The Key To My Heart- James Potter

11

"......" James Sirius'a baktı, onun tepkisini bekliyordu. James önceki gece Aquila'yla olanları arkadaşlarına daha yeni anlatmıştı ve en iyi arkadaşının tepkisini görmek için gergindi.

"Hadi Patiayak! BURADA ÖLÜYORUM!"

".... SEN BENİM KAYINBİRADERİM OLACAKSIN! EVET!!" James, Sirius'un bundan gerçekten zevk aldığını bilerek rahat bir nefes aldı. Remus ve Peter, Aquila'nın artık resmen kız arkadaşı olduğunu söylediğinde James'e sarıldılar.

"Tanrıya şükür! Kızacağını düşünmüştüm..." Sirius, James'in sırtını sıvazlarken gülüyordu,

"Kızgın değilim ama ona zarar verirsen ben de sana zarar veririm." Remus bir kez daha Sirius'un kafasına vurup Peter'ın gülmesine neden olurken James gergin bir şekilde güldü.

"Tamam, güzel! Şimdi Aquila'yı görmeliyim... hoşça kal!" dedi ve arkadaşlarını arkasında bırakarak ortak salondan çıktı. James köşeyi döndüğünde Aquila'nın Narcissa, Reggie ve Thomas ile konuştuğunu gördü. Regulus ve Aquila gülüp gözlerini devirirken Narcissa da Thomas'la birlikte ciyaklıyordu. James Aquila'nın iç çekişine gülümsedi, sonunda onun olduğunu biliyordu. Ona doğru koştu ve arkasından sarıldı.

"Ha? Oh merhaba James" James ona yaklaşıp yüzünü boynuna koyarken güldü.

"Awww çok Şirin görünüyorlar!" James gülümserken Narcissa bir kez daha ciyakladı ve Aquila ile oğlanların kıkırdamasına neden oldu.

"Sana teşekkür ederim Narcissa, sen olmasaydın bana bir şans bile vermezdi."

"Hepsinin sayemde olduğunu biliyorum! HA THOMAS!" Herkes gülerken Thomas gözlerini devirdi.

"James bir şeye mi ihtiyacın var yoksa sadece benimle takılmak mı istiyorsun?" Aquila boynuna daha fazla sokulmuş olan James'e bakarak konuştu.

"Kahvaltı etmek için büyük salona gitmeliyiz," James başını Aquilas'ın boynundan kaldırdı ve kolunu Aquilas'ın beline dolayarak Thomas'ı diğerleriyle birlikte takip etmeye başladı.

Büyük salona geldiklerinde her yer tıklım tıklımdı ve bir gün önce olanlar yüzünden hepsi Aquila ve diğerlerinin girişini izledi. Lily ve Marlene arkadaşlarıyla oturuyorlardı, Lily bir kez daha üzgün görünürken Marlene'in yüzünde çatık bir ifade vardı. James ve Aquila'nın artık birlikte olduklarını bilmiyorlardı, bu yüzden James sonunda Aquila'ya sahip olduğunu bilmelerini ve Aquila gibi bir kıza sahip olduğu için ne kadar şanslı olduğunu göstermek istedi.

"Aquila'nın benim masama oturmasının bir sakıncası var mı?" James diğer Slytherin arkadaşlarına sordu. James Aquila'yı diğer Çapulcuların olduğu yere götürürken Narcissa ve çocuklar başlarıyla onayladılar.

"Merhaba Aqui, James'e gerçekten evet mi dedin?" Aquila kıkırdarken James Sirius'a ölümcül bir bakış attı.

" Pekâlâ, görelim bakalım!" James oturdu ve Aquila'yı kucağına oturttu ve bir kolunu Aquila'nın beline doladı, böylece diğer koluyla yemek yiyebilecekti.

"Bu soruna cevap oldu mu Siri?" Sirius gözlerini devirdi ve yemeye başladı. James ve Aquila, Lily Evans ve arkadaşları da dahil olmak üzere büyük salonun gözlerinin üzerlerinde olduğunu hissedebiliyorlardı. James gözlerini Aquila'dan kaçırdı ve şok içinde onlara bakan insanlara baktı.

"NE! SONUNDA HAYALLERİMİN KIZINA KAVUŞTUM! GÜZEL OLDUĞUNU BİLİYORUM AMA BAKMASAN OLMAZ MI? O BENIM, O YÜZDEN UZAK DURUN!" Aquila kıpkırmızı oldu ve James ile diğer öğrencilerin tepkileri karşısında kıkırdadı. James onun kıkırdamasını duyunca Aquila'ya hayretle baktı. Aquila James'in kendisine baktığını fark ettiğinde gülümseyerek gözlerinin içine baktı. James onu kendine çekti ve salonda tezahüratlar yükselirken onu öpmeye başladı. Bazı Slytherinler de tezahürat yaparken, diğerleri hala içlerinden birinin bir Gryffindor'la, özellikle de bir Çapulcuyla olmasına alışmaya çalışıyordu, ama yine de ağabeyi bir Çapulcuydu.

