"Yarım kalan sevgilere, karşılıksız sanılan aşklara ve platonik seven kişilere ithafen..."
Herkese merhabalar. Kalp kıran bir hikâyeye hoş geldiniz. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar. 🩹
💔
Vardır herkesin hayatında kalbini kıran birisi. Kalbinizi kırdığı yetmezmiş gibi sizi eksik hissettirip, hayatınıza dahil bile olmadan hayatınızın merkez noktasında yaşayan birisi. Böyle insanlarla tanışmak -daha doğrusu tanıştığınızı sanmak- sizi mahveder. Hayatınızı altüst ederler ve sanki hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ederler.
Sadece bakışlarıyla aşk yaşamaya çalışan, korkağın teki olan insanları tanımak ve onlara aşık olmak felaketinizin başlangıcıdır. Çünkü korkaklar aşk gibi bir duygunun ne demek olduğunu anlayamaz.
Korkak birini sevmek sizi aşktan soğutur, sevgiye yabancılaştırır. Bir daha birini sevmemeye yemin edersiniz. Aslında tüm bu duyguları sizden uzaklaştıran bir insan değil, kendinizsiniz ama insanoğluyuz, kendimizi anlamakta güçlük çekiyoruz.
Kalbimizde bir kişinin sevgisini oluşturuyoruz ama onun korkak olup olmadığını, sevmeyi bilip bilmediğini bilmiyoruz bile. Ama yine de seviyoruz. Gerçekten de dokunmadan veya tanımadan sevmek diye bir şey varsa eğer bu dünyada, ben bunun kanıtı olabilirdim.
Tanımadım, dokunmadım, sevdim ama sevgim kalbimde gömüldü. Sevgimi yaşayamadım değil, sevgimi yaşayamadan sevgimi öldürdüm. Sevgi duygusu kalbimden uzaklaştı ama hep umut ettim. Sevgimi yaşarım, sevdiğimi gösterebilir ve sevilirim diye.
Ama bilmediğim bir şey vardı. Umut insanı öldürdüğü kadar yaşatıyordu. Ölümle yaşamın dengesi olmamalı. Ya ölürsün, ya yaşarsın. Ama hem umut beslemek, hem de umutsuz olmak o dengeyi yaratır ve sonra bozar. Bu daha kötü bir bataklığa yol açar. Ve ben hem umutlu olup, hem de umutsuz yaşayarak kendi bataklığımı kendim yarattım.
Ve bilin diye söylüyorum, insanlar size hiçbir şeyini vermiyorsa sizde onlara her şeyinizi vermeyin.
Bu hikâye benim ve korkak bir çocuğun hikâyesi. Sonunun nasıl olduğu bile bilinmeyen bir hikâye.
💔
İlk bölüm tanıtım tarzında oldu ama umarım beğenmişsinizdir. İkinci bölüm hazır ama ne zaman yayınlarım bilmiyorum. Akşam da, gece de, yarın da yayımlaya bilirim. Çok kısa bir kurgu olacak. Bölümlerin kendisi de kısa olacak, sayısı da az olacak. On bölümlük olmadı on beş bölümlük kısa bir hikâye okumaya hoş geldiniz. Bu hikâyede baya üzüleceğiz. 🩹
Gerçekten yaşanmış olaylar barındıracak ama sadece bazı şeyleri değiştireceğim. Geçmişte tanıdığım birisinin hikâyesini yazacağım. Ama o kız sadece geçmişte kaldı. Onun hikâyesini yazmak zor ama son zamanlar kalbimde olan bu üzüntüyü acılarımı satırlara dökerek giderebilirdim. Bazı olaylar ve son dışında bir çoğu şey gerçekten yaşandı. 🩹
İlk bölüm nasıldı?
Hikâye hakkında ne düşünüyorsunuz?
Korkak diyeceğiniz birisi var mı hayatınızda veya eskiden var mıydı?
Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🩹
Allah'a emanetsiniz!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarım
Short StoryYarım kalan sevgilere, karşılıksız sanılan aşklara ve platonik seven kişilere ithafen.. Gerçekten de dokunmadan veya tanımadan sevmek diye bir şey varsa eğer bu dünyada, ben bunun kanıtı olabilirdim. Tanımadım, dokunmadım, sevdim ama sevgim kalbimd...