İntikam(Ara Verildi)

8

Bölüm size yılbaşı hediyem olsun canlarımmm. Derslerde sınavlarındı derken yazamadım. Sizin sınavlar nasıl geçti?

Öncelikle selammlarr. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Bu bölüm geç gelecek biliyorum. O yüzden özür dilerim

Bölüm şarkısı:Dar Geldi Sana Ankara

🔪🔪🔪Arya'nın anlatımı🔪🔪🔪

  Koridora geldiğimde Mertel Eslem'e bağırıyordu. "SÖZÜNÜ NASIL TUTMAZSIN?!" diyordu. Öyle bir bağırıyordu ki resmen tüm okul sesini duyuyordu. Eslem'se olduğu yerde kalmıştı. Titriyordu. Eslemin yüksek sese duyarlılığı vardı fakat bunu bir tek ben biliyordum. O an Eslem'in yanına gidip gitmemek arasında kaldım.

  Ben yerimde dururken Mertel'in bakışları beni buldu. Göz göze geldik. Bakışlarında saf nefret vardı. Bana öyle bir bakıyordu ki bakışlarında sevgi ve nefret aynı anda vardı. Bakışları bir süre bende kaldı. Bir şey söylemek istiyordu sanki. Ama diyemiyordu.

  En son dayanamadım, Eslem'in yanına gittim hızlıca. "Eslem gel oturalım şöyle." Eslem'i koridordaki bank gibi olan oturaklardan birisine oturttum. Elleri titriyordu. Ben Eslem'e sakinlesmesi için bir şeyler diyordum ama o sadece yüzüme bakıyordu. O an anlamıştım gerçekten pişman olduğunu ama onu kolay kolay affedebilecegimi düşünmüyordum.

  Mertel ise bir süre susmuştu. Sadece bizi izliyordu. Sonrasında bana dönerek "Pişman mısın?" diye sordu. "Ne?" dedim sadece yüzüne bakarak. Ne demek istediğini anlamamıştım. Sadece yüzüne bakıyordum. "O günki seçiminden pişman mısın?" diye sorduğunda o gün Alaz'ı seçmemden bahsettiğini anlamıştım. Ama neden bir anda bu olayın konusunu açtığını anlamamıştım. O kadar dolmustum ki patlama zamanım gelmişti sanırım.

  "Anlamıyorum ya. Anlamıyorum. Ben artık hiçbir şeyi anlamıyorum. O gün isteyerek hiçbir şey yapmadım ya. Alaz'ı değil seni seçseydim ne değişecek ki Mertel. Sadece o dayağı Alaz yiyecekti. Peki ya Alaz sen? Ya ben seni sectigim halde her gün bana neler yaptın. Bazen düşünüyorum eğer Mertel'i seçseydim Mertel bana böyle yapar mıydı?" Ben bunları derken Alaz bir şey demek için ağzını açtı ama sonra geri sustu. Ben ise artık susmuyordum. Dolmuştum. O kadar dolmuştum ki taşacak bir yerim bile yoktu. Sanki bağırıyordum ama beni anlayacak kimsem yoktu. Ben bu koca okulda Alaz tarafından yapayalnız bırakıldım. Mertel geldi kimsesiz kaldım. Eslem koca bir yalandı.

  Konuşurken ağlamaya başlamıştım. Sinirden ağlıyordum ve bu huyumdan nefret ediyorum. "Ben bıktım. Gerçekten bıktım. Bir gün için 3 yıldır intikam alıyorsunuz. Bıkmadınız mı?" Artık yere çökmüştüm. Dizlerim artık beni tutmuyordu. Cankat en başından beri kapının ordan bizi izliyordu. Müdahale etmemişti. Ben yere çökünce yanıma geldi. "Arya, tamam güzelim gel biz gidelim." dediğinde tek dikkatimi çeken şey bana 'güzelim' demesiydi. 9. Sınıfta Mertel ve Alaz bana güzelim derdi. Onlardan sonra kimsenin bana güzelim demesine izin vermemiştim. Cankat onu dediğinde gözlerim ikisinin arasında dolaştı. Alaz sinirlenmisti. O ben geldiğimde de sinirliydi. Ama az önce sinir kat sayısı artmıştı. Bense onların inadına Cankat'a bir şey demedim ve beni kaldırıp okulun bahçesine çıkarmasına izin verdim.

  Bahçeye çıktığımızda Cankat biraz garipti. Beni sakinleştirmeye çalışırken bile saçmalıyordu. "Sakin ol biraz. Nasıl olsa aralarında hep olan şeyler" demişti. Ne demek istediğini sorduğumda da benim gelmedigim günlerde kavga ettiklerini söylemişti. Ama sadece birkac günden her zaman lafını nasıl çıkarmıştı ki. Bunları doğru düzgün düşünemiyordum ama çünkü ellerim sinirden titriyordu ve başka bir şey düşünemiyordum.