Hi
50 okunmayı geçmişiz👌🏻👌🏻
Okuduğunuz ve destek verdiğiniz için teşekkürler!
Ayrıca şöyle bir karar aldım artık yanlamasına yazmayacağım yani kelimeler yandan yemiş gibi olmayacak(özel birşeyler yazarsam o zaman olur:>)düzlemesine olacak anladınız mı bilmiyorum ama boşverin anlarsınız anlatış şeklim gariptir de biraz
Neyse hadi iyi okumalar ^^ 🐈⬛
***
Asla Bitmeyecek sandığı şoku ile bakmaya devam etti Felix. Bu adamın kim olduğunu, nasıl içeri girdiğini, neden kedi kulakları ve kuyruğu olduğunu aynı zamanda Miles'ı en son bıraktığı yerde neden öylece durup oturduğunu bilmiyordu.
Bir gariplik sezmişti.
"Sende kimsin?" Bakışlarını sürdürdü "Evimde ne yapıyorsun, nasıl girdin? Miles nerede?!"
Cevap alamadı, bir süre boyunca ikiside sadece birbirlerine baktılar.
Ama sonunda Miles konuştu.
"Ben.. Miles." Bakışlarını Felix'in üzerinden çekerek konuşmaya devam etti "Yani aslında adım Hyunjin ama sen sürekli Miles dediğin için öyle söyledim." Tekrar baktı Felix'e.
Felix transa geçmiş gibiydi, ilk defa böyle birşey yaşıyordu normal olarak.
Güldü "Hayır, bu bir şaka." Başını inanmıyorum dercesine iki yana salladı, "Bu bir şaka ve hiç komik değil."
Hyunjin, Yukarıdayken birşey mi içti acaba? Diye geçirdi içinden.
"Böyle birşeyin imkanı yok." Gözlerine baktı Miles'ın, karşılık olarak "Hayır var gördüğün gibi." Dedi Hyunjin.
Kendine bir tokat attı Felix ve durmadan gerçek değil, sadece iyi değilsin. Gibi şeyler mırıldanıyordu. Hayatında bir çok garip şey görmüştü hatta şahit bile olmuştu fakat daha öncesinde hiç böyle birşey görmemiş, şahit dahi olmamıştı. O bu tarz şeylere ancak masallarda inanırdı.
Yukarı çıkmaya üşendiği için mutfağa gitti, elini ve yüzünü yıkayıp geri geldi. Fakat hiçbir değişiklik yoktu Hyunjin aynı şekil bekliyordu.
"Şimdi sen bana ben Miles'ım diyorsun ve asıl adının Hyunjin olduğunu söylüyorsun?"
"Evet, sonunda anlayabildin." Diyerek derin bir nefes verdi
"Aslında daha büyük bir tepki bekliyordum senden düşündüğüm gibi olmadı." Belli etmesede mutlu olmuştu
"Ama biliyormusun çok iyi oldu, belki bırakmazsın beni." Üzülmüştü bu defa
Felix kaşlarını çatarak konuşmaya başladı "Neyden bahsediyorsun? Niye bırakayım seni?" Merak barındıran ses tonu Hyunjin'i heyecanlandırmıştı
"Yani.. neredeyse 2 haftadır diğer kediler gibi normal bir kedi sandığın kedin, bugün insana dönüştü ama hâlâ kulak ve kuyruğunu kaybetmedi üstelik seninle konuşuyor, hayatının en garip anına maruz bırakıyor bence bunlar yeterli sebepler. Mesela gidip dünyadaki herkese sorsan daha önce böyle birşey yaşadınız mı diye tabii ki hayır cevabını alırsın çünkü bu imkanı olmayan bir durum."
Başını yere eğdi "Ama şimdi imkanı olduğunu öğrendin, sadece sen." Gözleri doldu "Korktuğum şeyde buydu.."
Gözlerini silip tekrar Felix'e baktı "Fakat artık çok geç." Değildi, sadece kendini suçluyordu aslında "Şimdi ne yapacağını bilmiyorsun." Derin bir nefes aldı "Tıpkı diğerleri gibi."
