Yarım kalan sevgilere, karşılıksız sanılan aşklara ve platonik seven kişilere ithafen..
Gerçekten de dokunmadan veya tanımadan sevmek diye bir şey varsa eğer bu dünyada, ben bunun kanıtı olabilirdim.
Tanımadım, dokunmadım, sevdim ama sevgim kalbimd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konusu;
Büyük bir kusurum vardı. Bu kusurla kim beni sevebilirdi? Ben bile kendimi bu kusurum yüzünden sevmeyi becerememişken kim beni sevebilirdi?
~~~
"Bu benim kusurum." dediğimde başını iki yana salladı.
"Benim için değil." dediğinde bakışlarımı yerden kaldırdım. Ona baktığımda gülümsedi.
"Benim için kusur değil, Betül. Bu benim için kusur değil. Ben seni her halinle seveceğim. Seviyorum." dediğinde bakışlarımı kaçırdım. Utanmıştım. Hem de mutlu olmuştum. Benim kusur olarak gördüğümü o kusur olarak görmüyordu. Beni her hâlde seveceğini söylüyordu. Bunun anlamı büyüktü. Benim gibi birisini her hâlinde sevmek her adamın işi değildi ama Süleyman beni her halimle seveceğini söylüyordu. Her halimle seviyordu.
🥀
Herkese selamlar! Nasılsınız?
Beni takip edenler, hesabıma bakanlar Kusur kurgusunu zaten bilir ama hikâyelerimden sadece Yarım'ı okuyanlar için Kusur kurgusunu önermek istiyorum. Romantik, İslam'a uygun aşk yaşayan iki gencin ve aynı zamanda yanrollerimizinde hayatını okuyoruz. Sizi ve güzel yorumlarınızı Kusur'a bekliyorum! Şimdiden iyi okumalar. 💓
