Normalde böyle bir şey yazmayacaktım ama aklıma geldi yazayım dedim.
Ve bunu okuyan kişi. Sende geçmişine mektup yaz. Onunla yüzleş. Yoksa belki de asla kendini bulamazsın
Ben seni affettim hatalarınla, yanlışlarınla.
Ben seni kabullendim acılarınla, yaralarınla.
Ya da kendimi kandırıyorum ha.
Ben geçmişimi kabullenmek, benimsemek isterken geçmişim benden kaçıyor. "Bu sen olamazsın" diyor bana geçmişim. "Ben sana dönüşmüş olamam." Haklı da.
Geçmişteki bana deselerdi ki "bu kadar güçsüz, zayıf olacaksın işte" deselerdi kahkalarla gülerdim.
Ama bir şeyi yeni anlıyorum ben. Benim hep güvendiğim birileri vardı gecmişte. Alaz, Mertel, Eslem... Ben bir tek kendime guvenemedim zaten. Ben herkese güvenirken kendimden kaçtım.
Yalansa yalan de be geçmişim. Ben sana sarılırken bile arkamdan bıçaklamak için yer aradın sen. En mutlu olduğum anımda bile kendini ortaya öyle bir attın ki kendime gelemedim bazen.
Sen benim canımı yakmak için yollar aradın hep. Bense seni benimsemek için.
Ben her mutlu olduğumda seni aradım. "Bak, mutluyuz gör artık" demek için. Sen o telefonu her açtığında ise "Bu günü hatırladın mı?" diye en olmadık anları koydun önüme.
Benim en büyük düşmanım sensin geçmişim. Benim en büyük yaram sensin. Benim canımı senden başkası yakamaz. Benim canımı geçmişimden çok kimse yakamaz.
Sen unutulmaktan korktun değil mi geçmişim? Mutlu olduğumda, eğlendigimde seni unutmadan korktun. Ama unuttuğun başka bir şey var. O da benim sen, seninse ben olduğum. Biz ağladığımızda da biriz, güldüğümüzde de.
Ben seninle yüzleşmek isterken kaçma artık. Tıpkı şu anda da yaptığın gibi...
Geçmişinize bir şey söylemek isteseydiniz bu ne olurdu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam(Ara Verildi)
Teen FictionKim bilebilirdi ki 3 yılda bir insanın hayatının nasıl değişebileceğini. Kim düşünürdü ki bir intikam uğruna herkesin hayatının değişeceğini.
