*Game Over serisinin 2. kitabıdır. Okumadıysanız, lütfen önce ilk kitabı okuyun.*
Lee Felix yaptığı tüm hataları düzeltebilmek için Tanrı'ya yalvarır. Böylece, hayat ona ikinci bir şans sunar.
*Olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, kan ve şidde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Oyun bitti, Lee Felix."
Hayatımın bazı kısımlarında belirli dönüm noktalarının olduğunu hissetmiştim. Örneğin bu oyuna girdiğim ilk gün, benim için büyük bir dönüm noktasının başlangıcını oluşturan kısımdı. Bu oyundan çıkıp Mia'yı bıraktığım o gün ise, asıl dönüm noktamdı.
İnsanların hayatlarında birkaç dönüm noktası yaşadıklarına ve bunlarla büyüdüklerine inanırdım. Çünkü bir şeyleri öğrenmek ve tecrübe etmek yaş almakta değil, dönüm noktalarında saklıydı.
Beni olgunlaştıran da, kalbimi çarptıran da, belki benim tüm hayatımı adadığım şeyler de, hepsi bu oyundaydı. Bu oyun başlı başına dönüm noktamdı.
Ve şimdi ben, ikinci bir dönüm noktası ile karşı karşıyaydım.
Acı hissediyordum. Hayır, kesinlikle fiziksel bir acıdan uzaktı. Fiziksel bir acı bu kadar acıtamazdı. Hiçbir fiziksel acı, kalbin sancısı kadar canımı yakamazdı. Ve en büyük kalp sancıları, sevdiğin birini kaybettiğinde yaşadıkların olurdu.
"Asla izin vermem!"
Gözlerim şaşkınlıkla açılırken, Alexander'ın gözlerine baktım. Sonrasında ise gözlerim, Karnının ortasından büyük ve sivri bir buz parçası girmiş olan Francis'e döndü. Onun da gözleri şok içinde açılmıştı.
Buz parçası parlıyordu. Belli ki üzerinde Shuhua ve Seungmin'in kart gücü gibi birtakım büyüler de vardı. Gözlerim etrafıma döndü. Mia'nın burnu kanıyordu. Belli ki buzun üzerine bir lanet de uygulamıştı.
Francis'in gözleri açılırken, korku içinde kanların fışkırdığı gövdesine baktı.
"Hayır... HAYIR!"
Kabullenemediğini belli eden çığlıkları zihnimi doldururken, ani bir hareketle büyük buz parçasını tutan Alexander'a döndü. Ancak var gücümle kendimi öne attım ve onun koluna tutundum. Alexander'a zarar vermesine izin veremezdim.
Çoğu kişi yerde baygın şekilde yatıyordu. Uyanık olan birkaç kişi de zaten bu buz parçası için Alexander'a yardım etmişlerdi. Bu, işe yaramıştı da.
"GİT BAŞIMDAN! SENDEN NEFRET EDİYORUM!"
Sırtım sert bir şekilde duvarla buluşurken, acıyla gözlerimi kıstım.
Francis deli gibi bağırırken, çok büyük bir gücü ve belki de ölmeden önce elinde barındırdığı son hamleyi yaptı ve üzerime doğru uyguladı. Simsiyah bir şey üzerime yaklaşırken, Alexander önüme atladı.
Tüm bu olay, birkaç saniye içerisinde gerçekleşmişti. Alexander, var gücüyle kendini önüme atmıştı. Alexander, Francis'in uyguladığı lanetin üzerine gitmişti.
