BİR MELEK SEVDİM - MASAL SERİSİ V

4.BÖLÜM - AŞK SADECE SEVİYORUM DEMEK DEĞİLDİR

Tam döndüm derken bilgisayarım bozuldu ve yaptırmaya gönderdim ama uzun bir beklemenin ardından olmadı. Yeni bir tane alana kadar beklemek zorunda kaldım ve işte buradayım :) bir daha ayrılmamak dileği ile...

❤❤❤

4.BÖLÜM – AŞK SADECE SEVİYORUM DEMEK DEĞİLDİR

Bulut saate baktı. Gece yarısını çoktan geçmişti. Sonra başını çevirip kapıya baktı. Çok mu ileri gitmişti. Evet, daha dün tanıdığı kıza bugün evlenme teklifi etmişti. Yüzünü sıvazladı ve içeri geçip kendini koltuğa attı. Uyusa iyi olacaktı. Kız ona bir cevap bile vermemişti. Sabah onunla konuşsa, niyetinin aslında kötü olmadığını söylese iyi olacaktı. En azından onu birlikte yurt dışına almak için olduğunu anlatabilir, onu ikna edebilirdi. Orada ona istediği gibi bir hayat yaşaması için imkan sağlardı. İster birlikte ister tek başına... Ama elbette ki onu asla yalnız bırakmayacaktı. Bir şekilde hayatında olacaktı.

Sabah kalktığında daha umutluydu. Bütün gece kafasında kurduğu cümleleri kıza söylemek için sabırsızlanıyordu. Bugün onu da alıp ailesinin yanına gidecekti. Babası da onu korumak için her şeyi yapardı.

Yerinden kalkıp kızın uyuduğu odanın kapısına geldi. İki kere tıklatıp, "Gece..." diye seslendi. Ama ses gelmedi. "Gece uyandın mı? Konuşmamız lazım," dedi sabırsız bir ses tonu ile. En son dayanamadı ve kapıyı araladı. Ama yatak toplanmıştı, üzerinde de bir kağıt vardı.

"Hayır Gece, bunu yapmış olma!" diyerek hızla kağıdı aldı ve okumaya başladı.

"Bulut...

Kötü bir niyetin olmadığını, bana o gözle bakmadığını, hatta korumak istediğini biliyorum. Bir savaştan çıktım ve sana sığındım. Nedensizce, körü körüne sana güvendim. Bana güven verdin. Şimdi de hala beni düşündüğünü, bu teklifi bunun için yaptığını biliyorum. Ama zaten ben istemediğim bir evlilik yapmamak için kaçtım. Şimdi sana bunu yaptırmaya, kendimi de bu duruma sokmaya hiç hakkım yok. Sen yüreği, kalbi çok iyi bir adamsın, aklı başında, insana sonsuz güven veren birisin. O yüzden sen de ailen gibi bir evliliği hakkediyorsun. Seni deli gibi seven, senin de aşık olduğun bir kadını hakkediyorsun Bulut. Benim gibi yaralı bir kız sana mutsuzluktan başka bir şey veremez. Keşke başka şartlarda tanışsaydık, belki o zaman çok iyi iki arkadaş, dost olabilirdik. Kendine güzel bak iyi yürekli adamım. Dün bana dedin ya bir daha bu kadar şanslı olamayabilirsin diye, haklısın. Olamayacağım ve kaçmamın da bir anlamı yok, onu anladım.

Hoşçakal...

Gece..."

Bulut kağıdı elinde buruşturdu koşarak dışarı çıktı. Arabasına binip gaza bastı. "Ne olur yeni çıkmış ol Gece'm, ne olur!" diye bağırdı direksiyona vurarak. Soyadını bile bilmiyordu. Sadece anlattıklarından Bartınlı olduğunu biliyordu. "Allah kahretsin neden uyudum, neden uyanamadım ben. Nerdesin kızım ya?"

Bu böyle olmayacaktı. O yapacağını biliyordu. Eğer o kızın saçının teline zarar verirlerse, Bartın'ı ateşe verirdi!

*

"Oğlum bir sakin ol, ne oluyor, Gece kim?"

Bulut saçını çekiştirdi, "Olamıyorum baba, hadi ara baba Kerem amcayı mı, Ali Efe amcayı mı, Mert Ali abiyi mi kimi arıyorsan ara, yoksa ben o Bartın'ı yakacağım, yemin olsun taş üstünde taş bırakmam!" derken gözyaşları akıyordu.

Can oğluna sarılırken, Angela elini ağzına koymuş, şaşkınlıkla ve üzgünce oğluna bakıyordu. Çok çaresizdi ve bu da onu üzmüştü. Oğlu aşıktı, ama belli ki acı bir aşk hikayesiydi bu...