4k okunma uğruna...
***
"Lix!"
"Efendim bebeğim?"
Kendine anında dönen beden ile yüzünde bir tebessüm oluştu. Tatlı gelmişti gözüne.
"Canım sıkıldı.." dudağını büzerek söylediği şey, neyle uğraştığını bilmediği sevgilisini yanına getirmesini sağlamıştı. Onu karşısında görünce ise kuyruğunu beline sararak kendine çekmiş, ardından dudağına minik bir öpücük kondurmuştu. Karşılık alınca da tekrar gülümsemişti.
"Ne yapmak istersin?"
"Bilmiyorum, oyuncaklarımla oynadım hatta yeni sezona başladım! Sıkıldığım için sonra devam ederim dedim, yapacak başka şeyler aradım yine bulamadım televizyon izlemekte istemiyorum of Felix ya çok zor herşey!"
Tek nefesle söylediği şeyler Felix'in gülmesini sağlamıştı, Hyunjin'in yanına otururken kendine çekmiş, saçına öpücüklerini sıralamaya başlamıştı.
"Sürekli evde durmaktan bıktım, dışarı çıkamaz mıyız?" masumca sorduğu sorunun içinde bir çok duygu vardı fakat cevabı oldukça belliydi. Dışarı çıkamazlardı.
"Üzgünüm bebeğim, dışarı çıkamayız bunu sende biliyorsun -ki eğer çıkabilseydik seni şimdiye kadar zaten çıkarırdım."
"Of ama ya! Bende normal insanlar gibi dışarı çıkmak istiyorum! Aptal kulaklarım ve kuyruğum yüzünden hiçbirşey yapamıyorum, İlla kedi olmam gerekiyor çıkmam için ve bunu istemiyorum!"
"Güzelim sakin olur musun? Ne demek bu şimdi böyle dememelisin senin kuyruğuna ve kulaklarına hayranım ben hatta sadece onlara değil herseyine hayranım. Sende normal bir insansın tek farkın bu güzelliklere sahip olman ayrıca sana çok yakışıyorlar. Sırf dışarı çıkamıyorsun diye böyle düşünmemelisin, inan bana orada da çok şey yok merak edişini anlayabiliyorum fakat yapacak birşeyimiz yok."
Yine haklıydı, Hyunjin -çoğunlukla- anın etkisi yüzünden kendini kaptırıp bu tarz şeyler diyebiliyordu, yine alışkanlıklarından biri olduğu içinde birşey yapamıyordu. Aynı zamanda Felix'in herşeyi sakince demesi şaşırtmıştı. Ama şaşırmamasıda gerekirdi adı üstünde o Felix'ti.
"Özür dilerim. Yine saçma sapan konuştum." ellerini boynuna dolayarak sıkıca sarıldı, karşılığını alırken ise Felix'in "Dileme, saçma sapan konuşmadın haklısın hiç dışarı çıkmadın ve seninde hakkın." dediğini duydu.
"Olsun birşey olmaz artık çıkmak istemiyorum zaten." Felix daha fazla uzatmadı. Sadece birkaç dakika boyunca öyle durdular ve sevgilerini hissettirdiler birbirlerine. Çoğu zaman yaparlardı bunu, günlük rutinleri gibi olmuştu.
"Hmm.. pasta yapmak ister misin?" anında geri çekilip yüzüne heyecanla bakan bedenle gülümsedi. "Pasta mı?!"
"Evet, bence can sıkıntısını gidermek için harika bir çözüm."
"Yapalım!" kulaklarını dikleştirmiş kuyruğunu da Felix'in bedeninden çekip oradan oraya sallamaya başlamıştı. Birden havalanıncada içindeki heyecan artmıştı, mutfağa gidiyorlardı.
Düşündüğü herşeyi unutmuştu Hyunjin sadece şuanda yapacak oldukları şeyi düşünüyordu ve güzel geçeceğinden oldukça emindi. İlk defa pasta yapacaktı, en fazla ne olabilirdi? Sonuçta yanında sevgilisi vardı.
***
En fazla ne olabilirdi? Sorusunun cevabını arayanlar, doğru adres!
Tam tamına bir buçuk saattir mutfakta adeta savaş içinde olan çift heryeri batırmıştı. Başlamadan önce geçirecekleri zamanın adını Pasta yapmak olarak koydukları şeyden eser yoktu. Kısaca sakince başladıkları şey savaşla bitmişti.
