedim.
Aynı zamanda seninde beni sevmeni bekledim, şuanda da hiç olmadığım kadar eminim ki beni seviyorsun, bende seni seviyorum.
Şunuda bilmeni istiyorum; seni ölümüne seveceğim bebeğim, asla bırakmayacağım."
Boynunda hissettiği ıslaklıkla kaşlarını çattı, ne olmuştu?
"Hyunjin?" Kafasını hafifçe tutarak kaldırmış, yüzüne bakmıştı. Ağlıyordu.
Neden ağladığını sormadan, bu tarz konularda hassas olduğu gelmişti aklına.
Bebeğinin gözyaşlarını sildi, "Hiçbirini ağlaman için söylemedim, çok duygusalsın." Diyip gülümsedi.
Hyunjin elleriyle gözlerini kapattı, tekrar yatırdı başını Felix'in omuzuna. Konuşmak istemiyordu ve çok mutlu olmuştu zaten o yüzden ağlıyordu.
Felix'te daha fazla üstelemeyip okşamasına devam etmişti. Üzüldüğünden ağlamadığını biliyordu bu nedenle sorun etmiyordu.
Birkaç dakika boyunca öyle durmuşlardı, Hyunjin'in ağlaması kesilmişti.
Kafasını kaldırıp Felix'e baktı.
"Felix.. biz ne olduk şimdi?"
Gelen soruyla jetonu yeni düşürmüştü büyük beden, ona teklif etmeyi unutmuştu.
"Henüz birşey olmadık.."
Hyunjin aldığı cevapla üzüldüğünü hissetti, ne demekti bu?
"Nasıl yani..?"
"Şöyle yani. Öhöm öhöm, Hwang Hyunjin, sevgilim olur musun?"
İçindeki üzüntü anında gidip yerini heyecan ve mutluluğa bıraktı.
"Olurum! Bu da sorumu!" Dedikten sonra gülümseyerek sıkıca sarılmıştı, karşılığınıda almanın verdiği hissiyatla ağladığı için zaten yorgun düşen gözlerini kapattı.
"Çok mutluyum şuan." Kendi çapında mırıldanarak söylediği şeyi Felix duymuştu, dudağının kenarı yukarı kıvrılırken "Bende." Demişti.
"Ama çokta uykum var.."
"Uyu o zaman miniğim." Elini saçlarından çekip Hyunjin'in beline indirmişti. Bu defada belini okşamaya başladı.
Bununla ise Hyunjin ne kadar uyumak istemesede ilk birkaç dakika dayanmayı denedi ancak yapamadı, kendini uykunun kollarına teslim etti.
