*Game Over serisinin 2. kitabıdır. Okumadıysanız, lütfen önce ilk kitabı okuyun.*
Lee Felix yaptığı tüm hataları düzeltebilmek için Tanrı'ya yalvarır. Böylece, hayat ona ikinci bir şans sunar.
*Olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, kan ve şidde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimle önüme gelen saçlarımı arkaya alırken, derin derin nefesler aldım. Şu sıralar kafamda çok fazla düşünce olduğundan, bir canavarla baş edebilmek için odaklanmak çok daha zor oluyordu.
"İyi işti Felix. Uyguladığın güç eskisine göre daha isabetliydi. Odaklanmada sıkıntı yaşamaya başlamış olmanı anlıyorum tabii... Zor zamanlar geçiriyorsunuz."
Babamın konuşmasıyla, sessiz kalarak yerdeki canavarı izlemeye devam ettim.
"Baba, benim için bir iyilik yapabilir misin?"
"Elbette."
"Joseph tarafından Adela'ya getirilen ilaçlar var. Ne olduğundan emin olmadan ilaçları vermek istemedik. İlaçları kontrole gönderebilir misin?"
"Tabii ki. Adela'nın durumu kötü olmalı, olabilecek en erken sürede sonuçları ulaştırırım."
"Teşekkür ederim.
"Lafı bile olmaz."
Babamın gülümsemesiyle, ben de hafifçe gülümsedim.
"Bugünün eğitimi bittiğine göre, diğerlerinin yanına gidecek misin?"
"Aslında bugün biraz daha çalışmayı planlıyordum."
"Nasıl yani?"
"Adela lanetli, balo yaklaşıyor... Daha çok çalışmam gerekecek."
Babam bir süre sessiz kalırken, sonrasında elindeki kağıdı kontrol ederek konuştu.
"Tamam, tüm listeyi yeniden düzenlemem gerekecek o halde. Bir sonraki seviyeyi de gönderebilirim. Ama bunun kendini zorlamak olduğunu unutma. Kontrolden de çıkabilirsin. Dikkatli olman gerek."
Babamı sakince onayladığımda, gelecek olan canavarı bekledim. Çalıların arasından gelen gürültüyü duymamla harekete geçmeye hazırlandım, Canavar hızla üzerime doğru atlarken, kenara çekilerek ondan kurtuldum.
🎮
"Tanrım... Sonunda."
Yerdeki canavara bakarken, ter içinde kalmıştım. Islanmış saçlarımı yüzümden çekerken, kolumla yüzüme bulaşan kanı silmeye çalıştım. Muhtemelen bu daha çok bulaşmasına sebep olmuştu fakat şu an umursayabilecek durumda değildim.
"Bu şaşırtıcı bir şekilde ilkinden daha iyiydi. Sanırım gücün bu hırsını sevdi."
"Umarım... Bir şeyleri beğenmesi zor oluyor."
Gülerek konuşmamla, gücün memnuniyetsiz sesini duydum.
Tabii ki zor olacak. Bana laik olabilecek kadar iyi şeyler beceremiyorsun.
Gücün sesi göz devirmek istememe sebep olurken, zorlukla konuştum.
