1000 okunmayı siktir edin dayanamıyorum amına
***
Hyunjin sevinçten çıldırıyordu.
Neden mi?
Etekleri gelmişti!
Dün kendine göre kötü aynı zamanda iyi geçse de bugün çok daha farklıydı. Kalktığı gibi Felix onu etekleri ile karşılamıştı.
Asla beklemediği birşeydi bu, normalde bugün içinde gelmez diye düşünmüştü ancak hayat sürprizlerle doludur öyle değil mi?
Herneyse, uyandığından beri evi zıplayarak turlayan Hyunjin'i sonunda Felix kucaklayarak durdurmuştu.
"Bebeğim tamam artık, yorulacaksın bak enerjini bitirme şimdiden."
"Ya Lix bırak! Çok mutluyum sen mutlu olmama izin vermiyorsun!" dudağını büzerek kollarını bağlamıştı. Cidden küçük bir çocuk gibiydi.
"Güzelim o nasıl laf? Ben senin mutlu olmanı neden istemeyeyim, şu hayatta ki tek isteğim senin mutlu olman. O anlamda dememiştim." gönlünü almak adına miniğinin dudağına minik bir öpücük kondurmuştu Felix.
"O anlamda demedin mi cidden?"
"Evet demedim, dememde."
"İyi hadi affettim." bu defa Hyunjin öpmüştü kendini. "Ama bırak beni eteklerimi giymek istiyorum!"
"Olmaz önce kahvaltı."
"Ne? Hayır!" kucağında çırpınmaya başlayan bedeni umursamadan mutfağa götürmüştü. Biliyorsunuz ki düzenleri vardı ve etekler yüzünden bozulmasına izin veremezdi Felix.
"Ya bırak!"
"Bırakmam."
Hyun inatlaşıyorsa Lix'te inatlaşırdı. Bazı konular için sabaha kadar yapabilirdi bunu.
"Ya istemiyorum yemek aç değilim ben eteklerimi giymek istiyorum!"
"Hyunjin yemek yemezsen ol-maz. Önce ye sonra istediğini yap tamam mı?"
"I-ı!" derin bir nefes aldı Felix.
"Bebeğim, lütfen." minik bedeni omuz silkince afallayarak tezgaha oturttu. Kaçmaya çalışınca ise belini sıkıca kavradı. "Kaçmak yok."
"Of küstüm!" tekrar ve tekrar dudağını büzüp kollarını bağladığında Felix, "Tamam küsme gel eteklerinden birini giy öyle yemek yiyelim olur mu?" dedi. Küstüğünde bu yaptıklarıyla birlikte kulağınıda düşürüyordu ve bu Felix'in isteyeceği son şey bile değildi.
"İzin verdin mi?"
"Verdim ama yemek yiyeceksin sonra?"
"Tamam söz!" bununla Lix, Hyun'u tekrar kucağına aldı ve içeri gitti. Eteklerin hepsi koltuğun üstünde duruyordu ayrıca birbirinden güzellerdi.
"Hangisini giymek istersin?"
"Pembişi!"
"Açık pembe mi?"
"Evet!" sevgilisinin kucağından inip eteğini eline aldı, şortunu ise beklemeden çıkarttı ve yerine toz pembe renginde olan eteği giydi.
Felix ise sadece onu izlemişti.
Ve etek gerçekten çok yakışıyordu.
Gri kuyruğu ve kulaklarının üstüne açık pembe çok yakışmıştı.
"Nasıl oldum?"
"Harika oldun. Çok güzelsin."
Miniğinin gülümseyerek ellerini kendisine uzattığını görünce düşüncelerinden sıyrıldı tabii ki de kucak istiyordu. Beklemeden kucağına tekrar aldı ve mutfağa geri gitti.
