~|~Hu Tao ( Qiqi parmağını kesdiği andan hemen sonrası)~|~
Abim numarayı atınca hemen aradım. Kokomi abla onu hemen şehir hastanesine götürmemi söyledi. Bende parmağını bir bezle sıkı sıkı tutturarak otobüs durağına gittim. Çok sürmeden otobüs geldi ve bindik. Gençlerden 2 tanesi kalkıp bize yer verdi. Tabi genç dediklerim de benden 2 yaş büyük. Bizde oturduk. Büyük ihtimalle kursa gidiyorlardı. Yaklaşık 25 dakika ve 4 durak sonrasında hastaneye geldik. Kokomi abla acil girişinde danışma masasında bizi bekliyordu. Hemen onun yanına gittik. Qiqi daha ağlamamıştı bile. Çok cesur aynı ben.
Biz içeri girince hemen yanımıza geldi ve Qiqi'nin parmağına baktı. "Onu amelyathaneye götürüyorum. Sen buralarda dur ve babana haber ver.". Qiqi'yi alıp gitti. Bende telefonu mu açtım ve babamı aradım. "Alo baba? Evet benim, Şüphen mi var. Evet beni kayadetmediğini biliyorum ve bu çok üzücü. Ben seni şey için aradım...Sen şehir hastanesine gelsene bi acil girişteyim. Hayır daha ona söylemedim. Neden, işte misin?. Tamam ben onu ararım. Hadi baybayy..". Hemen telefonu kapadım babam işte olduğundan o şuan gelemezdi ve bana ablam Ganyu'yu aramamı söyledi. Ben de öyle yaptım. Ablam 10 dakikada geldi. "Ne oldu Tao? Qiqi seninle değil mi?". "Şimdi şöylee... Ben uyurken bu kendine yemek yapmaya çalışmış... Parmağı ortadan ayrılacak şekilde kesik.. Kokomi abla içerde dikiyo parmağını..". Ablamın gözleri sonuna kadar açılmıştı. Bir süre sonra normale döndü. Ama şuan gülümsemiyor. "Chongyun nerede?". Ehee... Chongyun'u evde unutmuş olabilirim.. Ne yani?! Çok kalabalığız! 5 kardeşiz yani ben ne bileyim kimin nerede olduğunu? "Onu evde unuttum.". "İyi kalsın o. Büyük ihtimal evde olmadığını daha fark etmemiştir."
Evde
Chongyun: *birden kalkar* Huh? Ev biraz sakin gibi... *uyumaya devam eder*
Hastanede
"Büyük ihtimalle...". Biz bir saat kadar oturduk. O sırada babam ablamı aradı. Duyduğum kadarıyla babamda gelmiş. Neredeyiz onu soruyor. Bu sefer yarra yedim. Babam ağzıma sıçmasa iyi. Babam ve Babam 2 yanımıza geldiler. Babam 2 dediğim de Childe. İkisine ablama dediklerimin aynısını anlattım. Ben anlatırken Kokomi abla geldi. Yanında Qiqi de vardı. "Merhabalar, geçmiş olsun. Qiqi'nin parmağına dikiş attım. Her hafta düzenli olarak getirin...". Kokomi abla ve babamgiller konuşmaya devam ettiler. Qiqi de gelip bana sarıldı. Ben de ona sarıldım. "Bir daha parmağını kesme tamam mı..?". "Hmp! Düşünmem gerekiyor.". Onun bu dediğine biraz kıkırdadım. Sonrasında babam bana döndü. "Xiao ve Chongyun nerede?". "Xiao Jean ablalarda Aether onlarla takılıyor. Yatılı olarak tabii. Chong da evde.". Ona Chong dediğimi duyarsa Yun ekini bana sokar ama olsun. Bu şekilde gün sona erdi...
Selammmm bu şekilde bi ara sahne yazayım dedim nasıl olmuş?? Umarım hoşunuza girmiştir çünkü bu tür olayları buçuklu bölümler olarak yazacağım!! Birazdan öbür bölümlere bakıp bir tane daha bu tarz bir şey yazacağımm. büyük ihtimal bu gün atarım onu da. seviliyorsunuzzzzz öptümmmmm😘 ha birde bölüm fikriniz varsa lütfen söyleyin çünkü fikirlerim tükendi tükenecek
454 kelime
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