Onlar öpüşmeye devam ederken Sirius yalandan öğürdü. Aquila kollarını James'in boynuna dolayıp öpüşmeyi derinleştirirken, Lily Evans ve arkadaşları da dâhil olmak üzere büyük salondakilerin çoğu bir kez daha onlara bakıyordu. Lily bir kez daha gözyaşı döküyordu ve bu Marlene'in kanını bir kez daha kaynattı. Marlene ayağa kalktı ve bir kez daha Aquila'ya doğru yürümeye başladı. Marlene onlara ulaşamadan arkadaşları Docas ve Alice tarafından uzaklaştırıldı. James daha sonra Aquila'ya sıkıca sarıldı ve kolunu ona doladı.

"Öyle mi Çatalak? Seni ve kız kardeşimi öpüşürken görmek istemiyorum..." James gülerken ve Aquila kıkırdarken Remus başını sallayarak gülümsedi.

"Evet, o benim kız arkadaşım, istediğim zaman öpüşürüm." Aquila, James'in bu sözlerine gülerken kardeşi de gözlerini devirdi. James daha sonra Aquila'ya döndü, yüzünü ona çevirdi ve dudaklarına bir öpücük kondurdu. Aquila kocaman gülümsüyordu.

"BU KADAR SEVİMLİ OLMAYI BIRAKABİLİR MİSİNİZ?" Narcissa'nın salonun öbür ucundan söylediklerine tüm büyük salon güldü. Aquila kuzenine gülümseyip başını sallarken James kıkırdadı. Dumbledor'un yüzünde bir gülümseme ve gözlerinde bir parıltı vardı. James çıldırmış olabilirdi ama Flinch'in Dumbledor'a bir şey verdiğini gördüğünü düşündü.

Şimdi okul sonrasıydı ve Aquila kütüphanede Slytherin ve Çapulcu arkadaşlarıyla birlikteydi. James Aquila'nın yanında oturuyordu ve eli Aquila'nın bacağındaydı, Aquila'nın diğer tarafında Sirius ve Peter, masanın diğer tarafında ise Narcissa, Thomas, Remus ve Regulus vardı.

"Çatalak, bir dakikalığına kız kardeşime dokunmasan olur mu?" James sırıtarak Sirius'a baktı.

"Hayır Padfoot, yapamam çünkü benimle çıkmasını sağlamak için uzun süre bekledim ve sonunda evet dedi!" Aquila bir kez daha kıkırdarken James onu dudaklarından tekrar öptü ve o da bu öpücüğe karşılık verdi.

"Aqui'nin seninle çıkmayı bırak, sana karşı bu kadar yakın olacağını hiç düşünmemiştim." James dilini Regulus'a doğru uzatırken Regulus onun ne kadar çocukça göründüğüne bakarak gözlerini devirdi. Aquila ve diğerleri sadece güldüler.

"İnan bana, ben de şaşırdım, şimdiye kadar kendimi James'le çıkarken hiç görmemiştim." James dudak büktü ve Aquila onu öptü, sonra da gülümsedi. "Benim gitmem gerek! Timothy'ye ona bir konuda yardım edeceğimi söyledim." Thomas Timothy Diggory'den bahsedince kızardı.

"Neye ihtiyacı var, aşkım?" Aquila ve diğer herkes James'in biraz kıskanç olduğunu görebiliyordu ama James ve Aquila'nın birbirlerine güvendiklerini de biliyorlardı.

"Dürüst olmak gerekirse bilmiyorum, sadece acil bir konuda yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi, ben de kabul ettim." James itiraz edemeden o çoktan kütüphaneden ayrılmıştı.

O gittiğinde James dramatik bir şekilde iç çekti, şimdiden güzel kız arkadaşını özlüyordu.

"Çatalak sessiz olur musun! Gideli üç dakikadan fazla olmadı!" Remus saatini kontrol ederken söyledi.

"Güzel kız arkadaşımı özlediğim için çok öZüR dilerim! Onu çok özlüyorum" diye dudak büktü ve çenesini masaya dayayıp başını tuttu.

"Sen farkına bile varmadan dönmüş olacak Çatalak." James kurt arkadaşına baktı ve daha da somurttu.

...

"Ne istemiştin Timothy?"

"Thomas'a çıkma teklif etmek için yardıma ihtiyacım var..."